Leden stemmen in met Sociaal Plan Telegraaf
17-09-2004
Op 9 augustus 2004 legden wij u het Sociaal Plan Telegraaf ter
stemming voor. Na het tellen van de stemmen zijn wij tot de conclusie
gekomen dat een meerderheid van de leden heeft ingestemd met het
resultaat. Daarmee is de CNV Dienstenbond ook partij bij het Sociaal
Plan. Over de regeling voor de oudere medewerkers zal apart worden
gesproken. Dat kan pas wanneer wij definitief weten wat de plannen van
het kabinet zijn met betrekking tot de VUT-regeling. Vooralsnog ziet
dat er niet best uit. Hieronder een overzicht van de Kabinetsplannen.
1. Vut en prepensioen
Het kabinet zet 1 januari 2006 het mes in de vervroegde uittreding
(vut, prepensioen), door de fiscale faciliteiten hiervoor af te
schaffen. Er is een nog steeds- belabberde overgangsregeling en de
vakbonden krijgen niet de kans om te zorgen voor een collectieve
regeling. Het gevolg is dat iedereen die op 1 januari 2005 jonger dan
57 jaar is in de praktijk langer zal moeten doorwerken dan waarmee
rekening was gehouden. Eerder stoppen dan 65 jaar wordt vrijwel
onmogelijk.
2. De WAO
Vrij vertaald zegt het kabinet: je moet van een arbeidsongeschikte
zijn uitkering afpakken om hem weer aan het werk te krijgen. De
keuring wordt veel strenger; het wordt bijna onmogelijk om in
aanmerking te komen voor een volledige WAO-uitkering. En als je als
gedeeltelijk arbeidsongeschikte geen baantje kan vinden waarmee je
(volgens de normen van het kabinet) voldoende werkt, kom je heel snel
op bijstandsniveau terecht.
3. Het eerste en tweede ziektejaar
Als een werknemer ziek wordt, is de werkgever verplicht om gedurende
twee jaar 70 procent van het loon door te betalen. Vaak wordt in de
cao afgesproken om dit aan te vullen tot 100 procent. Het kabinet wil
nu die aanvulling tot 100 procent in het tweede ziektejaar onmogelijk
maken. Als de bonden met de werkgever toch zon afspraak maken, volgt
een sanctie: in dat geval zal de uitkering in de nieuwe WAO niet 70
procent van het laatstverdiende loon zijn, maar 70 procent van het
minimumloon. In de praktijk komt dit simpelweg neer op een verbod voor
de vakbonden om op te komen voor zieke werknemers en voor hen
aanvullende afspraken te maken.
4. Ontslag
Volgens werkgevers en kabinet is het in Nederland veel te moeilijk en
te duur om iemand te ontslaan. Bij collectieve ontslagen moet de
werkgever zijn beste mensen kunnen selecteren. Zowel het kabinet als
de werkgevers willen af van het lifo-systeem (last in first out),
waarbij de werknemers met de langste dienstverbanden ook de meeste
rechten hebben om te blijven. Verder vindt het kabinet een
ontslagvergoeding overbodig. Het kabinet wil de ontslagvergoeding
verrekenen met de WW, waardoor er dus niets overblijft. Een werknemer
die gedwongen de poort verlaat, staat met lege handen op straat.
5. WW
De vervolguitkering is al afgeschaft voor iedereen die na 11 augustus
2003 werkloos is geworden. Ook werklozen ouder dan 57,5 jaar zijn
alweer verplicht om te solliciteren. Nu gaat het kabinet ook de
wekeneis aanscherpen, de kortdurende uitkering afschaffen en het
fictief arbeidsverleden vervangen door het feitelijk arbeidsverleden.
Dit lijken bijna allemaal technische aanpassingen, maar met name de
meest kwetsbare groepen met korte contracten of dienstverbanden worden
hiermee zwaar getroffen, omdat ze meteen in de bijstand terecht
dreigen te komen.
6. Arbeidstijdenwet
Het kabinet wil de Arbeidstijdenwet vereenvoudigen. Er komt geen
dubbele normering (standaard- en overlegregeling) meer. Er komt een
norm op basis van Europese regelgeving. Als er in Nederland betere
afspraken zijn gemaakt, worden deze geschrapt. Concreet betekent dit
bijvoorbeeld dat de standaardregeling van 9 uur per dienst en maximaal
45 uur per week vervalt. De nieuwe wettelijke norm wordt maximaal 12
uur per dag en 60 uur per week. Als werknemers het anders willen,
moeten ze dat maar op een of andere manier zien te regelen.
Veiligheid, rust en combinatie van arbeid en zorg verliezen het hier
dus duidelijk van de zucht naar flexibiliteit van werkgevers.
7. Toekomst sociale zekerheid en levensloopregeling
Daarmee zijn we er nog niet. Zowel werkgevers als kabinet hebben zo
hun gedachten over de invulling van de sociale zekerheid. Tot nu toe
wordt de levensloopregeling nog gepresenteerd als instrument voor
werknemers om met verlof te gaan of om eerder te kunnen stoppen met
werken. Kabinet en werkgevers willen dit soort regelingen ook anders
inzetten. Individuen kunnen dan zelf sparen voor hun inkomen bij
werkloosheid of arbeidsongeschiktheid. Het CNV wil vasthouden aan de
solidariteit tussen werknemers. Ziekte en werkloosheid kunnen iedereen
overkomen; we blijven solidair met degenen die het treft.
Bovenstaande opsomming is nog maar een greep uit de plannen van het
kabinet
Door massaal te reageren kunnen we ervoor zorgen dat er beter wordt
nagedacht over de toekomst van Nederland. Laat ook uw stem horen en
demonstreer mee tegen dit kabinetsbeleid.
Kom op zaterdag 2 oktober van 12.00 tot 14.00 uur naar het Museumplein
in Amsterdam.
Vragen en opmerkingen vernemen wij graag. U kunt hiervoor terecht bij
uw bestuurder, Martijn Donker. Hij is bereikbaar op (035)6460580.
Mailen kan ook op hilversum@cnvdibo.nl
Dienstenbond CNV