Speech van de minister van verkeer en Waterstaat, Karla Peijs, bij
afsluiten project wrakopruiming Westerschelde
Excellentie, heren wrakopruimers, of zijn er ook vrouwelijke
wrakopruimers onder U?
Allereerst wil ik mijn Vlaamse collega-minister de heer Bossuyt van
harte welkom heten op deze ook voor Vlaanderen bijzondere dag. Meneer
Bossuyt, ik stel het bijzonder op prijs dat u vandaag aanwezig kunt
zijn bij het afsluiten van het project wrakopruiming Westerschelde.
Dames en heren,
Vandaag is een mijlpaal bereikt. De Westerschelde is schoon, althans
schoon van wrakken. De Westerschelde, één van de drukst bevaren
rivieren ter wereld, is verlost van haar scheepswrakken en andere
obstakels. Daarmee is deze vaarweg weer een stuk veiliger geworden.
Niet onbelangrijk, kan ik daar met gevoel voor understatement aan
toevoegen. Deze vaarweg is tenslotte een belangrijke economische
levensader voor het achterland, met name de haven van Antwerpen. Deze
wereldhaven is het trekpaard voor de Vlaamse welvaart. Het behoeft dan
ook geen betoog dat een goede toegang tot de haven van wezenlijk
belang is voor de Vlaamse economie.
Om de steeds groter wordende zeeschepen veilig te kunnen toelaten,
hebben de Vlaamse en Nederlandse regering in 1995 een verdrag
gesloten. Toentertijd is afgesproken dat de Westerschelde verdiept
moest worden. Schepen moesten al naar gelang hun diepgang getij
onafhankelijk of in één getij hun bestemming kunnen bereiken. Dat
betekent in de praktijk dat zeeschepen een bredere vaargeul moeten
hebben om de kans op aanvaringen kleiner te maken. De veiligheid op de
rivier moest verbeterd worden. Dat was onze ambitie. En daarin zijn we
ruimschoots geslaagd, mag ik verheugd constateren.
Sinds 1996 is hard gewerkt aan het opschonen van de bodem van de
Westerschelde. In een periode van 6 jaar zijn circa 50 scheepswrakken
en andere obstakels verwijderd. Ook zijn anker- en noodankergebieden
verdiept. Daarnaast is gewerkt aan een betere verdediging van de
Westerschelde-oever en aan herstelwerkzaamheden van natuurwaarden. De
zorg voor het milieu heeft terecht een prominente rol gespeeld binnen
het project wrakopruiming Westerschelde.
Binnen het gehanteerde milieuzorgsysteem is daartoe een heldere
taakafbakening gemaakt. Enerzijds was de betrokken aannemer
verantwoordelijk. Met andere woorden de aannemer speelde de rol van
vergunninghouder voor het uitvoeren van de bepalingen van de Wet
Verontreiniging Oppervlaktewateren. Anderzijds had de overheid de rol
van handhaver. Een prima rolverdeling met duidelijke spelregels.
Ook het toetsen aan de Europese Vogel- en Habitatrichtlijn stond hoog
op de agenda. Er is in het kader van die richtlijn rekening gehouden
met erkende kwetsbare natuurwaarden van de Westerschelde. De zorg voor
het milieu was kortom een belangrijk thema binnen dit project.
Een ander belangrijk aandachtspunt was de wijze van aanbesteden. In
dit geval innovatief aanbesteden. In 1999 is het traject Innovatief
aanbesteden in gang gezet. Dat betekent dat de opdrachtgever niet
langer voorschrijft op welke wijze een project wordt uitgevoerd. Daar
zijn de marktpartijen zélf voor verantwoordelijk. Dit alles onder het
motto: minder overheid en meer markt. Binnen dit project is deze wijze
van innovatief aanbesteden naar alle tevredenheid uitgevoerd door alle
partijen, overheid en bedrijfsleven. Het laatste contract in 2003,
waarbij 38 resterende objecten uit de vaarweg zijn gevist, is een goed
voorbeeld van deze flexibele aanbesteding. De overheid betaalde op
basis van de prestaties van de aannemer. Met andere woorden, no cure
no pay. Deze wijze van aanbesteden was kortom een belangrijke
innovatie binnen dit project.
Dat gold overigens ook voor de technieken die gebruikt zijn bij het
wrak opruimen. Meten is Weten. Innovatieve meettechnieken zoals
magnetometrie zijn door Rijkswaterstaat en marktpartijen in dit
project verder ontwikkeld en toegepast. Deze technieken zorgden ervoor
dat de aannemer goed kon waarnemen of het gehele wrak was opgeruimd.
Zijn we nu helemaal klaar? Kunnen we tevreden achteroverleunen en
vanaf de wal genieten van de veilig varende zeeschepen? De vraag
stellen is hem beantwoorden.
In het kader van de ontwikkeling van de Westerschelde doet PROSES, in
de volksmond PRojectdirectie Ontwikkelingschets Schelde-EStuarium,
onderzoek naar een eventuele noodzakelijke verdieping van de
Westerschelde. Het einde van de trend van almaar groter wordende
zeeschepen is tenslotte voorlopig nog niet in zicht. Eind van dit jaar
zal daar een politiek besluit over worden genomen. Naast de
toegankelijkheid van de vaarweg zijn uiteraard ook de themas
veiligheid en zorg voor het milieu onderdeel van het onderzoek.
Maar, dames en heren, vandaag heeft u recht op een feestje. De laatste
fase van het project Wrakopruiming Westerschelde is voltooid. Een
vlotte doorvaart, veilig voor vaarweggebruikers en recreanten is
daarmee verzekerd.
De Ms Frans Naerebout zal straks de laatste wrakboei uit de rivier
verwijderen. Deze handeling symboliseert dat de Westerschelde vrij is
van wrakken.
Ik feliciteer alle betrokkenen voor hun inzet dit project te laten
welslagen. De medewerkers van RWS, de mensen van het projectbureau, de
bedrijven, de duikers en allen die ik nog vergeet. U allen hebt dit
project tot een succes gemaakt. Ik ben oprecht trots op U!
Dank u.
Ministerie van Verkeer en Waterstaat