Dachauspeech Wethouder Huffnagel
23 april 2004 - Remco Asselbergs
Zaterdag 24 april 2004, 12.00 uur
Alléén gesproken woord geldt
Dames en heren, jongens en meisjes,
Op 29 april 1945 werd het concentratiekamp Dachau bevrijd door de
Amerikaanse troepen. Zij bevrijdden duizenden mensen die volgens de
Nazi's in Dachau moesten worden vernietigd. Voor vele tienduizenden
gevangenen kwam de bevrijding te laat. Zij overleefden de hel van
Dachau niet.
Hier, in het Amsterdamse Bos, herdenken wij jaarlijks Dachau. Wij
staan stil bij het onvoorstelbare leed dat de gevangenen van het kamp
Dachau is aangedaan. Dat doen we met elkaar. Met overlevenden, met
nabestaanden, met familie, met vrienden en met belangstellenden.
We staan ook stil bij de overlevenden die
verder moesten leven met de gruwelijke herinneringen die tot op de dag
van vandaag door hun hoofd spoken. Zíj kunnen de hel navertellen. Het
blijft ongelooflijk moeilijk de juiste woorden te vinden. Hoe kun je
aan je kinderen en kleinkinderen vertellen over iets wat zo
onvoorstelbaar is. Hoe kun je ze vertellen over iets wat zo gruwelijk
en zo onbegrijpelijk is? Er is moed en wilskracht voor nodig om na
Dachau verder te leven en die inktzwarte herinneringen te delen met
anderen.
Toch zijn juist de verhalen van de overlevenden ontzettend belangrijk.
Belangrijk omdat we met de overdracht van de verhalen ons respect
tonen voor zij die omkwamen en de onschatbare waarde van vrijheid en
respect blijven waarderen en verdedigen. Wij moeten kómende generaties
blijven vertellen over wat er in Dachau is gebeurd. Dat is ook nu,
decennia na de verschrikkingen, een belangrijke opgave voor ons
allemaal. Want met het verlies van overlevenden mogen we niet óók de
gruwelijke herinneringen aan Dachau kwijtraken. Daarom is het goed dat
ook vandaag weer door de jeugd, in het bijzijn van de overlevenden,
wordt stilgestaan bij de schaduw die Dachau over ons heeft gelegd.
De massavernietiging van medemensen vormt een dieptepunt in de moderne
geschiedenis. Het vervult ons, na bijna 60 jaar, nog steeds met woede
en verdriet. Het sterkt het besef hoe belangrijk het is in vrijheid te
leven. In een vrij land, kunt zijn wie je wilt en waar je kunt zeggen
wat je vindt. We moeten, net als ruim 60 jaar geleden, blijven opkomen
voor vrijheid en democratie.
Vandaag herdenken wij de mensen die het concentratiekamp Dachau niet
overleefden
Wij herdenken in Ere.
© Gemeente Amsterdam
Gemeente Amsterdam