Nieuwe regels thuiskopie nu ook van belang voor uitgevers
Op grond van de herziene Auteurswet (waarover veel meer elders in dit
nummer) mag straks ook van geschriften of elektronische
uitgeefproducten een privé-kopie worden gemaakt in ruil voor een
billijke vergoeding. Die vergoeding is verdisconteerd in de prijs van
de drager, bijvoorbeeld blanco, audio- en videobanden en ook digitale
dragers zoals de cd-rom. Uitgevers gaan straks dus meedelen in de
opbrengst uit de zogenaamde thuiskopieheffing die wordt geïncasseerd
door de Stichting Thuiskopie (net zoals de Stichtingen Reprorecht en
Leenrecht daartoe exclusief aangewezen door de wetgever) bij de
fabrikanten en importeurs van die dragers, die namelijk tot die
afdracht zijn verplicht. Reden om in Copyright Notice voortaan ook de
ontwikkelingen op het terrein van de thuiskopie voor u te volgen.
Bij wet van 13 mei 2004 tot aanvulling van de Auteurswet 1912 is de
zogenaamde verlengde aansprakelijkheid voor verkopers ingevoerd.
Gebleken is dat de heffing in toenemende mate niet betaald wordt.
Blanco dragers worden bijvoorbeeld ingevoerd door anderen dan de
reguliere importeur, waarbij geen opgave aan de incasso-organisatie is
gedaan. Digitale dragers, met name blanco cd-rom's, worden verkocht op
PC-beurzen door ondernemingen die moeilijk traceerbaar zijn, zodat
niet goed gecontroleerd kan worden of zij als importeur voldaan hebben
aan de thuiskopievergoeding. Verder komt fictieve export voor. Hierbij
meldt de betalingsplichtige aan de incasso-organisatie dat de
voorwerpen naar het buitenland zijn verkocht en vraagt terugbetaling
van de vergoeding. De voorwerpen zijn echter niet daadwerkelijk
uitgevoerd, maar blijven in Nederland, en worden daar aan het publiek
verkocht.
Met de vorige wettelijke regeling had de Stichting Thuiskopie, wanneer
zij tot de conclusie kwam dat waarschijnlijk geen vergoeding is
betaald voor blanco beeld- en geluiddragers, onvoldoende mogelijkheden
om dit te kunnen vaststellen en dan alsnog tot incasso van de
vergoeding te komen. Met de verkoper had zij immers geen relatie, dus
hoefde deze ook geen informatie te verschaffen over de herkomst van
zijn waren. Daarom regelt de herziene wet dat in die gevallen, waarin
de verkoper niet kan aantonen dat de vergoeding door de fabrikant of
importeur is betaald en ook uit zijn administratie niet blijkt wie de
fabrikant of importeur is, de verkoper verplicht is tot betaling van
de vergoeding. De betalingsverplichting van de verkoper is subsidiair.
Primair blijft de betalingsverplichting rusten op de fabrikant of
importeur.
Net zoals bij het leenrecht wordt de hoogte van de heffing
overeengekomen in een onderhandelingsstichting, bestuurd door
vertegenwoordigers van de Stichting Thuiskopie enerzijds en
vertegenwoordigers van de producenten en importeurs van dragers
anderzijds. Ook deze onderhandelingsstichting staat onder
voorzitterschap van een door de wetgever aangewezen neutrale
voorzitter met een beslissende stem als het bestuur er niet uitkomt.
De voorzitter van deze onderhandelingsstichting is een oude bekende
van het NUV, professor Vonhoff.
De vergoeding voor auteurs en aanverwante rechthebbenden wegens het
thuiskopiëren van hun producten op blanco dragers is onlangs
uitgebreid met een vergoeding op blanco HI MDs. Dat is een nieuw soort
Minidisc van vooralsnog 1 Gigabyte voor een HI MD walkman waarop
muziek, data en video kan worden vastgelegd. De vergoeding bedraagt
1,10 per drager per 1 Gigabyte. De regeling gaat in op 1 juli 2004.
De bestaande vergoeding voor andere digitale blanco dragers en analoge
blanco dragers is ongewijzigd en bedraagt tot en met 31 december 2004:
* audio analoge blanco band 0,23 per uur;
* video analoge blanco band 0,33 per uur;
* digitale blanco minidisk 0,32 per uur;
* digitale blanco audio cd-r/rw: 0,42 per uur;
* digitale blanco data cd-r/rw: 0,14 per schijfje;
* blanco dvd-r/rw: 1,00 per 4,7 gigabyte (voor een kleinere/grotere
opslagcapaciteit geldt een proportionele vergoeding).
Nederlands Uitgeversverbond