Socialistische Partij
Kabinet blijft op ramkoers: protest onverminderd belangrijk
29-09-2004 * Tijdens de Algemene Beschouwingen heeft de regering
halsstarrig vastgehouden aan haar ramkoers. De Kamerfracties van CDA,
VVD en D66 dienden een motie in die bedoeld was om het draagvlak voor
het beleid te vergroten. SP-fractievoorzitter Jan Marijnissen
concludeert: "Hier en daar wordt een scherp randje van een maatregel
gehaald, maar wat over blijft is nog steeds meedogenloos snoeibeleid.
De noodzaak om de komende tijd in actie te komen tegen dit beleid,
blijft onverminderd groot."
De regering bleef vandaag maar doorgaan met stemmingmakerij. De
arbeidsproductiviteit in Nederland is waardeloos, we werken veel te
weinig uren, veel te weinig jaren, lang niet hard genoeg en zo ging
het maar door. Er werden tal van dit soort halve waarheden en soms
gewoon leugenachtige beweringen verkondigd, om de Nederlanders de
stuipen op het lijf te jagen. En dat heeft tot doel om de weerstand te
breken tegen de afbraak van het sociale stelsel. Dit is iets waar de
VVD al sinds Paars 1 aan werkt, ongeacht de economische voor- of
tegenspoed, en het is triest om te zien dat D66 en CDA zich daar blind
voor lenen.
De regeringspartijen hebben een motie ingediend die `de scherpe
randjes van het beleid moet halen' zoals Maxime Verhagen zei namens
het CDA. En dat alles om het draagvlak voor het kabinetsbeleid te
vergoten, omdat ze zien dat de bevolking dit kabinet niet meer pruimt.
Het is een zogenaamde omnibusmotie, met voor elk wat wils. Er zitten
zelfs elementen in die volgens de SP-fractie sympathiek zijn, maar het
gaat toch echt niet ver genoeg. Uiteindelijk wordt er geen wezenlijke
koerswijziging ingezet. De ramkoers blijft in stand, het kabinet
beschouwt zichzelf blijkbaar nog steeds in oorlog met haar eigen
bevolking - al is het uiteraard allemaal voor onze eigen bestwil.
De regeringspartijen hebben de motie vooral ingediend als
PR-exercitie, om de schijn te wekken dat protesteren niet meer nodig
is. Maar de motie verandert niets aan belangrijkste plannen. De VUT en
prepensioen worden nog steeds de nek omgedraaid. De regering blijft
vasthouden aan de No Claim, ondanks de zeer brede maatschappelijke
weerstand. Het onderwijs wordt nog altijd op water en brood gehouden,
de problemen in het VMBO worden niet opgelost, in de zorg blijft het
water aan de lippen staan, de economie wordt niet gestimuleerd en de
meest kwetsbare inkomens krijgen nog meer lasten te dragen - ook als
ze die allang niet meer kunnen verwerken. Tegelijkertijd wordt op de
mensen die écht iets kunnen missen, geen enkel beroep gedaan iets
extra's bij te dragen aan het beter maken van Nederland.
Maar liefst vier oppositiepartijen hebben deugdelijke tegenbegrotingen
ingediend, ook de SP. Ze laten stuk voor stuk zien dat het - met
dezelfde middelen - echt anders kan: meer economische groei, meer
werkgelegenheid, beter onderwijs en betere zorg. De SP bewijst ook dat
dit kan zonder de VUT en prepensioen te slopen, zonder de huren te
verhogen, zonder de huursubsidie te verlagen, zonder de No Claim in te
voeren, zonder de zwaarste lasten op de zwakste schouders te leggen.
Kortom: beleid dat eerlijk en sociaal is, gebaseerd op échte waarden
als menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit. Beleid
dat hoop voor- en vertrouwen in de toekomst geeft. Want volgens de SP
moet een regering mensen het geloof geven dat het morgen altijd beter
kan worden dan het vandaag is, als we er maar met z'n allen de
schouders onder zetten.
De noodzaak blijft onverminderd groot om zaterdag te demonstreren,
samen met vakbonden, studenten, maatschappelijke organisaties, de
oppositiepartijen en alle andere tegenstanders van dit wanbeleid. En
het hééft echt zin! De coalitiepartijen zijn wel degelijk gaan
schuiven als gevolg van de druk uit de samenleving. De omnibusmotie
was er zonder de vakbondsacties nooit gekomen.
Nooit eerder stelden coalitiepartijen zoveel wijzigingen voor op een
gepresenteerde begroting. Het was niet voldoende, maar er is bewezen
dat er beweging in te krijgen is. Onder druk wordt alles vloeibaar en
het is van het grootste belang nú de druk op te voeren. Want in de
komende maanden worden de begrotingen van de ministeries behandeld en
dan kan er nog heel wat bijgestuurd worden. Ook nu geldt: wie zwijgt,
stemt toe. Ons land mag niet verder verziekt worden. Ook al ben je er
misschien niet dol op: je kunt beter één middag demonstreren, dan
jaren spijt hebben dat je alles maar hebt laten gebeuren. Sluit je aan
bij het verzet en maak Nederland beter!.
* Dossier Prinsjesdag 2004