De Unie
Philips - De toekomst van de verzorgingsstaat
21 september 2004 - Het zal u niet ontgaan zijn dat alle bonden op dit
moment te hoop lopen tegen de plannen van het kabinet om zo ongeveer
alle fundamenten onder onze verzorgingsstaat uit te slaan. De wijze
waarop de bonden dit doen verschilt echter in de detailuitwerking om
uiteindelijk toch op hetzelfde eindpunt te belanden, de nationale
manifestatie op 2 oktober in Amsterdam.
Zo hebben wij ook besloten om onze leden bij Philips te informeren via
dit bulletin in plaats van aan de vele poorten, die Philips rijk is,
actie te gaan voeren. Waar het om gaat is dat u goed geïnformeerd bent
over de plannen van het kabinet en de gevolgen daarvan. Nergens kunt u
dat beter dan al lezend thuis.
Al in het najaar heeft De Unie erop gewezen dat een akkoord met deze
regering over loonvorming en daaraan gekoppeld afspraken over sociale
zekerheid niet werken. Het verbaast ons dan ook niet dat we nu massaal
onze stem moeten laten horen. Waar gaat het om?
BELANGRIJKE EN DRINGENDE OPROEP
Het kabinet Balkenende II laat werknemers keer op keer met lege handen
staan. De Unie
neemt haar verantwoordelijkheid ten opzichte van de leden die
jarenlang betaald hebben voor sociale zekerheid, VUT, prepensioen en
die nu geconfronteerd worden met maatregelen die de inkomenspositie
aantasten.
Wat is er aan de hand?
* Het kabinet zet het mes in WW, Ziektewet, WAO, VUT en prepensioen
* In ruil voor een loonstop moeten mensen langer en harder werken.
* Het historisch Najaarsakkoord blijkt in de praktijk Haagse Bluf te
zijn.
Een paar voorbeelden:
* Bij ontslag worden afkoopsommen van de werkgever gekort op de
WW-uitkering.
Dit feit met daarbij de wens van de regering om makkelijker tot
ontslag van werknemers te komen zal dit drempelverlagend werken
voor de werkgevers om sneller over te gaan tot het schrappen van
arbeidsplaatsen. Een fenomeen waar Philips toch al sterk in is.
* De WW wordt aan strengere regels onderworpen: concreet betekent
dit voor met name jongere werknemers en herintredende vrouwen dat
ze pas veel later of helemaal niet voor WW in aanmerking kunnen
komen.
Vooral jongeren en herintredende vrouwen zullen nauwelijks
WW-rechten opbouwen, omdat de eisen om voor WW in aanmerking te
komen voor deze groepen nauwelijks meer realistisch zijn. Dit kan
er toe leiden dat jonge werknemers 4 jaar WW premie betalen en bij
ontslag toch nog in de bijstand terecht komen.
* Aanvulling in het 2e ziektejaar is niet of nauwelijks meer
mogelijk.
De werkgevers worden verplicht om bij ziekte langer dan twee jaar
het loon door te betalen, als er in het 2e ziektejaar meer dan 70%
loon wordt betaald. Ook de werknemer wordt dan gestraft door de
WAO-uitkering te baseren op het minimumloon in plaats van het
laatstverdiende loon.
De Unie is hier geen voorstander van, omdat er geen enkele prikkel
uitgaat van deze maatregel. Op langere termijn leidt dat
onherroepelijk tot groter ziekteverzuim.
* De mythe van de 40-urige werkweek.
De laatste tijd komen er steeds meer signalen, dat een 40-urige
werkweek goed zou zijn voor de bedrijven en onze economie. Philips
heeft daarover in de vakantieperiode al eens iets geroepen, het
kabinet roept ook zoiets.
De Unie gaat daarentegen uit van een maatwerkaanpak, waarbij
werktijden en roosters aansluiten op de behoefte van het bedrijf
en de privé-wensen en -omstandigheden van de werknemers
* VUT-Prepensioen.
De thans voorgestelde plannen van het kabinet maakt het in de
huidige situatie onmogelijk eerder te stoppen met werken dan 65
jaar. Verder zet het kabinet met deze aangekondigde maatregel de
solidariteit tussen de verschillende tijdsgroepen zeer zwaar onder
druk terwijl de effecten op het nieuwe flexpensioen van Philips nu
al weer de prullenbak in kunnen. Gaan we de discussie nu weer
helemaal opnieuw voeren????
Ook voor wat betreft het maken van afspraken over R(egeling)
A(anpassing) P(ersoneelsbezetting) wordt het bijzonder moeilijk om nog
iets te regelen waar onze leden, in alle ellende van een
ontslagprocedure, toch nog enige baat bij hebben. Kortom, het wordt
hoog tijd dat we ons als Nederlandse bevolking laten horen.
Op zaterdag 2 oktober 2004 zal er een grote manifestatie plaatsvinden
op het Museumplein in Amsterdam van 12.00 uur tot 14.00 uur.
Iedereen (lid of geen lid) wordt opgeroepen op deze dag zijn of haar
ongenoegen tegen de kabinetsplannen kenbaar te maken!
Wij roepen u dringend op aanwezig te zijn zaterdag 2 oktober 2004 in
Amsterdam om massaal
het gerezen ongenoegen te laten horen inzake de afbraakplannen van dit
kabinet aangaande sociaal beleid en werkgelegenheid.
Het is belangrijk dat dit protest massaal plaatsvindt om daarmee dit
kabinet onder druk te zetten dat voor deze plannen geen draagvlak is
in de Nederlandse samenleving.
Peter Kelleter
Bestuurder
dinsdag, 21 september 2004