CAO ONDERHANDELINGEN DAGBLADJOURNALISTEN
(08 oktober 2004)
Aan de NVJ-leden werkzaam bij de dagbladen
Geachte collegae,
Op donderdag 7 oktober spraken wij voor de derde keer met de
werkgevers, verenigd in de NDP, over de CAO Dagbladjournalisten 2004.
We konden elkaar vinden in het gegeven dat we een aantal punten voor
dit jaar moeten regelen. Dat zijn: de kinderopvang en het regelen van
de aanvulling voor het tweede ziektejaar WAO. Het onderwerp
levensloopregeling en ouderenbeleid bereiden we dit jaar voor met het
formeren van een gedegen onderzoeksopzet, waarmee we volgend jaar aan
de slag kunnen voor de CAO 2005.
Wij hebben gezegd dat we de continuering van het project jonge
instroom belangrijk vinden, alsmede de compensatie voor gestegen
arbeidsgerelateerde kosten. Veel journalisten betalen een deel van hun
onkosten zelf, omdat vrijwel overal de bedrijfsregeling niet
kostendekkend is. De bepaling in de CAO Dagblad ('onkosten dienen
vergoed te worden') vormt de basis voor een onkostenregeling.
Werkgevers stellen dat onkostenvergoedingen per bedrijf met
ondernemingsraden geregeld worden, en dat de CAO partijen hier dus
niets over te zeggen hebben. De NVJ is van mening dat dit inderdaad
intern geregeld mag worden, maar dat de uitkomst moet zijn dat de
onkosten ook werkelijk vergoed worden, zodat een regeling niet in
strijd is met het CAO-artikel.
Een ander geschilpunt betreft de wijze waarop de werkgevers willen
omgaan met het loongebouw. Zoals u weet zijn we al een aantal jaren
aan het studeren op een nieuwe loonsystematiek. Wij willen toewerken
naar een transparant loongebouw.
Vorig jaar heeft de opdrachtformulering voor de nodige problemen
gezorgd. Dit zal u toen niet ontgaan zijn. Het bestuur van de NDP
keurde het principeakkoord achteraf niet goed, omdat het de
opdrachtformulering wilde wijzigen. Dit zorgde mede voor de nodige
vertraging.
(z.o.z.)
Hoe het ook zij, we zijn inmiddels weer zorgvuldig, voortvarend en in
een goede sfeer aan het studeren.
Werkgevers hebben nu aan de CAO-tafel gemeld dat ze uiterlijk op 1
juli 2005 een nieuw loongebouw willen hebben. Dit zou moeten worden
meegenomen in de onderhandelingen voor de CAO van 2005. In principe
streven wij daar natuurlijk ook naar en 1 juli als maximale datum is
heel redelijk. Maar een intentie of desnoods een
inspanningsverplichting blijkt voor werkgevers niet genoeg te zijn.
Zij willen de CAO, inclusief nieuw loongebouw, met terugwerkende
kracht laten ingaan op 1 januari 2005.
Dit betekent dat er een zware hypotheek wordt gelegd op de uitkomst
van de onderhandelingen over het loongebouw. In de praktijk komt het
er op neer dat er begin volgend jaar geen periodieken worden
toegekend.
Voor dit jaar hebben we, met instemming van onze leden, besloten om
geen jaarlijkse looncomponent te vragen, maar om te investeren in
inhoud (met name de jonge instroom). Maar werkgevers stellen nu dus
voor om ook maar geen periodieken toe te kennen! In feite zou dit
betekenen dat journalisten er minstens zo'n 6 procent op
achteruitgaan: geen looncomponent en inflatiecorrectie, en geen
periodiek. Voor de duidelijkheid: een periodiek komt gemiddeld al gauw
neer op zo'n EUR 150 bruto per maand.
Tel daar de gestegen arbeidsgerelateerde onkosten bij op die in veel
bedrijven niet vergoed worden, en je komt al gauw op 8 procent
achteruitgang. En dan kijken we maar even niet hoe een aantal
bedrijven de pensioenen het liefst geregeld zou willen zien. Die
journalisten komen er nog bekaaider van af.
We praten op 20 oktober verder, maar zoals u begrijpt ligt er een
behoorlijk probleem op tafel. Mocht u behoefte hebben om te reageren
op deze nieuwsbrief dan nodigen wij u graag uit dit te doen via
dagblad@nvj.nl.
Met vriendelijke groet,
Wiebe Pennewaard, voorzitter NVJ onderhandelingsdelegatie CAO DJ 2004,
Bianca Rootsaert, secretaris NVJ.
Nederlandse Vereniging van journalisten