Hechte coalitie nodig tussen politie en welzijnswerk
Utrecht, 6 juli 2004 -- Als politie en welzijnswerk als duo de wijk intrekken neemt aantoonbaar de veiligheid toe. Ook wordt het vertrouwen van burgers in de overheid, politie en andere instellingen verbeterd. De maatschappelijk Ondernemers Groep (MOgroep), brancheorganisatie voor onder meer Welzijn en Maatschappelijke Dienstverlening, constateert dat er veel succesvolle aanpakken zijn ter verbetering van de veiligheid.
Een voorbeeld van een succesvolle samenwerking tussen politie en het Algemeen Maatschappelijk Werk (AMW) is het project 'support' uit Amsterdam. Het AMW voorziet daar - in nauwe samenwerking met de politie - in de eerste levensbehoeften van mensen die voor overlast zorgen. In andere grote steden participeren welzijnswerkers in casemanagementteams die cliënten behandelen die door de politie worden doorverwezen. Het betreft hier eveneens de bij alle instanties bekende vaste kern van plegers van overlast.
Directeur Sjef van Gennip: 'Veel gemeenten - zoals bijvoorbeeld Eindhoven - hebben gekozen voor een structurele aanpak waarbij welzijnswerkers deel uitmaken van leefbaarheidsteams die bewoners mede verantwoordelijk maken voor wat er in hun directe leefomgeving speelt. Om de veiligheid in de buurt te verbeteren hebben mensen de steun nodig van professionals: agenten en hulpverleners die goed en aanvullend met elkaar samenwerken. Daarnaast werken politie en jongerenwerkers structureel samen in jeugdinterventieteams gericht op het voorkomen van extreem probleemgedrag van jongeren. Net als de politie werken deze teams outreachend: op straat wordt contact gezocht met groepen of individuen en ook worden huisbezoeken afgelegd.'
Overigens is de MOgroep van mening dat er op dit moment nog te veel sprake is van experimenten. 'Dit soort aanpakken moeten structureel worden', aldus Van Gennip. 'Dat betekent dat vaste samenwerkingsverbanden tussen politie en welzijnswerk noodzakelijk zijn.'
Hiermee reageert de MOgroep op het rapport 'De kern van de taak' waarin is gesteld dat de politie zich regelmatig op het terrein begeeft van de hulpverleners en niet altijd fiducie heeft in het optreden van uiteenlopende hulpverleningsinstanties.