Ingezonden persbericht
Effecten van de seksindustrie in de Europese Unie
Artikel verschenen in de Donderdagbrief van de PvdA-Eurodelegatie,
nr. 22 van 11 maart 2004
Onlangs heeft een rapport van de Vrouwencommissie veel stof doen
opwaaien in het Europees Parlement. Het betreft het rapport "de
effecten van de seksindustrie in de Europese Unie" van de Zweedse
Europarlementariër Marianne Eriksson. Hierin doet zij o.a.
voorstellen om te komen tot een verbod op pornografie en prostitutie
in hotels en om blote vrouwen in de reclame, op televisie en
internet scherp te veroordelen. Bovendien wil zij een nationaal en
Europees onderzoek laten instellen naar de 'redenen van het seksueel
gedrag van mannen'.
iemand ontkent dat het noodzakelijk is om uitbuiting van vrouwen in
de seksindustrie te bestrijden. Maar door de drammerige toonzetting
is het rapport van deze Zweedse Europarlementariër eerder
contra-productief voor dit doel. Het fundamentele bezwaar tegen dit
rapport is, dat alle mogelijke vormen van prostitutie op één stapel
worden gegooid. In de Zweedse visie kan niemand vrijwillig voor een
baan in deze branche kiezen. En een benadering vanuit een
mensenrechtenperspectief is ondenkbaar. Daarom hebben de socialisten
en masse amendementen ingediend om een meer realistische en werkbare
visie op het onderwerp in te brengen. Zo heeft Joke Swiebel er voor
gepleit om een conferentie te organiseren waaraan organisaties van
in de seksindustrie werkenden actief deelnemen en zij worden
aangemoedigd hun eigen zorgen en inzichten naar voren te brengen. In
een ander amendement pleit Joke voor het maken van onderscheid
tussen de verschillende bedrijfstakken van de seksindustrie: de
seksindustrie in eigenlijke zin waar de producten zoals seksblaadjes
worden gemaakt en de seksuele dienstverlening. Al naar gelang de
productie en de dienstverlening kan een bepaalde situatie ofwel
legaal ofwel illegaal zijn. Ratio achter dit punt is, dat niet alle
activiteiten in de seksindustrie per se onbetamelijk zijn en
strafbaar gesteld moeten worden. Een Duitse socialiste vraagt de
lidstaten om maatregelen te nemen om prostitutie als werk te
erkennen en om vrouwen en mannen werkzaam in de branche rechten te
geven die hen beschermen tegen uitbuiting.
Een ding is wel duidelijk, de Vrouwencommissie is zeer verdeeld
over het rapport. Het rapport zou waarschijnlijk geruisloos
afgevoerd zijn in het Parlement, ware het niet dat één van Joke's
amendementen nogal wat beroering heeft opgewekt bij leden buiten de
Vrouwencommissie. Ik citeer: "gelet op de uitspraken van Mary
Wollstonecraft (in The Vindication of the Rights of Women, 1792) dat
het huwelijk ook een vorm van legale prostitutie is en dat
echtgenotes en prostituees beiden op gelijke wijze onderdrukt
worden, dat vrouwen dergelijk werk moeten doen om voldoende
bestaansmiddelen te verkrijgen om te kunnen overleven". Helaas delen
niet alle Europarlementariërs hetzelfde gevoel voor humor.
Wendy van der Tol, beleidsmedewerkster voor Joke Swiebel