Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport

Kamerstuk, 5-8-2004

Women on Waves

De Voorzitter van de Tweede Kamer
der Staten-Generaal
Postbus 20018
2500 EA DEN HAAG

IBE/E-2502514

5 augustus 2004

Naar aanleiding van bovenvermelde brief van de kamerleden Van der Laan (D66), Van Heteren (PvdA), Griffith (VVD) en Van Bommel (SP) inzake de redenen voor het opleggen van een beperking deel ik u het volgende mede.

Uitgangspunt van de Wet afbreking zwangerschap (Waz) was en is, dat het onderzoek naar de vraag of er een vergunning moet worden verleend, beperkt is tot een onderzoek naar de vraag of wordt voldaan aan de bij wet en AMVB gestelde eisen. Daarbij is niet voorzien in beleidsvrijheid (zie: Kamerstukken II 1978-1979, 15 475, nrs. 1-4, p. 25). Dit betekent dat ook in de bijzondere situatie dat vergunning wordt aangevraagd voor het verrichten van zwangerschapsafbrekingen in een mobiele behandelkliniek - een situatie die ten tijde van de totstandkoming van de Waz nooit is voorzien - de eisen van de Waz onverkort van toepassing zijn.

In artikel 2 van de Waz is bepaald dat een behandeling gericht op het afbreken van zwangerschap slechts mag worden verricht door een arts in een ziekenhuis of kliniek waaraan door de minister vergunning tot het verrichten van dergelijke behandelingen is verleend. Een kliniek verkrijgt een vergunning indien aannemelijk is gemaakt dat de kliniek voldoet aan de in artikel 5, eerste lid, Waz of de in artikel 6 Waz bedoelde eisen, zie artikel 4, lid 3, Waz.

Ingevolge de wet en het bijbehorende besluit is vereist dat tussen de kliniek en een ziekenhuis in de omgeving van de kliniek een samenwerkingsovereenkomst is gesloten, zie artikel 6, lid 1, sub c, Waz jo. artikel 18, lid 1 Besluit afbreking zwangerschap (Baz). In artikel 18, lid 2, Baz is bepaald dat de overeenkomst in ieder geval strekt tot het verlenen van hulp vanwege het ziekenhuis aan en ten behoeve van patiënten van de kliniek en dat de hulp in ieder geval diagnostische en therapeutische consultatie omvat. Uit de nota van toelichting op Baz volgt dat het vereiste dat tussen de kliniek en een ziekenhuis in de omgeving van de kliniek een samenwerkingsovereenkomst is gesloten ertoe strekt tijdig, adequate en zorgvuldige hulpverlening te waarborgen. Deze waarborg omvat ook de noodzakelijke hulpverlening in de situatie waarin zich bij de afbreking van zwangerschap medische complicaties voordoen (zie NvT, Stb. 1984, 218).

Ingevolge de wetsgeschiedenis en de uitspraak van de rechtbank Amsterdam van 1 juni 2004 kan het bieden van acute hulp bij eventuele complicaties als overeen te komen onderdeel bij een samenwerkingsovereenkomst tussen een kliniek en een ziekenhuis niet worden vereist. Dit betekent dat het doel van de samenwerkingsovereenkomst is het garanderen van hulp met alle mogelijke middelen indien er onverhoopt niet-acute complicaties optreden of een andere vorm van medische zorg noodzakelijk is.

De rechtbank Amsterdam heeft in haar uitspraak van 1 juni 2004 bepaald dat het begrip 'in de omgeving van' overwegend een territoriale betekenis heeft. Ten aanzien van niet- mobiele klinieken is het gebruikelijk dat de kliniek een samenwerkingsovereenkomst heeft gesloten met een ziekenhuis in dezelfde stad als waar de kliniek is gevestigd.

WoW heeft een samenwerkingsovereenkomst gesloten met het Slotervaartziekenhuis te Amsterdam. Indien het schip met daarop de mobiele behandelkamer van WoW zich bevindt op open zee, kan onmogelijk worden volgehouden dat de kliniek zich bevindt in de omgeving van het Slotervaartziekenhuis. Bovendien is hulp vanwege het ziekenhuis aan de patiënten van de kliniek in dat geval uitgesloten. In het geval dat er onverhoopt complicaties optreden kan niet worden gegarandeerd dat een patiënte voor behandeling kan worden overgebracht naar het ziekenhuis waarmee de samenwerkingsovereenkomst is aangegaan. Indien WoW zich bevindt op open zee, wordt dan ook niet voldaan aan de wettelijke eis. Met de samenwerkingsovereenkomst met het Slotervaartziekenhuis is in dat geval niet voldaan aan de op grond van artikel 6, lid 1, sub c, Waz jo. artikel 18 Baz vereiste waarborg van een adequate en zorgvuldige hulpverlening.

Hoewel aan het begrip 'in de omgeving van' niet een territoriale betekenis kan worden ontzegd, hoeft het begrip niet uitsluitend een territoriale betekenis te hebben. Het begrip 'in de omgeving van' kan volgens het oordeel van de rechtbank Amsterdam tevens een communicatieve betekenis hebben. Indien en voor zover diagnostische en therapeutische consultatie via moderne communicatiemiddelen mogelijk is, zou de feitelijke nabijheid van een ziekenhuis, waarmee een samenwerkingsovereenkomst is gesloten, in dergelijke gevallen niet strikt noodzakelijk zijn. Dit neemt echter niet weg dat er situaties zullen blijven waarin de feitelijke aanwezigheid van een arts en een ziekenhuis wel is vereist. Het is mogelijk dat er na de zwangerschapsafbreking (niet-acute) complicaties optreden, voor de beoordeling en behandeling waarvan niet kan worden volstaan met medische consultatie op afstand, nu lichamelijk onderzoek door een arts en laboratoriumonderzoek in dergelijke gevallen zijn aangewezen.

In de brief van 13 juli 2004 geven de kamerleden aan dat alle ziekenhuizen ter wereld volgens de internationale medische ethiek verplicht zijn patiënten eventueel noodzakelijke nazorg te verlenen. Daarnaast geven de kamerleden aan dat de patiënten in contact blijven met WoW en dat er een gynaecoloog aan boord is. De wettelijke systematiek laat echter niet toe dat een wettelijke vergunningsvoorwaarde wordt vervangen door een (door WoW) gecreëerde situatie die - naar opvatting van WoW - aan het doel van die vergunningsvoorwaarde tegemoet komt. De Waz jo. Baz biedt daarvoor geen ruimte omdat niet is voorzien in beleidsvrijheid. Daarnaast ben ik van mening dat daarmee ook niet wordt voldaan aan de eisen van artikel 6 Waz jo. artikel 18 Baz.

De nazorg waar de brief van 13 juli 2004 op doelt betreft uitsluitend de nazorg aan boord van het schip waarop de mobiele kliniek van WoW is geplaatst, en derhalve uitsluitend gedurende de tijd dat patiënte aan boord is of nog aan boord kan komen. Niet gewaarborgd is de nazorg aan patiënten nadat zij van boord zijn gegaan en het schip is uitgevaren terug naar Nederland of een ander land. De kamerleden voeren daartegen aan dat alle ziekenhuizen ter wereld verplicht zijn aan patiënten eventueel noodzakelijke nazorg te verlenen. Het feit dat ziekenhuizen verplicht zijn zorg te verlenen, betekent echter niet dat is voldaan aan de eis zoals neergelegd in artikel 6, lid 1, sub c, Waz jo. artikel 18 Baz. Bovendien is het nog maar de vraag of individuele artsen of ziekenhuizen bereid zijn om voornoemde nazorg in de praktijk ook te verlenen, zeker in landen waar de religieuze druk groot is. Dat is de reden waarom de samenwerkingsovereenkomst als vergunningvoorwaarde geldt.

Nu de rechtbank heeft geoordeeld dat de samenwerkingsovereenkomst tussen WoW en het Slotervaartziekenhuis te Amsterdam in ieder geval voldoet aan de eisen van artikel 18, lid 2, Baz en overwogen heeft dat ik dien te beoordelen of de afstand tussen de kliniek en het Slotervaartziekenhuis aanvaardbaar is, heb ik een afstand van meer dan 25 kilometer rondom het Slotervaartziekenhuis niet aanvaardbaar geacht. Bij het bepalen van die afstand heb ik rekening gehouden met de gemiddelde afstand tussen klinieken voor zwangerschapsafbreking en het ziekenhuis waarmee zij een samenwerkingsovereenkomst hebben.

De kamerleden vragen zich tevens af in welk percentage van de behandelingen met de abortuspil acute hulpverlening nodig was en binnen hoeveel tijd. Indien aan WoW een vergunning zou worden verleend, betekent dit dat WoW zowel medicinale als instrumentele zwangerschapsafbrekingen mag uitvoeren. De risico's op complicaties bij medicinale zwangerschapsafbreking zijn erg klein. De risico's bij instrumentele zwangerschapsafbrekingen zijn hoger dan bij medicinale zwangerschapsafbrekingen. Exacte percentages heb ik niet voorhanden. Het enkele feit dat de risico's op complicaties klein zijn, neemt echter niet weg dat aan de wettelijke vergunningsvereisten moet zijn voldaan. Dit geldt ook voor Women on Waves, zodat van ongelijke behandeling geen sprake kan zijn.

De Staatssecretaris van Volksgezondheid,
Welzijn en Sport,

drs. Clémence Ross-van Dorp