Februari 2004 tot eind 2004
LILY VAN DER STOKKER - Oom Jan, tante Annie
twee sprankelende muurschilderingen de Cupola
Na recente solo's in het Consortium, Dijon en het Museum Ludwig in
Keulen heeft Lily van der Stokker (1954 Den Bosch) nu onder de titel:
`Oom Jan, tante Annie', twee sprankelende muurschilderingen met
aanbouwsels uitgevoerd in de Cupola - de erezaal - van het
Bonnefantenmuseum. De installatie zal gedurende het hele jaar 2004
getoond worden.
Van der Stokkers muurschilderingen zijn enig in hun soort, ongegeneerd
decoratief en zeer kleurrijk en gaan steevast gepaard met verrassend
banale handgeschreven uitroepen en opmerkingen. Cynisme of ironie is
de kunstenaar overigens vreemd. Van der Stokker wil gewoon écht
`vrolijk en vriendelijk' werken, zich `wonderful' voelen, het
`gezellig thuis' hebben en lekker zielig doen over `good old abstract
art'.
Recalcitrant en provocerend wordt haar werk vaak genoemd: een
"subversieve viering van al wat artistiek incorrect is", aldus
filmregisseur John Waters. Aangenaam relativerend en niet gespeend van
humor weerspiegelen Van der Stokkers onvervreemdbare muurschilderingen
de ontvankelijkheid en inventiviteit van iemand die - nu alweer een
kleine vijftien haar geleden - op de puinhopen van die zo verfoeide
cynische jaren tachtig voor haarzelf en dus ook voor de kunst een
nieuwe weg insloeg. "Shit, art is dead" schreef Van der Stokker in
1991 op een tekening. Klonk daar niet vooral opluchting?
Gewapend met een uitgekristalliseerde vormentaal van (deels)
decoratieve motieven en fluorescerende kleuren weet Van der Stokker,
als in een goedgemaakte soap, het sentimentele middels uitvergroting
en (zelf)spot tot iets waarachtigs en zelfs ontroerends te
transformeren. Zo ook in `Oom Jan, tante Annie', een muurschildering
waaraan voor het eerst op dit formaat (zes meter hoog) een stapeling
van scheve dozen is toegevoegd.
`Oom Jan en tante Annie', twee prachtige maar behoorlijk knotsgekke
wandschilderingen laten de hele koepeltoren stralen, ongecompliceerd
en lichtvoetig. Daar zit de kracht van Van der Stokkers
kunstenaarschap. Haar beeldtaal, teksten en kleurgebruik staan voor
verzet en weerstand, maar zijn evenzogoed optimistisch en laten ruimte
voor de verbeelding.
"A peculiar new era of good feelings is dawning. A dialectical shift
seems underway" schreef criticus Peter Schjeldahl in 1992 na het zien
van haar werk in de New Yorkse The Village Voice.
Bij de tentoonstelling verschijnt een kleine catalogus, (16 pg.) N/E
met essays van Paula van den Bosch en Anne Pontégnie. Fotografie Peter
Cox. Verkoopprijs EUR 7,50.
Bonnefanten Museum Maastricht