Kabinet heeft te weinig oog voor kansen arbeidsmarkt (22-9-2004)
De ABU (Algemene Bond Uitzendondernemingen) betwijfelt of de
arbeidsmarktmaatregelen die zijn afgekondigd in de Miljoenennota 2005
het voorzichtige economische herstel stimuleren. In plaats van de
economische groei een impuls te geven door het aantrekkelijk te maken
om mensen in dienst te nemen, legt het kabinet de prikkel bij de
werkzoekende. Het kabinet creëert daarmee wel meer aanbod maar niet
meer vraag. Ten tijde van grote werkloosheid zijn werkzoekenden met
een afstand tot de arbeidsmarkt hiervan de dupe. Dit past niet bij de
rest van de Miljoenennota die duidelijk gericht is op versterking van
de Nederlandse economie.
In de Miljoenennota verwoordt het kabinet zijn verwachting dat de
werkloosheid zal oplopen tot boven 550.000. Deze ontwikkeling is -
samen met de maatregelen die het kabinet afkondigt - zorgwekkend voor
de onderkant van de arbeidsmarkt. Hulp bij de opstap naar de
arbeidsmarkt wordt deze groep onthouden omdat maatregelingen die banen
creëren worden afgeschaft. De aanbodgerichte maatregelen die het
kabinet voorstelt, bieden voor werkzoekenden met een afstand tot de
arbeidsmarkt daarom weinig kansen en is in ogen van de ABU een
dissonant in het pakket van kabinetsmaatregelen.
De ABU betreurt deze ontwikkeling daar de brancheorganisatie op dit
moment juist ziet dat het bedrijfsleven inspeelt op de economische
groei en op grotere schaal gebruik maakt van uitzendkrachten. Per dag
worden maar liefst 15.000 meer uitzendkrachten bemiddeld dan een jaar
geleden. Een groot deel van deze uitzendkrachten, die vaker dan
gemiddeld een grotere afstand tot de arbeidsmarkt hebben, wordt
bemiddeld dankzij fiscale aantrekkelijke regelingen. De ABU pleit dan
ook voor invoering van fiscale maatregelen waarmee de onderkant van de
arbeidsmarkt makkelijker kan instappen.
Tot slot: malafide bureaus
Eens is de ABU het overigens met de aandacht die het kabinet wil
besteden aan de bestrijding van malafide bureaus op de uitzendmarkt.
Wel waarschuwt de ABU voor een te groot vertrouwen in alleen meer
regelgeving die in de praktijk leidt tot extra administratieve lasten
voor bonafide ondernemingen. De fraude zit bij malafide bedrijven en
de inspanning moet daarom juist gericht zijn op handhaving en controle
van wet- en regelgeving bij deze `bedrijven'.
ABU