Groen!

Sylvie Fabré
Sergeant De Bruynestraat 78-82, 1070 Anderlecht tel 02 290 91 46 fax 02 290 91 47
e-mail pers@groen.be

P E R S C O N F E R E N T I E dinsdag 9 maart 2004

SPREKER:
Vera Dua, voorzitter Groen!

---

Vera zoekt 280.000 mensen voor wie politiek over inhoud gaat.

De lijsttrekkers van Groen! zijn sinds enkele dagen gekend. Tijd voor een volgende stap. Vandaag stelt Groen! haar precampagne voor. Met de Vera zoekt - campagne kiest Groen! voor een speelse, prikkelende en inhoudelijke campagne, opgebouwd rond drie themas. Tegelijk geven we de inhoud van Groen! een gezicht, dat van Vera.

Groen! Een positief en progressief project
Groen! is het progressieve alternatief voor de grijze centrumpolitiek van vandaag. Omdat we qua standpunten en aanpak fundamenteel verschillen van de partijen die nu uitblinken in kortetermijnoplossingen en asociale maatregelen. Reken maar dat de wet op de fiscale amnestie er met een sterke groene fractie in het parlement nooit gekomen was!

Langetermijndenken en visie, dát zijn onze kenmerken. Tien jaar geleden stonden we helemaal alleen met onze voorstellen over het gebruik van windmolens of de invoering van de zone-30. Intussen wordt volop aan windmolenparken gebouwd, maakte de zone-30 vele woonwijken veiliger en leefbaarder en geldt diezelfde zone-30 straks in de buurt van scholen. Dat is de rol die Groen! wil blijven spelen. Groen! wil ervoor zorgen dat de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen een goede toekomst is.

Groen! schuift drie themas naar voren die cruciaal zijn in de strijd voor een leefbare toekomst.

1. betaalbaar en goed wonen: een recht voor iedereen.
2. gezond leven: een sterker milieubeleid voor uw gezondheid.
3. een economie op mensenmaat.

---

Te duur?

Vera zoekt 280.000 mensen die goed en betaalbaar willen wonen

Groen! gelooft niet in het woonbeleid zoals het nu gevoerd wordt, omdat:


1. het geen zin heeft om Vlaanderen verder te verkavelen en verder vol te bouwen. Elk weldenkend mens weet dat dat ooit moet stoppen. Bij iedere overstroming opnieuw blijkt dat er nu al gebouwd wordt op grond die daar eigenlijk niet geschikt voor is.


2. het geen zin heeft om stadsdelen te laten verloederen. Nog te veel jonge gezinnen trekken naar de groene rand (die zo ook alsmaar minder groen wordt).


3. woningprijzen de pan uitswingen, zodat een woning kopen voor vele mensen onbetaalbaar wordt.


4. En ook steeds meer huurders betalen zich blauw. Huisjesmelkers vragen veel te hoge prijzen voor slecht onderhouden woningen. Zoals zo vaak blijven de laagste klassen in de kou staan.

Alleen het woonbeleid van Groen! houdt rekening met woonkwaliteit voor iedereen en met de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen.


1. het woonbeleid van Groen! is een beleid met visie, een beleid dat nu en morgen iedereen de kans geeft om betaalbaar en goed te wonen.
* De overheid moet een ruimere en actievere rol spelen op de woningmarkt via huur én koopwoningen. Daarom wil Groen! meer sociale huur- én koopwoningen en meer inbreiding. Door een actief grond- en pandenbeleid willen we vraag en aanbod meer op elkaar kunnen afstemmen en leegstand en speculatie kunnen tegengaan.
* Het stelsel van huursubsidies moet beter aangepast worden aan de gangbare prijzen en inkomens. Het mag er niet toe leiden dat verhuurders hun prijzen hoog kunnen houden, maar moet alle mensen helpen die eigenlijk in aanmerking komen voor een sociale woning maar niet verder geraken dan de wachtlijst. Er moet ook een kwaliteitscontrole komen van de woningen die zo gesubsidieerd worden.

* Sommige stadswijken staan te verkrotten, terwijl huisjesmelkers flink aan de verhuur van die krotten verdienen. Andere huurders betalen woekerprijzen voor gebrekkige kwaliteit. Die problemen los je op met een systeem van richthuurprijzen. Daarbij link je de huurprijs aan de kwaliteit van de woning. Zo sla je twee vliegen in één klap: je stopt de inflatie van huurprijzen en beschermt zo extra de laagste inkomensgroepen en je stimuleert beter onderhoud van huurwoningen.

* Groen! wil impulsen geven voor betaalbare koop woningen voor iedereen en voor leefbare wijken zonder leegstand of verkrotting. Dat kan ondermeer door lagere registratierechten in prioritaire stadsbuurten.


2. het woonbeleid van Groen! speelt in op de verschillende woonbehoeften die iedereen in de verschillende fasen van zijn leven heeft. Daarom wil Groen! experimenteren met vernieuwende woonvormen.
* Kinderen hebben speelruimte nodig, ruimte die ze in dichtbevolkte stadsbuurten met druk verkeer niet altijd vinden. Groen! wil bewoners stimuleren om ook de ruimte binnen de woonblokken zoveel mogelijk open te maken. Met ontpittingspremies wil Groen! mensen stimuleren om koterijen af te breken of delen van tuinen gemeenschappelijk toegankelijk te maken.

* Wie jong is moet een betaalbaar kot kunnen vinden, of moet met vrienden kunnen samenwonen zonder dat één iemand de officiële huurder is. Groen! wil daarom friends-wonen vereenvoudigen.
* Nogal wat ouders blijven achter in een huis dat te groot, te duur en te kil wordt zodra de kinderen het huis uit zijn. Terwijl het nest van sommige jonge gezinnen juist veel te klein is. Moet zon jong gezin dan ook weer op zoek naar een kavel om Vlaanderen nog verder vol te bouwen? Huizenruil is een mogelijke oplossing voor allebei de gezinnen. Of kangeroewonen maakt dat men een deel van de woning kan verhuren aan een jonger gezin. Groen! wil de administratieve en fiscale drempels voor zulke formules wegwerken. En op die manier blijft de open ruimte die er nu nog is ook in de toekomst open.


3. het woonbeleid van Groen! hand in hand gaat met ecologie.
* Wie bouwt of verbouwt kan vandaag kiezen uit een hele reeks milieuvriendelijke toepassingen. Met een Kyoto-premie wil Groen! mensen aanmoedigen om van hun huis een energievriendelijk huis of spaarhuis te maken. Verstandig omspringen met energie is niet alleen goed voor het milieu, het scheelt ook een flink pak op de energiefactuur!

* Het gebrek aan groen is een belangrijke reden om uit die stad weg te trekken. Terwijl natuur en stad helemaal geen vijanden zijn. Kijk maar naar Londen met zn 128 parken en 200 plantsoenen: een groene en populaire stad. Zo kan het ook in Vlaanderen, want daar zijn de ruimtelijke structuurplannen voor. In een groene stad of gemeente vindt elke bewoner binnen een straal van 500m een stuk groen of natuur.


---

Meer pollutie op straat?

Vera zoekt 280.000 mensen die gezond willen leven

De kwaliteit van onze lucht, onze voeding, ons grondwater... is te belangrijk om ermee te knoeien. Nu al weegt de milieuvervuiling fors op de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen, want steeds meer kinderen moeten aan de puffer of kampen met een allergie. Daarom wil Groen! met een combinatie van milieupremies en sensibilisering werk maken van een gezond leefmilieu.

Gezond leven
heeft natuurlijk te maken met de klassieke themas waar mensen ons van kennen, zoals gezonde voeding en schone lucht. Maar het gezondheidsbeleid van Groen! gaat nog een stap verder dan die klassieke themas. Ook het evenwicht tussen werk en vrije tijd hoort er bij.


1. Natuurlijk wil niemand pesticiden op zijn bord. Antibiotica en groeihormonen moeten uit ons voedsel, elk weldenkend mens weet dat. Maar tegelijk eist de consument dat zn voedsel zo goedkoop mogelijk is. Te weinig mensen weten dat het supergoedkoop produceren van voedsel niet zonder risico is en op termijn onhoudbaar. Te weinig mensen staan stil bij het feit dat de gekkekoeienziekte ontstaan is bij koeien die beenderen en vleesafval te eten kregen. Te weinig mensen staan stil bij het feit dat sommige pesticiden de oorzaak zijn van allergieën en kanker. Te weinig mensen weten dat dieren mishandeld worden om goedkoop voedsel te kunnen produceren.
* Groen! wil meer steun voor duurzame en biologische landbouw (zowel voor omschakeling, promotie bedrijfsbegeleiding als verbetering van de afzetketens). Daarnaast wil Groen! stimuli om de gehele landbouw duurzamer te maken.

* Om mensen duidelijk te informeren, pleit Groen! voor een duidelijke etikettering en een eenvormige labelling. Het label moet aangeven waar het product vandaan komt en hoe het werd geproduceerd. Op die manier heeft de consument een duidelijke keuze.

* Tegelijk wil Groen! lokale productie stimuleren. Vandaag legt (soms levend) vee en gevogelte duizenden kilometers af voor het in de winkel ligt. Dat soort transport lijkt onschuldige bezigheidstherapie, maar intussen moeten wel allerlei conserveermiddelen aan ons voedsel worden toegevoegd om het vers te houden.


2. Ook wat leefmilieu betreft, moeten we vandaag rekening houden met morgen. We kunnen natuurlijk vrolijk blijven vervuilen, goed wetende dat er nu al steden zijn waar mensen sommige delen van de dag niet meer buiten kunnen komen. Denken we maar aan Los Angeles of Athene, waar de lucht bij momenten zo vervuild is dat niemand nog de straat op kan.


* Daarom wil Groen! een plan voor de verbetering stedelijke en lokale luchtkwaliteit. En in dat plan is het kind de norm. Dat betekent de kwaliteit van de lucht op kinderneushoogte meten. Op basis van die metingen spreken we van goede of slechte luchtkwaliteit en grijpen we in waar nodig. Want Groen! wil de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen veiligstellen.
* Groen! wil de mensen stimulansen geven en hen belonen voor milieuvriendelijke aankopen. Zo is Vlaanderen een land met relatief veel dieselwagens en die zijn sterk vervuilend. Met een dieselroetfilter wordt zon wagen een stuk milieuvriendelijker en daarom wil Groen! onder meer de installatie van dieselroetfilters aanmoedigen met een premie.


3. Groen! heeft altijd een voortrekkersrol gespeeld als het erop aankwam de levenskwaliteit van de Vlaming te verhogen, denken we maar aan tijdskrediet en aan landingsbanen voor oudere werknemers in de zorgsector. Maar Groen! wil nog verder gaan.


* Waar een groeiende groep werklozen niet aan een job geraakt, moeten anderen zich te pletter werken en hebben ze moeite om hun job, hun gezin en hun engagementen te combineren. Daarom wil Groen! arbeidsherverdeling stimuleren. Groen! wil werknemers het recht op een ruimer tijdskrediet (5 jaar over een hele loopbaan) en een langer ouderschapsverlof (één jaar per kind) bieden. Dit betalen we met een aanvullende financiering van de sociale zekerheid.

* Groen! wil mensvriendelijke bedrijven belonen. In die bedrijven kunnen de werknemers werk en vrije tijd op een evenwichtige manier combineren. Een investering die zichzelf terugverdient, want tevreden werknemers presteren nu eenmaal beter. Een win-winsituatie voor werkgever én werknemer.
* In plaats van iedereen om 8u s ochtends de baan op te sturen om met zn allen in de file te gaan staan, moet de overheid alternatieve werkvormen stimuleren. Thuiswerk, bijvoorbeeld, willen we wettelijk beter regelen en aanmoedigen.


---

Bedrijven hoeven niet in het rood te gaan om groen te worden.

Vera zoekt 280.000 mensen die een economie op mensenmaat willen.

Groen! wil een economie die ten dienste staat van de mens, en niet omgekeerd. Mensen alsmaar langer en harder laten werken is geen oplossing. Groen! pleit voor andere loopbanen, waarin mensen periodes van voltijds werk kunnen afwisselen met periodes van minder werk. Een win-winsituatie, want een gelukkige werknemer is een betere werknemer.

Groen! gelooft niet in een economie die de werknemer als wegwerpproduct behandelt. Nochtans werkt de regering daar flink aan mee, omdat:


1. de regering zich dubbel plooit en miljarden wil uitgeven aan jobs die DHL misschien ooit in Zaventem wil creëren. Terwijl die jobs absoluut niet duurzaam zijn. Niemand weet hoe lang DHL in Zaventem zal blijven en intussen worden tienduizenden mensen gestoord in hun nachtrust.


2. De regering versoepelt de vestigingswet voor grote bedrijven. Alleen zijn dat nu net de bedrijven die even snel weer vertrekken als ze komen. Bovendien laten ze de Vlaamse wegen dichtslibben, prijzen ze lokale KMOs uit de markt en palmen ze de laatste open ruimten in. Alles bij elkaar dus een erg asociale en onecologische maatregel.


3. Door ons consumptiepatroon, onze productiemethoden en de ongelijke verdeling van welvaart en welzijn in de wereld, zadelen we niet alleen onze kinderen en kleinkinderen met een immense sociaal-ecologische kost op waar zij duur zullen moeten voor betalen, maar ook de mensen in het zuiden. Tenzij we ingrijpen en het Zuiden een eerlijke kans geven op ontwikkeling. De politieke onmacht ten aanzien van de negatieve gevolgen van een snel globaliserende economie moet ophouden. Groen! kiest radicaal voor een andere globalisering. De ecologische kost van de neoliberale globalisering is onaanvaardbaar hoog. De enige aarde die we hebben, geraakt stilaan uitgeput.

Groen! kiest voor een economie op mensenmaat, die ten dienste staat van de mens, en niet omgekeerd.


1. We kunnen ons veel beter afvragen waar wij in Vlaanderen nu precies goed in zijn en in welke sectoren we de volgende 25 jaar kunnen scoren. Dan kom je als vanzelf bij de dienstensector, de universiteiten en de duurzame industrie terecht. Daarom wil Groen! investeren in innovatie, in kennissectoren die zich richten op duurzame economische ontwikkeling en in de diensteneconomie. De toekomst ligt in de ontwikkeling van nieuwe technieken en producten op het vlak van bijvoorbeeld energietechnologie, nieuwe materialen, eco-producten en -diensten. Dat is onze toekomst. Daarnaast moeten er sowieso veel jobs bijgecreëerd worden in de zorgsector.


2. Het overgrote deel van onze economie draait op kleine en middelgrote ondernemingen. Natuurlijk kan je die vaststelling naast je neerleggen en heel grote bedrijven naar Vlaanderen lokken met een hoop voordelen. Maar of dat ook verstandig is? Het zijn net KMOs die voor jobs zorgen, dicht bij de mensen. Het economisch beleid van Groen! is daarom een KMO-vriendelijk beleid, met stimulansen voor ondernemers. Zo wil Groen! beginnende ondernemers aanmoedigen door het systeem van vriendenlening fiscaal aantrekkelijk te maken.


3. Voor Groen! gaat economie hand in hand met ecologie. De milieusector is een groeisector en daar kunnen de volgende jaren duizenden mensen aan de slag als de overheid kiest voor innovatie, verstandig stimuleert en sensibiliseert. Twee voorbeelden:
* Groen! wil Vlaanderen concurrentieel maken in de energierevolutie van de 21ste eeuw. De windmolenindustrie telt momenteel zo'n
100.000 werknemers in Europa; in Vlaanderen amper enkele honderden werknemers. Nochtans stonden we een tiental jaar geleden aan de spits, maar Vlaanderen heeft het uit handen laten gaan. Grote jobcreatie kwam er in andere landen zoals Denemarken, Duitsland, Nederland, .... Hansen Transmissions toont bij ons hoe het wel kan. Het bedrijf maakt tandwielkasten voor windmolens. Momenteel loopt een investering van 93 miljoen Euro, goed voor 300 bijkomende jobs in Lommel.

* Glaverbel heeft haar fabriek voor hoogrendementsglas in Duitsland gebouwd en niet in België, omdat er in België onvoldoende vraag naar is. De overheid had deze vraag nochtans makkelijk kunnen stimuleren met een Kyoto-premie voor energievriendelijke verbouwingen. Sensiblilisering rond milieuvriendelijke toepassingen is een taak van de overheid. Maar die onderhandelt liever met DHL. Kansen om duurzame jobs te creëren laat ze dus gewoon liggen.


---

Vera zoekt 280.000 mensen die een onafhankelijke groen-progressieve partij nodig vinden.

... omdat we wezenlijk verschillen van de andere partijen.
* Groen! werkt aan de toekomst. Daarin zijn we uniek, want de andere partijen denken vooral aan vandaag, en niet aan het latere leven van onze kinderen en kleinkinderen.

* De andere partijen dénken dat niemand wakker ligt van internationale themas als akkoorden over de wereldhandel (WTO). Dat is een vergissing en Groen! is er als enige partij wél echt mee bezig. Want natuurlijk zien mensen het belang in van duurzame productie en een eerlijke verdeling van de rijkdom in de wereld. De andere partijen vinden die themas blijkbaar niet sexy genoeg. Ook daarom is een groene partij nodig.

* Het programma van Groen is wezenlijk anders dan dat van de andere partijen. Dat zie je dagelijks. Een actueel voorbeeld: vandaag steunt alleen Groen! de petitie voor een Europees verbod op nachtvluchten.

* Alleen de groenen willen onze doorholeconomie omvormen tot een economie op mensenmaat. Alleen Groen! durft te erkennen dat er grenzen aan de groei zijn. De aarde is een taart die eerlijk verdeeld moet worden. En een taart groeit niet eindeloos. Als we nu groene keuzes maken voor levenskwaliteit, is er voor de generaties na ons ook nog wat. Dat is het ideologische verschil tussen Groen! en de andere partijen.

... omdat mensen ook aan progressieve zijde een keuze willen.
* Ook een progressief moet kunnen kiezen. Wie heeft er belang bij een politiek landschap waar tegenover drie rechtse blokken maar één progressief blok staat? Democratie draait om keuzevrijheid. Die keuzevrijheid moet ook een progressieve kiezer hebben.
* Er zijn drie rechtse partijen (Vlaams Blok, Vlaams kartel en VLD) en maar twee linkse. Met de versnippering valt het dus wel mee. Na verkiezingen kunnen sociaal-democraten en groenen samenwerken in concrete dossiers. Dat heeft Groen! altijd al gezegd en gedaan.
* Groen! staat niet alleen scherp, maar houdt ook andere partijen scherp en belet hen om helemaal naar het centrum af te drijven. Juist daarom kan een aparte groen-progressieve partij zwaarder wegen dan een paar individuen op een lijst met een centrumprogramma. Als Groen! vandaag niet bestond, zou progressief Vlaanderen het uitvinden

* Kijk gewoon naar de praktijk. Op wie kun je stemmen in een kartellandschap als je je wilt verzetten tegen fiscale amnestie en tegen het witwassen van zwart geld uit het buitenland? Op wie moet je stemmen als je wilt protesteren tegen de jacht op werklozen, terwijl men de fiscale fraude niet aanpakt? Op wie moet je stemmen als je wakker ligt van werkloosheid, maar er toch van overtuigd bent dat meer nachtvluchten op Zaventem geen duurzame jobs opleveren? Op wie moet je stemmen als de regionalisering van de wapenwet nog op je maag ligt? Als je ecoboni wilt invoeren in plaats van afvoeren? Als je de zorgsector niet wilt commercialiseren? Als je vindt dat ontwikkelingssamenwerking de mensen in de derde wereld ten goede moet komen, en niet zozeer de bedrijven hier? Als je vindt dat mensen met een leefloon eindelijk recht hebben op de afgesproken verhoging? Als je duurzame alternatieven voor de doorholeconomie wilt zoeken? Als je meer stadsbossen wil?

... omdat je in een kartel onmogelijk je eigenheid kan bewaren
* Een kartel levert een paar extra zetels op voor wie een gunstige plaats krijgt. Kostprijs? De basisideologie van je partij. De praktijk leert dat een aparte fractie vormen binnen een kartel niet haalbaar is.

* In Vlaanderen blijft er nood aan een aparte kritische stem. Om de grootste te worden, doen sommigen zoveel water bij de rode wijn dat er alleen troebel water overblijft. Hoe meer progressieven voor kartels kiezen, hoe stiller een kritische stem wordt.

...omdat Groen! stemmen de beste manier is om de verrechtsing tegen te houden

* Een rechtse meerderheid voorkom je alleen door meer progressieve stemmen te werven. In 2003 gingen er ondanks het kartel Spa-Spirit in totaal minder stemmen naar links dan in 1999. Goed dus dat er meer dan één speler is aan de linkerzijde. Dan is er altijd een alternatief en gaan er minder stemmen verloren.
* Groen! vindt het zeer goed dat er naast een groene partij ook een sterke rode partij is. Een groene partij en een sociaal-democratische partij spreken elk een eigen progressief publiek aan. Een belangrijk deel van dit publiek kan zich wel in de ene, maar niet in de andere partij vinden. Veelkleurigheid aan progressieve zijde betekent daarom een win-win-situatie. Dit beaamt ook het Nederlandse PVDA-boegbeeld Wouter Bos.
* Indien er een klassieke tripartite zou komen van alle centrumpartijen, zou zonder Groen! het Blok dan de enige oppositiepartij zijn in het parlement. Is er één progressief die dat wil?

* Grote partijen willen niet alleen groot zijn, ze willen ook de grootste zijn. Dat kan alleen door stemmen af te snoepen van kleine partijen en dus vormen ze kartels of nemen ze enkele politici gewoon over. De heisa daarover is olie op het vuur van de antipolitiek en drijft opnieuw een deel van de kiezers naar extreem-rechts.

... omdat een groene stem geen verloren stem is.
* Groen! kan en moet in iedere provincie de kiesdrempel halen. Want in een landschap zonder Groen! overleeft alleen de dagjespolitiek en worden langetermijnvisies begraven.

* Wie niet op Groen! stemt omdat hij/zij bang is dat zn stem verloren gaat, zorgt ervoor dat het parlement nooit meer de weerspiegeling zal zijn van wat leeft in een samenleving. Nieuwe partijen maken immers geen kans meer en wie ooit uit het parlement verdwijnt, heeft het moeilijk om er weer in te komen. Alleen de klassieke centrumpartijen en het Blok blijven dan over. Om zulke verschraling te vermijden, is een stem op Groen! nodig.

dinsdag 9 maart 2004