Bijdrage Gerard Schouw debat met minister Peijs - Eerste Kamer
Mobiliteitsbeleid
20-04-2004 -
Voorzitter
Namens de fracties van D66 en OSF wil ik vijf onderwerpen aan de orde
stellen:
· Bereikbaarheid Randstad
· Waterbeheer
· Verkeersveiligheid
· De ambtelijke organisatie
· Schiphol
Voorzitter
De Randstad staat s ochtends, s avonds, en tegenwoordig ook vaak
overdag op slot. Wie vanuit bijvoorbeeld Vleuten óf zoals ik Dordrecht
de Randstad binnenkomt weet: het verkeer loopt dagelijks hopeloos
vast.
Het aanvullend vervoer per spoor of andere vormen van openbaar vervoer
zijn nog steeds een onvoldoende aantrekkelijk alternatief voor de
automobilist. Het is te vol, te onbetrouwbaar qua vertrek en
aankomsttijd en kwalitatief onder de maat. Veel aansluitingen tussen
bus en trein zijn niet logisch, en op een bepaald moment is dat niet
meer uit te leggen aan de reiziger die terecht hoge kwaliteit verwacht
voor zijn dure kaartje.
Het openbaar vervoer in de randstad is niet op orde waardoor mensen
eerder de auto nemen. Dat komt omdat het openbaar vervoer in de
randstad niet vanuit één randstad visie is bedacht. Nee, het zijn
losse stukjes, aan elkaar geplakt. Hooguit met de bedoeling om
samenhang te suggereren.
Nu zal dit kabinet vooral investeren in het aanleggen van nieuwe en
het verbeteren van de bestaande wegen, maar er zal ook één
samenhangend openbaar vervoersplan voor de Randstad moeten komen.
Deltaplan openbaar vervoer Randstad.
Waarom? De Randstad is het kloppend hart van ons land. Op dit moment
is de Randstad verantwoordelijk voor 42% van de banen in Nederland.
Het is de economische motor van Nederland en die motor moet blijven
draaien.
Met de aanstaande uitbreiding van de EU zal de belangrijke rol van
stedelijke regios alleen maar toenemen. En de Nederlandse troef in de
internationale concurrentieslag om de economische regios is onze
Randstad.
Naar verwachting zal er in 2020 40% meer autoverkeer zijn dan nu. Naar
onze inschatting kan de huidige randstad dat niet aan als we alleen
investeren in de auto.
In de visie van D66 en de OSF ligt in de Randstad van 2020 het
zwaartepunt bij het openbaar vervoer net zoal in andere dichtbevolkte
stedelijke regios - en niet meer op de auto. Hoe kijkt de minister
hier tegen aan?
We weten bijvoorbeeld dat er in de Amsterdamse regio, en in de
zuidvleugel initiatieven zijn om de mobiliteit te vergroten. Kunnen
deze initiatieven op een warm ontvangst van de minister rekenen?
Wat in de nota mobiliteit staat, weten we natuurlijk nog niet. Maar om
de Randstad enigszins bereikbaar te houden is veel nodig. Meer, beter,
kwalitatief hoogwaardig en slimmer openbaar vervoer bijvoorbeeld. In
de spits komt 50% van het woon-werkverkeer in de Randstad met de
trein. En dit percentage zal verder groeien.
We zijn blij met de draai die dit kabinet heeft gemaakt om nú wel te
komen met een vorm van kilometerheffing. Wanneer denk de minister met
een plan te komen en wil zij iets vertellen over de principes die
daarbij gehanteerd gaan worden? Bijvoorbeeld de huidige
verbruiksbelasting (bpm) en motorrijtuigenbelasting vervangen door een
belasting per kilometer?
Ook de vier grote steden in de randstad zitten met de handen in het
haar om hun stedelijke economie nog enigszins bereikbaar te houden.
Zij hebben inmiddels het idee ontwikkeld om doorstroomgaranties en
reistijdnormering te ontwikkelen. Dat lijkt zo gek nog niet. Binnen
een gegarandeerde tijd van A naar B. Ook het bevorderen dat lokaal
verkeer zoveel mogelijk weggehouden wordt van de snelwegen is een goed
idee. Hoe kijkt de minister hier tegenaan?
Ook zijn wij benieuwd welke lessen de minister trekt uit het succes
van de tolheffing in Londen. Er is veel ambtelijke en bestuurlijke
belangstelling voor dit succesvolle project. En ook mijn fractie ziet
wel wat in een Nederlandse toepassing. Nu is Amsterdam natuurlijk geen
Londen, maar welke lessen trekt de minister voor de Nederlandse
situatie?
Wie de Randstad als een geheel ziet, snapt ook beter dat een
spoortunnel bij Delft nodig is. En op dit punt ben ik even het spoor
bijster. Als ik het wel heb ligt er een kamerbrede motie van de
overkant die er op neer komt voorrang te verlenen aan deze
investering. Kan de minister uitsluitsel geven hoe hiermee wordt
omgegaan?
In de grote steden in de Randstad speelt nog een probleem dat ik hier
kort aan de orde wil stellen.
Het aanbod van stadsvervoer in de steden. Dit aanbod is verarmd als
gevolg van de bezuinigingen. Het bedrijfsleven, maar bijvoorbeeld ook
ziekenhuizen lijden hieronder. Alternatieve vormen van vervoer taxis
zijn niet goedkoper geworden als gevolg van de liberalisering. In de
ogen van mijn fractie vraagt ook hier het openbaar vervoer weer om
investeringen en creatieve oplossingen.
Wat dat betreft hebben onze fracties begrip voor de verkeerswethouders
van de grote steden die niet staan te springen om aanbesteding van het
stadsvervoer, vooral metro en tram. Het haalt gigantisch veel
overhoop, kost veel tijd en geld en wat schieten we ermee op? Openbare
aanbesteding lijkt een sympathiek iets. In theorie leidt het tot
hogere kwaliteit voor een betere prijs, maar óf dit ook in de
werkelijkheid zo is, is nog maar de vraag. We kunnen ons dan ook heel
goed voorstellen dat de marktwerking voor metro en tram in de grote
steden op een andere manier wordt gestimuleerd dan door openbare
aanbesteding. Ook via methoden van benchmark is dit mogelijk. Graag
een reactie van de minister.
In het verlengde van de bereikbaarheidsvraagstukken vraag ik aandacht
voor de succesvolle proeven met gratis óf goedkoop openbaar vervoer.
De proef die de provincie Zuid Holland heeft genomen met gratis
openbaar vervoer tussen Leiden en Den Haag is een doorslaand succes.
Mijn fractie denkt dat op veel meer plaatsen in de Randstad gratis óf
goedkoop openbaar vervoer een uitkomst is om de leefbaarheid, de
luchtkwaliteit en de doorstroming te vergroten.
In de wereld van de luchtvaart wordt deze dagen veel gesproken over
een synergiebonus. Dat is zoiets als je krijgt extra geld als je van 1
plus 1 = 3 weet te maken. Ik zou zon synergiebonus ook wel willen
invoeren voor het openbaar: succesvolle experimenten om meer mensen in
het openbaar vervoer te krijgen verdienen een bonus.
Zo was Dordrecht succesvol met gratis openbaar vervoer tijdens de
feestdagen en doet de gemeente Delft goede ervaringen op met een
busretourtje voor één Euro.
Beter en voordelig openbaar vervoer is een succesvolle manier om
mensen uit de auto te krijgen. Immers de calculerende burger weet
gemakkelijk zijn eigen financieel voordeel uit te rekenen. De
voormalige staatssecretaris voor verkeer, Michel van Hulten, heeft
uitgerekend dat gratis openbaar vervoer 1,68 Euro per dag per
Nederlander kost. Geen absurd hoog bedrag. In België kunnen mensen van
boven de 65 jaar gratis reizen. En dat is niet alleen goed voor de
bezettingsgraad van het vervoer, maar ook voor de sociale cohesie
tussen mensen. Ziekenhuis- of familiebezoek wordt hierdoor een stuk
gemakkelijker. En dat is goed voor het versterken van de
familierelaties. Zoiets moet het CDA toch aanspreken!
Vraag is hoe het kabinet deze ervaringen beoordeeld én of zij net als
onze fracties van mening is dat het rijk deze experimenten met een
lagere prijs voor het openbaar vervoer - verder moet stimuleren.
Voorzitter
Van de weg naar het water is een kleine sprong. Ik wil de
staatssecretaris complimenteren met haar aanpak om het waterbeheer in
ons land te verbeteren. Het op één rekening krijgen van de kosten van
gebruik en beheer van het water juichen wij toe. Eén waterrekening
voor drinkwater, riolering en afvalwaterzuivering. Immers het huidige
Nederlandse waterbeleid kenmerkt zich door een woud van regels,
plannen en organisaties. Er zijn teveel partijen die zich bezighouden
met het water. En het behoud van hun eigen rol daarbij.
Een en ander kan echter - onzes inziens - niet zonder institutionele
doorbraken. Wat dat betreft vult de staatssecretaris haar beleid wel
heel voorzichtig in. En dat is gek want zij ziet zelf mogelijkheden
voor institutionele vernieuwing tussen politieke partijen, maar waarom
dan niet die hopeloos ouderwetse waterschappen aanpakken? Dit kabinet
maakt veel werk van het terugdringen van de administratieve lasten én
van de andere overheid. Vindt de staatssecretaris ook niet dat de
bestuurlijke dichtheid in waterschapsland te groot is?
Wat we nu hebben is een Middeleeuws systeem. Waarom die
waterschapsverkiezingen die echt niemand iets doen en enkel geld
kosten niet aanpakken? Wij verwachten meer lef en durf. In de gekozen
koers zouden we graag meer moed en doortastendheid willen zien. Kan de
staatssecretaris misschien iets meer vertellen over haar onzekerheid
rondom het aanpakken van de waterschappen? Ook graag iets meer
informatie over de einddoelen en de termijn waarop zij die wil
realiseren? Kan het beheer van het water niet gewoon naar de
provincies worden overgedaan?
Voorzitter
Ik wil dit debat ook aangrijpen om aandacht te vragen voor
verkeersveiligheid. Een belangrijk thema waar laatst de
Wereldgezondheidsorganisatie van de Verenigde Naties wereldwijd
aandacht voor vroeg. Al jaren daalt in alle Europese landen het aantal
verkeersdoden, maar uitgerekend stijgt het in Nederland. De vraag is
dan: hoe kan dat?
Het streefcijfer voor verkeersdoden werd onder de LPF minister De Boer
opgehoogd van 750 naar 950 per jaar. Inmiddels komen we in de richting
van drie verkeersdoden per dag. Is de minister het met ons eens dat
het tij gekeerd moet worden? Kan de minister spoedig met een analyse
komen van de feiten en ons een samenhangende set van maatregelen in
het vooruitzicht stellen? En zou de minister in haar aanpak ook willen
overwegen om over te gaan op een totaal alcoholverbod in het verkeer,
én ook eens willen nagaan in welke mate drugsgebruik in het verkeer
een rol speelt in de toename van het aantal slachtoffers?
Voorzitter
Wie in de politiek zit, houdt vooral van politieke verhalen, wensen en
mogelijkheden. Over de ambtelijke organisatie die hierover moet
adviseren en de politiek genomen besluiten mag uitvoeren, wordt vaak
minder gesproken. Desondanks zijn er redenen om hierover in deze Kamer
expliciet stil te staan. Zo moeten er binnen vier jaar zon tweeduizend
banen verdwijnen bij Rijkswaterstaat. Deze oudste Rijksdienst moet
afslanken, beter presteren en efficiënter gaan werken. Dat is nogal
wat. En het gaat meestal niet vanzelf. Voor je het weet stranden goede
voornemens in het moeras van bureaucratie en moeten we soms jaren
achteraf constateren dat de ambities te hoog gegrepen waren. Kan de
minister iets meer vertellen over haar voornemens? Wat zijn de plannen
met de andere vier directoraten generaal? En welke omslag wil zij met
het hele departement realiseren? Welke doelen heeft de minister zich
voorgenomen?
Voorzitter
Voorts zou ik nog iets willen zeggen over Schiphol en wel de
voorgenomen privatisering daarvan. Mijn fractie heeft de groots
mogelijke bedenkingen bij de privatisering van Schiphol. Die
bedenkingen hangen samen met een paar punten punten:
Eén is dat wij Schiphol niet zien als normaal bedrijf. Schiphol is
geen normaal bedrijf omdat het een cruciale publieke taak heeft. Het
zijn van een veilige en binnen de milieunormen opererende
internationale luchthaven in Nederland.
Inmiddels heeft Schiphol naast het vervullen van deze publieke taak
zich verder commercieel ontwikkeld als projectontwikkelaar en het
bedenken en in de markt zetten van de formule creating airport cities.
Maar deze commerciële ontwikkelen mogen naar de mening van onze
fracties nooit het zicht ontnemen op het zorgvuldig vervullen van de
publieke taak van de luchthaven.
En ik zeg het maar zoals het is, de discussies over het al dan niet
juist handhaven van de milieunormen leverd geen bijdrage aan het imago
van betrouwbare uitvoerder van publieke taken.
Er is teveel gedoe en deels komt dat omdat de belangen uiteen lopen.
Publieke en commerciële belangen gelijktijdig behartigen staat op
gespannen voet met elkaar.
En om die publieke belangen verder te waarborgen, maken we nog meer
wet en regelgeving, controleren daar weer nog sterker op, waarmee de
commerciele kant wordt aangemoedigd om deze regels creatief te
interpreteren. Gevolg? Een verdere juridisering van het bestuur.
Ook is Schiphol is onze ogen geen normaal bedrijf omdat Schiphol
bijvoorbeeld niet failliet kan gaan. Het is een monopolist waarbij de
overheid altijd als achtervang blijft bestaan. En bij een normaal
bedrijf is de overheid dat niet.
Vraag aan de staatssecretaris is of zij het met ons eens is dat
Schiphol geen normaal bedrijf is? Ook de vraag hoe zij nu verder wil
met dit dossier nu de Tweede Kamer de privatisering in meerheid niet
ziet zitten.
Afrondend voorzitter
De fracties van D66 en OSF zien dat er veel moet gebeuren op de
terreinen van verkeer en waterstaat. Er is veel achterstalling
onderhoud aan weg, spoor en water. De uitdaging is natuurlijk om die
achterstand om te zetten in een voorsprong. Als het voornaamste
strategische anker zien onze fracties de investering in volledig en
kwalitatief hoogwaardig openbaar vervoer in de Randstad.
D66