Televisietoespraak van de minister-president bij het
overlijden van Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Juliana
der Nederlanden
Omringd door haar directe familie, is Prinses Juliana thuis op
Paleis Soestdijk overleden. Ze was al langere tijd ziek. In haar
verliezen we een warme en betrokken vrouw, een moeder van
ons allen.
Op dit moment van verdriet richt ik mij namens het kabinet tot
haar man, Prins Bernhard. Tot haar kinderen, Koningin Beatrix,
Prinses Irene, Prinses Margriet en Prinses Christina. Tot haar
schoonzoon de heer Pieter van Vollenhoven. En tot haar klein-
en achterkleinkinderen, voor wie Prinses Juliana een lieve oma
was.
Wij wensen hen kracht toe bij dit verlies en leven ieder op
eigen manier - met hen mee.
Prinses Juliana was gedurende 32 jaar onze Koningin, van
1948 tot 1980. Zij was een Koningin die haar hart en ziel legde
in alles wat zij deed.
Haar moeilijke taak in een veelbewogen tijd vervulde zij met
grote plichtsbetrachting. Kenmerkend was haar menselijke
benadering van het koningschap. Daarmee wist zij het hart te
winnen van velen in onze samenleving.
Samen met Prins Bernhard, heeft zij zich na de Tweede
Wereldoorlog ingezet voor de wederopbouw van ons land.
Gesteund door haar geloof, was zij een onvermoeibaar
voorvechtster van solidariteit, betrokkenheid en menselijke
waardigheid.
Als staatshoofd zag zij van dichtbij de grote veranderingen die
ons land en ons Koninkrijk doormaakten. Zij stond positief
tegenover nieuwe ontwikkelingen. Met de verschrikkingen van
de oorlog in het geheugen, was zij een warm voorstander van
de voortgaande samenwerking tussen de Europese landen, als
een waarborg voor vrede.
Tijdens haar jaren als Koningin, werden Indonesië en Suriname
zelfstandig. Zij heeft zich altijd zeer verbonden gevoeld met de
bevolking van die twee landen, en bij die van de Nederlandse
Antillen en Aruba. De bezoeken die zij daar bracht, rekende zij
tot de mooiste van haar leven.
Haar persoonlijke aandacht ging uit naar het welzijn van
mensen. Vooral van mensen die - tijdelijk of langdurig - niet
mee kunnen komen. Mensen in ziekenhuizen, revalidatiecentra,
bejaardentehuizen en kindertehuizen. Zij zocht hen op,
ontelbare malen, zowel tijdens haar periode als Koningin als in
de jaren daarna.
En bij die bezoeken maakte ze vooraf duidelijk: "Ik kom voor de
mensen; níet voor de directeuren". Volgens haar eigen woorden
had zij wanneer ze geen Koningin was geweest graag
maatschappelijk werkster willen zijn. Dat voelde ook iedereen.
Prinses Juliana was een hartelijke, belangstellende vrouw, die
anderen op hun gemak wist te stellen. Zij wist hoe belangrijk het
is mensen positief tegemoet te treden. Zelf heeft zij dat in een
Kersttoespraak eens zo omschreven:
"Ieder mens is een lamp die ontstoken is of kan worden in wat
voor omstandigheden en waar en wanneer dan ook."
Toen Prinses Juliana afstand deed van de troon, was zij 71
jaar. In de jaren daarna bleef zij zich inzetten voor kwetsbare
mensen in onze samenleving. Totdat haar eigen conditie
daarvoor te kwetsbaar werd. Ze koos voor een rol op de
achtergrond, in haar eigen huiselijke kring.
We verloren Prinses Juliana toen weliswaar uit het oog. Maar
we verloren haar niet uit ons hart.
---
Zeer velen van ons voelen het overlijden van Prinses Juliana
dan ook als een persoonlijk verlies. Prinses Juliana was een
voorbeeld voor ons allen, warm en samenbindend.
Wij herdenken haar met groot respect en zijn dankbaar voor
alles wat Prinses Juliana voor ons land heeft betekend.
---
Ministerie van Algemene Zaken