Gemeente Utrecht
2004 SCHRIFTELIJKE VRAGEN
43 Vragen van de heer R.J.F. Giesberts en mevrouw mr. M. Schuring
(ingekomen 21 april 2004)
Gisteravond besteedde de actualiteitenrubriek Netwerk aandacht aan de Utrechtse serieverkrachter. Aan het woord kwam een vrouw die sinds 1996 de verkrachter meerdere malen heeft gezien. Zij was door haar verklaring, afgelegd in 1996, bij de politie bekend als betrouwbare getuige. Ten tijde van haar verklaring is haar toen verteld dat ze de verkrachter had gezien en juist had herkend.
Recent heeft de vrouw de verdachte man in de trein naar Geldermalsen gezien. Zij is bij station uitgestapt en heeft gepoogd de politie te waarschuwen. De politie bleek er niet op ingesteld adequaat te reageren. Meest recent heeft de vrouw de verdachte in Culemborg gezien.
De politie wilde, aldus de rubriek Netwerk, niet reageren op de uitzending.
GroenLinks neemt met grote verbazing kennis van het gebeurde. Het onderzoek naar de serieverkrachter dat sinds 1995 loopt heeft al vele uren arbeid en miljoenen euro's gekost. En los van deze praktische zaken legt het sinds de jaren negentig een schaduw over de zogenaamde Bermuda-vijfhoek (Uithof, De Bilt, Zeist, Bunnik, Houten). GroenLinks meent dat dit reden genoeg is om scherp te zijn op elke aanwijzing die over de verdachte bij de politie binnenkomt. Wij moeten op basis van de getuigenis van de vrouw constateren dat dit niet het geval is. Dat is schokkend.
Bijzonder slecht is het dan dat de politie op generlei wijze wil reageren op de uitzending. Het is cynisch dat net op een avond dat in het stadhuis met de burgemeester wordt geconstateerd dat communicatie over veiligheidskwesties vitaal is, de politie hierin een geweldig brevet van onvermogen afgeeft.
Dit geeft ons aanleiding tot de volgende vragen:
Hoe staat het met het onderzoek naar de serieverkrachter wat betreft vorderingen, menskracht en tijd?
Op welke momenten is in het voorbije jaar en in de afgelopen maanden de stand van het onderzoek aan de orde geweest in de veiligheidsdriehoek? En wat is de inzet van de korpsbeheerder hierbij geweest?
Hoe kon het gebeuren dat een melding van een bekende en betrouwbare getuige over de (tijdelijke) verblijfsplek (in de trein) van de verkrachter niet adequaat is behandeld?
Bent u met ons van mening dat de vrouwelijke getuige sinds haar eerste verklaring nadien in haar contacten met de politie niet serieus genoeg is behandeld?
Bent u bereid om voor dergelijke getuigen een speciaal telefoonnummer te openen via welke ze direct contact kunnen leggen met de verantwoordelijke rechercheurs?
Is er een procedure bij de politie voor burgers die verdachten signaleren en zo ja hoe ziet die er uit en wordt die ook bekend gemaakt? Zo nee, waarom niet?
Is de burgemeester met ons van mening dat de politie had moeten reageren op de Netwerkuitzending?
Zo ja wat is haar oordeel over dergelijk 'zie niks, hoor niks, weet niks'- gedrag?
Bent u bereid ons toe te lichten wie op welke gronden heeft besloten om dovenstommetje te spelen?
En welke stappen worden er gezet om herhaling in de toekomst te voorkomen?
Indien u vindt dat de politie juist heeft gehandeld door niet te reageren op de Netwerk-uitzending, op basis waarvan komt u tot deze mening?
---- --