Den Haag, 25 maart 2004
Aan de Vaste Kamercommissie BZK, tav mw. Saskia Noorman- den Uyl
Iaa de Vaste kamercommissies Justitie en verkeer en Waterstaat.
Geachte Voorzitter, beste Saskia,
De afgelopen weken is er in de media veel aandacht geweest voor de plaatsing van zogenaamde bermmonumenten, waarmee nabestaanden de plek willen markeren waar een familielid door een verkeersongeval om het leven is gekomen.
In de praktijk blijkt dat wegbeheerders zeer uiteenlopend reageren op het verzoek om aan de plaatsing medewerking te verlenen, waardoor in het ene geval wel en in het andere geval niet op deze wijze het verdriet kan worden geuit en verwerkt.
Deze ongelijke behandeling is aan betrokkenen en belanghebbenden moeilijk uit te leggen.
Dit is typisch een onderwerp dat tussen wal en schip dreigt te geraken omdat een groot aantal overheden er bij betrokken zijn. Naast gemeenten zijn ook provincies, waterschappen en rijkswaterstaat betrokken als wegbeheerder, en het is een zaak die de ministers van BZK , van Justitie en van Verkeer en Waterstaat raakt.
Ik wil de betrokken kamercommissies dan ook voorstellen de minister van BZK te vragen om in overleg met zijn collega s van Justitie en Verkeer - na te gaan of de betrokken wegbeheerders (VNG, IPO, rijkswaterstaat en Unie van Waterschappen) en de betrokken belangenorganisaties (3VO en de vereniging van verkeersslachtoffers) een gezamenlijke aanpak kunnen gaan afspreken. Met zo n uitkomst zouden we bereiken dat niet langer de min of meer toevallig plek van een verkeersongeval beslissend is voor de vraag of er wel of niet een bermmonument kan worden opgericht.
Met vriendelijke groet,
Peter van Heemst (PvdA)
---
Tweede Kamer der Staten-Generaal
Aan dit bericht kunnen geen rechten worden ontleend.
Partij van de Arbeid