Stichting Wakker Dier

MINISTER STELT ONDERZOEK IN NAAR UIERBRANDER

Persbericht - 14 juli 2004

Minister Veerman heeft opdracht gegeven voor een onderzoek naar de uierbrander bij koeien. Dit heeft hij Stichting Wakker Dier per brief laten weten. De minister geeft aan dat het ministerie nog weinig kennis heeft over de omvang van het gebruik van de uierbrander en de gevolgen voor de koeien. Wakker Dier had gevraagd om een verbod van de uierbrander zolang onvoldoende bekend is over de gevolgen voor de koeien. Bij ondeskundig gebruik vreest Wakker Dier voor brandwonden bij de koeien.
Om sneller de uiers van melkkoeien te ontharen wordt steeds vaker een propaanbrander gebruikt in plaats van een scheerapparaat. Voor beelden van het uierbranden kijk op: www.grasbaal.nl/sx/download.php?pid=2004012316250166. De leverancier van de brander rept ten onrechte over zogenaamd koud vuur. Deskundigen geven aan dat de consequenties voor het welzijn bij het gebruik van de brander nog niet bekend zijn. Wakker Dier vindt het idee om zomaar een brander onder een koe te houden als ontharingsmethode absurd. Daarnaast is Wakker Dier bang dat door onzorgvuldig en ondeskundig gebruik van de brander koeien letsel oplopen en verzocht de minister begin dit jaar om onderzoek naar de gevaren. De SP stelde daarna nog kamervragen aan de minister over de uierbrander. Totdat de resultaten van het onderzoek bekend zijn, zou het gebruik van de brander verboden moeten worden, vindt Wakker Dier. Met de komst van de uierbrander, de opkomst van de melkrobot en het steeds vaker het hele jaar op stal houden van koeien wordt de huidige melkveehouderij steeds meer een nieuwe bio-industrie. Door het opvoeren van de melkgift worden de dieren ook letterlijk uitgemolken. Zo gaven koeien in de jaren 50 gemiddeld 4000 liter per jaar en dat is nu zo opgevoerd dat 10.000 liter per jaar geen uitzondering meer is. Het gevolg is dat dieren veel eerder (letterlijk op) versleten zijn en nu zelfs zo ver van de natuur verwijderd raken dat koeien ziek worden als ze alleen gras zouden eten. Allerlei productiegerelateerde ziektes als uier- en klauwontstekingen moeten met medicijnen als antibiotica worden onderdrukt.

De melkgift per koe is in 40 jaar verdubbeld met uitschieters tot boven de 10.000 liter. Deze productie stijgt nog steeds en kost een koe evenveel energie als 8 uur per dag hardlopen. Diverse ziektes als slijtersziekte, mastitus en klauwontstekingen verergeren hierdoor. 90% van de melkkoeien in Nederland loopt inmiddels op ontstoken klauwen. Vooral koeien die nooit de wei in mogen hebben hier vaak last van. De moderne hoogproductieve melkkoe is lichamelijk niet gebouwd om de hele tijd in stallen te staan met harde betonnen roostervloeren. Desondanks worden steeds meer koeien het hele jaar op stal gehouden. Nu al komt naar schatting 15% van de melkkoeien nooit meer buiten. Koeien die nog wel de wei in mogen, staan steeds korter in de wei. LTO gaf al eerder aan dat als het tij niet keert in de toekomst wel eens 80% van de koeien levenslang in de stal zal blijven. Wakker Dier voert hiertegen actie via de protestsite http://www.koeindewei.nl. Als de koe in de wei wordt gelaten wordt de literprijs voor melk hooguit een halve eurocent hoger. Nu weten consumenten alleen bij biologische melk zeker dat de koe in de wei heeft mogen lopen. Dit is een wettelijke verplichting bij het eko-keurmerk. Het Noord-Hollandse CONO van Beemsterkaas keert boeren die de koeien in de wei laten een hogere melkprijs uit dan niet weidende boeren.