De Unie
Langer werken bij Philips schijnoplossing
Eindhoven, 5 augustus 2004 - Of bij Philips is het verstand op
vakantie, of het is gesmolten door de hoge temperaturen van de laatste
dagen! Met stijgende verbazing heeft Uniebestuurder Theo Willms de
opmerkingen van Philips over verlenging van de werkweek gelezen.
Waarover gaat het nu eigenlijk?
Het is een puur een boekhoudersverhaal. Het uurtarief wordt bij
verlenging van de werkweek lager, immers een bedrag gedeeld door 36 of
38 levert een hogere uitkomst dan datzelfde bedrag gedeeld door 40. De
kosten van arbeid nemen echter niet af. Bovendien is het nog maar de
vraag of de uren die toegevoegd worden wel tot enige productiviteit
leiden. Daarnaast is de vraag of de producten die dan uit die
verhoogde productiviteit komen (er is immers in het gunstigste geval
meer productie) wel verkocht kunnen worden. Er komen immers meer
producten op de markt à er ontstaat een groter aanbod à de prijs daalt
à nog minder winst dus weer meer mensen op straat.
Dus zal Philips ervoor kiezen om niet meer te gaan produceren want dan
komt er teveel voorraad en voorraad houden kost ook geld. Het eind van
het lied is dus dat er minder medewerkers nodig zijn als de productie
gelijk blijft. Ook langs die weg geredeneerd leidt langer werken tot
meer ontslagen.
Wat dat betreft zal het bij Philips niets uitmaken of er langer
gewerkt wordt of niet,
Productie verdwijnt steeds meer uit Nederland, Philips is daar al
jaren mee bezig en zal die trend niet doorbreken. Philips ontslaat al
jaren vele medewerkers omdat productie naar Verweggistan gaat. Willms
heeft niet de illusie dat dat proces zou stoppen als de Philips
medewerkers langer gaan werken. Welk doel dient het dan?
Tot slot moet Willms kwijt dat Philips altijd heeft geroepen dat de
arbeidsproductiviteit bij Philips goed is en nooit een knelpunt is
geweest. Waarom dan nu plotseling roepen dat medewerkers langer moeten
werken? Het is jammer dat een grote werkgever als Philips niet in
staat is of wellicht zelfs niet durft om stelling te nemen tegen al
die pseudo-economen aan werkgevers of regeringskant die menen door
oude koeien uit de sloot te halen, medewerkers weer verder uit te
kunnen melken.
Dan is er nog die domme vergelijking met de arbeidzame uren in de VS
en elders in de wereld. De arbeidsproductiviteit is in Nederland vele
malen hoger dan in de VS. Wij doen in minder uren méér. Dat Nederland
zo weinig uren werkt heeft ook veel te maken met het grote aantal
parttimers dat ons land kent. Het is nog niet zo lang geleden dat
vanuit Den Haag werd geroepen dat de arbeidsparticipatie omhoog moest.
Nu is het niet meer de arbeidsparticipatie maar het aantal
arbeidsuren. En dat in een tijd dat bedrijven niet verder kijken dan
de spread-sheet van dit kwartaal om beleid te maken. Geen enkel
bedrijf zal méér produceren dan nodig is om de markt te beleveren.
Vroeger kocht je meubels uit voorraad, tegenwoordig zit er minstens
zes weken wachttijd op omdat de productie pas start als zeker is dat
er verkocht is. Voorraad houden kost immers geld en brengt risico van
onverkoopbaarheid met zich mee. Neen, de echte oplossing ontstaat
precies andersom: De vraag moet gestimuleerd worden, deels vanuit de
overheid zelf door hogere overheidsbestedingen, deels door consumenten
te stimuleren tot kopen. Zorg dus dat mensen méér geld overhouden in
plaats van met name de middengroepen steeds verder af te knijpen. Daar
kunnen we rijker van worden met zn allen.
Terwijl bedrijven dromen van grotere afzet en meer verkopen, drukt de
regering het inkomen per hoofd van de bevolking verder naar beneden.
Eén ding moet gezegd zijn: De contraproductiviteit wordt alsmaar
groter.
De Unie pleit voor innovatie, niet via een platform dat niet boven de
zeespiegel uitstijgt, maar een duidelijke focus van onderwijs op
bedrijfsleven en van bedrijfsleven op onderwijs. Investeren in
kennisvergroting, gebruikmaking van elkaars kennis door
uitwisselingsprogrammas en het opnemen van meer jeugdigen in het
personeelsbestand. Als ouderen dan al langer zouden moeten doorwerken,
doe dat dan met name via (al dan niet deeltijd-) mentor- en
begeleidingsfuncties.
Via om- her en bijscholing en intensieve bemiddelingstrajecten worden
werknemers van werk naar werk gebracht. Het gebrek aan opleidingen
gedurende de actieve loopbaan bij een werkgever, mag wat De Unie
betreft niet, ten koste van de medewerker, zomaar over de schutting
gegooid worden.
Kortom: Philips, innoveer nu ook eens en houd je huidige medewerkers
eens binnen en aan de slag in plaats van ze langer te laten werken
zodat er nog meer uitgegooid kunnen worden.
Theo Willms
donderdag, 5 augustus 2004