15-06-2004
PvdA wil een sterk en solidair aanbod van wonen, welzijn en zorg in de
buurt
door Manon van der Garde en gerdi verbeet (Tweedekamer)
De AWBZ dreigt onbetaalbaar te worden. Daarom presenteerde het kabinet
onlangs een nota die de contouren schetst van een Wet Maatschappelijke
Ondersteuning (WMO). Een aantal eenvoudige zaken zoals huishoudelijke
hulp en andere (welzijns)diensten ter stimulering van maatschappelijke
participatie, wordt uit de vertrouwde volksverzekering AWBZ gehaald en
overgedragen aan de gemeente. Bovendien beoogt het kabinetsvoorstel
meer eenheid tussen wonen, welzijn en zorg. Voor intensievere en
ingewikkeldere vormen van zorg en voor langdurige en onverzekerbare
risico's blijft de AWBZ bestaan.
De PvdA vindt dat, gezien de toenemende vergrijzing, de betaalbaarheid
en daarmee het voortbestaan van de AWBZ een belangrijk vraagstuk is.
Bovendien is de organisatie van zorg moeilijker door de complexere
zorgbehoeften, de wens langer zelfstandig te blijven wonen, de
individualisering, grotere afstanden tussen familieleden en drukke
tweeverdieners. Oudere mensen kunnen niet altijd meer een beroep doen
op hun kinderen of buren. Dat geldt zeker voor een grote stad als
Amsterdam. De nieuwe wet zou daarom een impuls kunnen zijn om sociale
samenhang in buurten en zorgnetwerken te versterken. Bovendien zou
door wonen, welzijn en zorg te bij elkaar te brengen de omgeving
toegankelijker kunnen worden. De behoefte aan zorg wordt hierdoor
minder en het leven prettiger. Wij denken aan welzijnsvoorzieningen in
de buurt, toegankelijke huizen én straten, gebouwen en openbaar
vervoer en steun voor vrijwilligers en mantelzorgers bij de zorgtaak.
Het kabinet heeft deze kans echter aan zich voorbij laten gaan. Wij
vinden dat te veel nadruk is gelegd op zorg en te weinig op wonen en
welzijn. Ook worden kwaliteit en toegankelijkheid van de
dienstverlening niet gegarandeerd. De decentralisatie naar de
gemeenten is, zoals wel vaker, gewoon een harde bezuinigingsmaatregel.
We stellen daarom een aantal voorwaarden aan de nieuwe wet, die wij
liever de Wet op Welzijn en Maatschappelijke Participatie willen
noemen.
1. Het versterken van de sociale samenhang en het vergroten van de
maatschappelijke participatie van zoveel mogelijk mensen in de
samenleving staat centraal. De PvdA streeft naar een aanbod dat
sociaal én houdbaar is.
2. Kwaliteit van de zorg en de diensten én het toezicht hierop, moeten
wettelijk worden verankerd.
3.De gemeente wordt verantwoordelijk voor de wet. Het gaat hier om
veel meer dan louter uitvoering. Ook de regels voor indicaties en
voorzieningenaanbod worden door de gemeente bepaald. Dat betekent dat
de inwoner van de ene gemeente een ruimer aanbod kan krijgen dan van
een andere gemeente. Om binnen Amsterdam wel dezelfde kwaliteit te
bieden, zijn wij tegen verdere decentralisatie naar de stadsdelen. De
zorgloketten willen wij natuurlijk wel op buurtniveau vormgeven.
Gemeenten worden regisseur bij de organisatie van de diensten. Om dit
te kunnen waarmaken, moeten de gemeenten hiervoor van het rijk
voldoende financiële middelen en bevoegdheden krijgen. Voor een goed
aanbod is bijvoorbeeld samenwerking nodig tussen zorgaanbieders en
woningcorporaties. Hierbij moet rekening worden gehouden met de
specifieke problemen van grote steden, zoals armoede en complexe
zorgbehoeften. We pleiten daarom voor een index om het bedrag voor de
gemeente vast te stellen, en in ieder geval tijdens de opstartfase
oormerking van het geld. Door te zorgen voor een toegankelijke stad
voor iedereen en aanpasbare woningen, kan de vraag naar zorg worden
beteugeld. Apart gehandicaptenvervoer is veel minder nodig als het
openbaar vervoer echt toegankelijk is.
4. De PvdA kiest voor een breed, collectief en solidair stelsel, dat
mensen in staat stelt op een volwaardige manier deel te kunnen nemen
aan de samenleving. De PvdA kiest niet voor een vangnetregeling voor
louter kwetsbare groepen. Het aanbod is er voor iedereen! Diensten
hoeven echter niet gratis te zijn. Voor ouderen en gehandicapten komt
er een op hen toegesneden, betaalbaar en toegankelijk aanbod van
wonen, zorg en welzijn. Zij kunnen daarvoor geïndiceerd worden.
Daarbij moeten we zorgen dat de stapeling van eigen bijdragen ouderen
niet in de financiële problemen brengt. Maar ook tweeverdieners en
jongere ouderen kunnen de handige dienstverlening inkopen. Denk aan
boodschappenservice, uitlaatservice en huishoudelijke hulp.
5. De voorzieningen moeten goed toegankelijk zijn. Mensen moeten weten
op welk pakket aan voorzieningen zij kunnen rekenen. Daarom willen wij
in iedere wijk een loket voor alle informatie en indicaties op het
terrein van wonen, welzijn en zorg.
Als aan bovenstaande uitgangspunten wordt voldaan, kan het moment
alsnog worden aangegrepen om welzijn en maatschappelijke participatie
de impulsen te geven die ze nodig hebben. Wij kiezen voor een sterk en
solidair aanbod van diensten bij wonen, welzijn en zorg in de buurt!
Gerdi Verbeet, Tweede Kamerlid PvdA
Manon van der Garde, gemeenteraadslid PvdA Amsterdam
Manon van der Garde + Gerdi verbeet
Partij van de Arbeid