Nieuws
4 sep 2004 - Reactie Jozias van Aartsen op het
vertrek van Geert Wilders uit de fractie
Reactie van Jozias van Aartsen op het vertrek Geert Wilders uit de
VVD-fractie
"Er zijn intensieve, goede gesprekken met Geert Wilders gevoerd, waarin
wij het inhoudelijk op vele punten eens waren. Maar toch heeft Wilders,
na een allerlaatste dramatische oproep van mijn kant, de fractie
verlaten. Dat was onnodig, maar Geert Wilders wilde eruit.
De kern van de zaak was niet Turkije. Het ging er bij Wilders om dat hij
onder alle omstandigheden tegen Turkije wilde stemmen, zonder het debat
aan te gaan met de fractie, hen proberen te overtuigen van zijn verhaal.
Dat is gek. Wie een sterk politiek verhaal meent te hebben, moet de
meerderheid van de fractie daarvan kunnen en willen overtuigen, en zich
niet bij voorbaat indekken tegen een nederlaag. De fractie had nog geen
standpunt bepaald. We werkten heel zorgvuldig naar besluitvorming toe,
maar Wilders claimde in alle gevallen het recht om nee te kunnen zeggen.
Dat kan niet. Als ik hem toesta om een eenmansfractie te vormen binnen de
fractie, dan krijgen we er 28. Dat is onmogelijk werken. Behalve van de
VVD-top heb ik heel veel steun gehad van mensen uit het land voor deze
lijn.
Er is geen sprake van dat er iemand zou worden gemuilkorfd. Er is ook
geen sprake van dat een Kamercentrale niet zou mogen discussiëren over
pittig geformuleerde stellingen. Maar Geert Wilders wilde met zijn 10
punten als een soort eigen verkiezingsprogram het land in. Stel je voor
dat ieder VVD-Kamerlid, of Statenlid en Raadslid er zijn eigen program op
na zou houden. Hoe zou de kiezer dan kunnen weten, waar hij/zij voor
kiest als hij VVD stemt.
Ik weet niet waarom Geert Wilders dit heeft gedaan. Ik ben geen
amateurpsycholoog. Maar één punt kan ik niet volgen. IK begrijp niet dat
je, als je uit de fractie stapt, niet het karakter hebt om de zetel aan
de VVD terug te geven. Hij is niet met voorkeursstemmen in de kamer
gekozen, dus dan zou het fatsoenlijk zijn je zetel op te geven. Dit
gedrag pas ook niet bij zijn politieke stijl. Hij moet buiten de kamer
zijn troepen verzamelen, de zeepkist op en de mensen overtuigen van zijn
verhaal. Vecht er dan voor, denk ik dan.
Ik ben absoluut niet bang voor electoraal gevaar. Op de liberale
sleutelonderwerpen zoals veiligheid, integratie, terrorismebestrijding -
onderwerpen die van belang zijn voor het waarborgen van de vrijheden van
mensen - zullen wij onveranderd helder en scherp inzetten. De lijn die
Wilders op deze terreinen als woordvoerder van mijn fractie in de Kamer
heeft uitgedragen, zet de VVD voort. Daar sta ik pal voor.
Aan mijn wijze van leidinggeven zal ik niets wijzigen. Ik houd niet van
stalinistische praktijken. Dus zal ik fractieleden de vrijheid blijven
geven hun mening te uiten. Maar de fractie is wel één geheel. Er zijn
fractiestandpunten; er is een program. De VVD heeft hier een lange
traditie: daar houden wij aan vast.
Na deze zeer onaangename zaak gaat de fractie eensgezind verder met het
uitdragen van ons liberaal gedachtegoed. En dat is na de ervaring van de
eerste dag van het fractieweekeinde geen holle frase.
4 september 2004
VVD