Mauritshuis

15 april 2004

CAREL FABRITIUS (1622-1654)

25 september 2004 tot en met 9 januari 2005

Het Mauritshuis presenteert van 25 september 2004 tot en met 9 januari 2005 de eerste overzichtstentoonstelling van het werk van Carel Fabritius. In 1654 kwam abrupt een einde aan het leven van de jonge en geniale schilder Fabritius: hij was een van de slachtoffers van de grote ontploffing van het Delftse kruitmagazijn. Hierdoor heeft hij ons slechts een klein, maar wel veelzijdig oeuvre nagelaten. De buitengewone kwaliteit ervan maakt Fabritius tot één van de ware 'groten' van de Hollandse 17de- eeuwse schilderkunst. Als Fabritius een langer leven was gegund, zou zijn roem vandaag de dag misschien wel even groot zijn geweest als die van zijn leermeester Rembrandt of zijn stadsgenoot Vermeer.
Mede dankzij enkele recente ontdekkingen kennen we tegenwoordig ongeveer 15 schilderijen van Fabritius. Op de tentoonstelling zullen deze voor het eerst allemaal bij elkaar worden gebracht.

In de tentoonstelling zal uitgebreid aandacht worden besteed aan Fabritius techniek en zijn originele schilderkunstige vondsten. De exclusieve sponsor van de tentoonstelling Carel Fabritius is Siemens Nederland N.V.

Jong gestorven
Op 12 oktober 1654 ontplofte het Delftse kruitmagazijn, waarbij een groot deel van de stad werd verwoest. Bij deze ramp verloor ook de tweeëndertig jaar oude Fabritius het leven. Hij genoot toen al grote faam als een van de beste kunstenaars van zijn tijd. Met zijn fenomenale en vlotte penseelvoering was hij Rembrandts meest begaafde leerling en zijn subtiele lichtweergave beïnvloedde de jonge Vermeer. Bij de ontploffing werd ook zijn atelier weggevaagd, waardoor slechts een klein aantal van zijn schilderijen bewaard is gebleven.

Uiteindelijk Delft
Fabritius leert de eerste beginselen van het schildersvak van zijn vader, die als onderwijzer en koster werkte, maar buiten werktijd het schildersampt uitoefende. In 1641, hij is dan 19 jaar, verhuist Fabritius van Midden-Beemster naar Amsterdam om in het atelier van Rembrandt te werken. Zijn vroegste schilderijen vertonen duidelijk de invloed van zijn leermeester in de dramatische licht-donkerwerking, de brede penseelvoering en het warme koloriet. Na het overlijden van zijn echtgenote verlaat Fabritius in 1643 Rembrandts atelier en keert hij terug naar Midden-Beemster.

Omstreeks 1650 vestigt hij zich in Delft, waar hij opnieuw in het huwelijk treedt. In Delft, dat in de eerste helft van de 17de eeuw slechts een bescheiden rol op het gebied van de schilderkunst speelt, komt hij tot artistieke wasdom. Zijn palet wordt lichter en met subtiele gradaties van grijzen en okerkleuren weet hij als geen ander licht en atmosfeer weer te geven. Zijn komst naar Delft valt samen met het begin van een spectaculaire schilderkunstige bloeiperiode in die stad. Twee schilders die vanaf omstreeks 1655 de stad op de artistieke kaart zetten, traden in de voetsporen van Fabritius: Pieter de Hooch en Johannes Vermeer.

Topstukken van de Hollandse schilderkunst
Fabritius Gezicht in Delft, De schildwacht en Het puttertje, alledrie uit zijn Delftse periode, behoren tot de onbetwiste topstukken van de Hollandse schilderkunst. Het Gezicht in Delft is geschilderd als achterwand van een zogenaamde perspectiefkast: de voorstelling moest bekeken worden door een kleine opening in de voorzijde. Dergelijke constructies waren destijds vooral in Delft bijzonder populair en bronnen bevestigen dat ook Fabritius zulke kijkkasten gemaakt heeft. Op het platte vlak is het perspectief van de voorstelling sterk vertekend, maar geplaatst tegen de halfronde achterwand van een perspectiefkast werd de juiste ruimtelijke constructie zichtbaar.

In De schildwacht, een van de hoogtepunten van de tentoonstelling, zet Fabritius een stap naar een geheel nieuwe en originele lichtbehandeling. In dit zonovergoten tafereel, met een rustende soldaat en zijn hond heeft hij een bijna absolute verstilling bereikt.

Restauraties en trompe loeils
Ter voorbereiding op de tentoonstelling is Het puttertje, een van de publiekslievelingen uit de collectie van het Mauritshuis, in het voorjaar van 2003 gerestaureerd. Tijdens de openbare restauratie is de vergeelde vernislaag verwijderd zodat de oorspronkelijke heldere kleuren weer zichtbaar werden. Bovendien werd in de zomer van 2003 Het puttertje in het Meander Medisch Centrum in Amersfoort door een Computertomograaf van Siemens gescand.

Het expressieve vogelportretje is een mooi voorbeeld van Fabritius illusionisme. Over de oorspronkelijke functie van dit paneel bestaat onduidelijkheid: kan het worden opgevat als een trompe-l'oeil, een bedriegertje? Het lijkt haast een echte vogel die tegen een witgekalkte muur voor zijn voederbakje zit. Een tweede schilderij dat recentelijk is gerestaureerd, is het Portret van Abraham de Potter (Rijksmuseum, Amsterdam) uit 1649. Ook hier werd de zwaar vergeelde vernis verwijderd om de oorspronkelijke kleurschakeringen en penseelstreken weer bloot te leggen. Tevens kwam in de rechter bovenhoek een onverwachte trompe l'oeil te voorschijn: een spijker met een schaduw.

Nieuwe publicatie
Zowel Fabritius tragische levensloop als zijn unieke en uiteenlopende werk hebben reeds lang tot de verbeelding gesproken. Verschillende specialisten hebben in de loop der tijd studies en publicaties aan hem gewijd. In 1981 schreef Christopher Brown (tegenwoordig directeur van The Ashmolean Museum, Oxford) de laatste monografie over Fabritius waarin hij slechts acht schilderijen aan hem toeschreef. Inmiddels is dat oeuvre bijna verdubbeld. In de afgelopen periode is zijn hele oeuvre aan kunsthistorisch en technisch onderzoek onderworpen. Dit leverde veel nieuwe informatie op.

Ter gelegenheid van de tentoonstelling in het Mauritshuis verschijnt een catalogus waarin de nieuwste bevindingen, interpretaties en toeschrijvingen uitvoerig worden toegelicht. Het inleidende essay is van drs. F.J. Duparc, directeur van het Mauritshuis. De overige teksten zijn geschreven door Ariane van Suchtelen conservator van het Mauritshuis en Gero Seelig, conservator van het Staatliches Museum Schwerin.
Uitgave Waanders; in het Nederlands, Engels en Duits verkrijgbaar

Siemens Nederland N.V.: met hart voor historie en oog voor de toekomst Siemens Nederland viert dit jaar haar 125-jarig bestaan en is de exclusieve sponsor van de tentoonstelling. Siemens Nederland maakt deel uit van het wereldwijde Siemens concern dat in 1847 werd opgericht. De onderneming is actief op de volgende gebieden: Energie, Wonen & Werken, Mobiliteit, Educatie, Communicatie, Veiligheid, Gezondheid en Industrie. Gekozen is voor de Fabritius tentoonstelling daar Fabritius bij uitstek een schilder was die vernieuwend werkte; vanuit andere perspectieven en met nieuwe technieken. Het is dat innovatieve aspect van deze schilder waar Siemens zich na ruim drie eeuwen nog steeds in herkent.

De tentoonstelling komt tot stand in samenwerking met het Staatliches Museum in Schwerin, Duitsland, waar de tentoonstelling vanaf half februari 2005 te zien zal zijn.

Beeldmateriaal, cd-rom (tiff en jpg), is op aanvraag voor de pers beschikbaar. De afbeeldingen (jpg) kunnen desgewenst ook per e-mail verzonden worden.

Nadere informatie voor de pers:
Mauritshuis, Afdeling Communicatie
Pom Verhoeff-Emanuel
Tel: 070 302 34 35
Fax: 070 302 34 50
E-mail: verhoeff.p@mauritshuis.nl
www.mauritshuis.nl