Ingezonden persbericht


Perscommuniqué Belangenvereniging voor Medewerkers in de Jeugdbescherming en de Jeugdreclassering - BMJ , d.d. 10-03-2004

Dagelijks hebben gezinsvoogden en medewerkers van jeugdreclassering te maken met lange wachtlijsten. Jongeren die in pedagogisch onverantwoorde situaties leven en daar noodgedwongen moeten blijven of op straat komen te staan en verder afglijden. De hulpverlening die zou moeten starten komt niet op gang, kortom wachtlijsten voor internaten, AWBZ-instellingen en pleegzorg. En dat is niet alles. Het ergste van alles is dat een aantal jongeren in jeugdgevangenissen wordt geplaatst, omdat er geen plek is in gesloten behandelinstellingen.

Kinderen van 9 jaar, die in jeugdgevangenissen zitten, omdat het thuis of elders niet meer te handhaven was.

Meiden van 12 jaar die voor maanden opgesloten zitten. Beschermd tegen hun omgeving en zichzelf (drugs, loverboys), zonder dat ze zicht hebben op een behandeling of een vervolgplek.

Elk kind een eigen verhaal, een eigen gezicht. Honderden kinderen opgesloten als criminelen.

Het is schrijnend dat deze "civiele" plaatsingen moeten plaatsvinden, omdat de overheid niet wil investeren in goede en geschikte behandelplekken. Als kinderen die medeplichtig zijn aan moord voor 6 maanden worden opgesloten, is het dan "recht" dat kwetsbare, verwaarloosde en misbruikte kinderen voor een jaar worden opgesloten? Wat is er in vredesnaam aan de hand in Nederland?

Kinderrechters die het niet langer kunnen aanzien en onlangs in februari een manifest opstellen gericht aan de minister van justitie. Kinderrechters die hun neutrale houding laten varen en kleur bekennen. Het opsluiten van kinderen zonder behandeling is erg, het is zeker geen hulpverlening.

Werkgevers in de jeugdzorg die geen extra geld krijgen, maar moeten bezuinigen. Wie heeft dat bedacht? Is er nagedacht over de gevolgen daarvan op de lange termijn?

Vast niet, want de landelijke politiek wijst naar de provincie als hoofdverantwoordelijke voor jeugdzorg. En de provincie wijst naar de landelijke politiek, omdat ze onvoldoende financiële middelen krijgt. Wie is geholpen bij al dit getouwtrek. Op de korte termijn niemand. En zeker niet dat kind dat met heimwee gaat slapen, omdat het al een jaar niet op verlof is geweest en amper met familie en vrienden contact heeft. Of de jongeren die als gevolg van hun frustratie in de isoleercel belanden of "noodgedwongen" vriendschappen opbouwen met strafrechtelijk geplaatste "medegevangenen".

Wat heeft een ondertoezichtstelling van een jaar voor zin, als er binnen dat jaar niet eens fatsoenlijke hulp kan starten. Waar haalt een gezinsvoogd tegenwoordig het plezier in zijn werk vandaan als hij jongeren noodgedwongen moet plaatsen in jeugdgevangenissen, zonder zicht op alternatief.

De frustratie bij gezinsvoogden en medewerkers van de jeugdreclassering stijgt dan ook met de dag.

Zij moeten dagelijks met jongeren werken, jongeren voor wie de overheid geen perspectief wil bieden.

Zij moeten jongeren vertellen dat ze "noodgedwongen" nog langer moeten wachten op vervolgplekken of überhaupt op een fatsoenlijke plek. Zij hebben totaal geen grip op de wachtlijsten en de uitgezette hulpverleningstrajecten. Zij zijn het gezicht van de jeugdbescherming voor de jongeren, zij zijn de oorzaak van hun verdriet, zij hebben het gedaan.

De BMJ vindt het de hoogste tijd worden dat de medewerkers in de jeugdzorg een signaal geven aan politiek Den Haag dat dit niet langer kan.

Een afvaardiging van jeugdbeschermers en jeugdreclasseringmedewerkers, in samenspraak met betrokken kamerleden, zal op 25 maart actie voeren en een petitie aanbieden aan de vaste kamercommissie van justitie.

De werkgevers (MO-groep) hebben laten weten achter onze actie te staan!

Om 11.00 uur verzamelen we ons op het Haagse Malieveld, om 11.30 uur zullen we onze demonstratie starten en ons verplaatsen naar het plein voor de Tweede Kamer.

Het zal geen gewone actie zijn, het zal een oproep zijn namens de jongeren die het slachtoffer zijn van de huidige politiek, een teken van zorg en frustratie van medewerkers in de jeugdbescherming, een noodkreet namens alle jeugdbeschermers die op dit moment graag voor de jongeren aan het werk gaan, als er maar goede en gezonde mogelijkheden worden geboden.

Wij nodigen u, als pers en vertegenwoordigers van het nieuws, van harte uit om bij deze bijeenkomst aanwezig te zijn!