Nationaal Comite 4 en 5 mei



Winnende gedichten 2004

Gedicht 16-jarige scholiere gekozen voor Nationale Herdenking.

Anke Kraster (16) uit Oostwold heeft de dichtwedstrijd Dichter bij 4 mei gewonnen. Zij mag haar gedicht Verhalen voordragen tijdens de Nationale Herdenking op 4 mei op de Dam te Amsterdam, in aanwezigheid van H.M. de Koningin, de minister-president, tal van andere autoriteiten en ruim 20.000 belangstellenden. Lees meer hierover in het Persbericht van 17 maart. Archief > Persberichten.

Verhalen
Doffe diamanten op de wang van de grijze
Zij weet de schaduwen van de donkere nacht
Een blik van vroeger uit troebele ogen

Het verhaal van de adelaar
Het verhaal van het afscheid zonder afscheid
Het verhaal over het niet meer zingen op straat

De schaduwen van de donkere nacht
Het verhaal over een afscheid dat nooit een afscheid is geweest.

Altijd

De stilte.

Anke Kraster, 16 jaar, Oostwold, Groningen

Tweede prijs:

Mijn oorlog

Mijn oorlog
speelt zich af
in films uit Hollywood.
Ik ken ze niet,
de kampen de treinen
van angst. De slachtoffers
slechts acteurs.

Mijn oorlog
staat gedrukt
in dikke boeken
Ik ken ze niet,
de gruwelijke beelden
van verdriet. De doden
slechts als cijfers.

Mijn oorlog.
Twee stille
minuten, eens per jaar.
Ik ken hem niet.
Maar ik besef de angst,
het leed van toen en nu.
Ik herdenk.

Jurre v.d. Berg, 18 jaar, Thesinge, Groningen
Dit gedicht wordt op 4 mei 2004 voorgedragen tijdens de herdenking in Herinneringscentrum Kamp Westerbork.

Derde Prijs:

Fluistering uit het verleden

Een briesje
van ver gekomen
komt spelen met mijn haar.

Een fluistering
uit het verleden
legt zich te rusten aan mijn oor.

Maant me het pad af te lopen
terug naar wat eens was
naar dat wat is geweest.

De lucht speelt besluiteloos
met paars, oranje, rood en roze
adembenemende schakeringen
die me verder lokken
richting horizon.

Ik loop door de schemering
groet de schimmen
die zich langzaam los maken
uit de schaduwen
ontwaakt door de jaarlijkse stilte
van de mensenwereld,
die hen niet laat verdwijnen
in de vergetelheid.

Samen wachten wij op de dageraad van de vrijheid. En als de zon mijn wangen
zachtjes kust
keer ik op mijn schreden terug.

Hanan el Boundati, 17 jaar, Hoogezand, Groningen Dit gedicht wordt op 4 mei 2004 voorgedragen tijdens de herdenking in Nationaal Monument Kamp Vught.