Verslaving is een hersenziekte
Meer aandacht voor medisch-biologische aspecten verslaving
noodzakelijk
Het is noodzakelijk dat er meer aandacht komt voor de
medisch-biologische aspecten van verslaving. Dit stelt hoogleraar
psychofarmacologie prof. dr A.N.M. Schoffelmeer in zijn oratie in het
VU medisch centrum. Uit neuro-wetenschappelijk onderzoek blijkt dat
bij verslaving de prikkeloverdracht tussen zenuwcellen in het brein
langdurig wordt veranderd, waardoor er onder invloed van de omgeving
een dwangmatige zoektocht naar drugs ontstaat.
Het is dus niet zo dat er bij verslaving sprake is van een emotioneel
proces dat de verslaafde zelf kan beïnvloeden. Verslaving is een
chronische hersenziekte, waarbij het proces nu zodanig bekend is dat
er steeds meer medicijnen beschikbaar zullen komen om deze
afhankelijkheid van drugs te verhelpen, stelt de psychofarmacoloog.
Hij beschouwt verslaving als een psychiatrische aandoening, zoals
depressie en schizofrenie, waarbij ook genetische aanleg, biologische
processen en omgevingsgevoeligheid een grote rol spelen.
Bij het ontwikkelen van medicijnen tegen verslaving wordt er dan ook
van uitgegaan dat moet worden ingegrepen in het proces van dwangmatig
verlangen, het zogenoemde craving. Dit wordt mogelijk veroorzaakt
doordat drugs de prikkeloverdracht tussen zenuwcellen in de hersenen
veranderen. Deze abnormale prikkeloverdracht zou met geneesmiddelen
moeten worden genormaliseerd.
De oratie van prof. Schoffelmeer vond plaats op 23 juni.
VU ziekenhuis