Persbericht
CBK Leiden, 6 maart t/m 10 april
Thomas Raat: Cold Sweat (persbericht van het CBK)
Publicatiedatum: 25 februari 2004
Thomas Raat (1979) won in 2003 de Koninklijke Prijs voor Vrije
Schilderkunst.
Zijn werk viel op door inventief materiaalgebruik en een sterke,
geëngageerde beeldtaal. Het CBK Leiden presenteert nu zijn eerste
solo-tentoonstelling met zeer recent werk.
De tentoonstelling wordt geopend op vrijdag 5 maart om 17.00 uur.
Werk van de jonge schilder Thomas Raat was te zien in de zomer van
2003 tijdens een door het CBK georganiseerde tentoonstelling in het
Leidse Waaggebouw. Hierin toonde Raat zo op het eerste oog luchtige
varianten op agressieve beelden uit de media en actualiteit. De
koortsachtige kleuren en het gebruik van plakplastic gaven de werken
een bijna cynisch en banaal karakter dat op intrigerende wijze
contrasteerde met de filmische suspense van de beelden. Het waren deze
werken waarmee hij enkele maanden later de Koninklijke Prijs voor
Vrije Schilderkunst van 2003 won. De jury schreef daarover: Raat
slaagt erin op een quasi journalistieke manier beelden te verwerken.
Raat wordt nergens expliciet, maar je voelt zoals een van de juryleden
opmerkte, de Sars door zijn schilderijen heen.
COLD SWEAT - de eerste solotentoonstelling van Raat - toont nu een
aanzienlijk aantal werken dat eind 2003 en begin 2004 is ontstaan en
waarin architectuur centraal staat. Allen zijn voornamelijk opgebouwd
uit plakplastic. Door het over elkaar aanbrengen van dit materiaal
krijgen ze een gelaagdheid die niet te realiseren is in verf en een
sterk effect teweegbrengt. De verschillende tape-soorten en
stickertjes worden gecombineerd met getekende vormen en versterken
elkaar. Een ander direct gevolg van het schilderen met dit materiaal
is dat het werk een kwetsbaar uiterlijk krijgt. Soms lijkt het beeld
letterlijk uit elkaar te vallen.
Toch kun je Thomas Raat, ondanks het gebruik van onconventionele
materialen, een echte schilder noemen. Raat: Schilderen is het
rangschikken van kleur. Ik rangschik met de tape ook de kleur. Het
nadeel van het schilderen is dat de mogelijkheden oneindig zijn. Met
het gebruik van tape leg ik mezelf een beperking op, ik ben gebonden
aan de eigenschappen van het materiaal.
Raat heeft zeker ook de blik van een uitgesproken eigentijdse
schilder. Voor hem moet schilderkunst concurreren met beelden uit het
echte leven, met de enorme beeldenstroom uit onze huidige
beeldcultuur. Zijn werken vinden hun oorsprong in het echte leven,
maar ontstijgen de werkelijkheid van het moment. Aanvankelijke
collectieve beelden plaatst hij in een nieuwe artificiële
werkelijkheid. Contexten ontbreken; feiten en fictie lopen door elkaar
heen. Raat verzamelt en samplet beelden die de suggestie wekken dat er
iets loos is en isoleert ze van hun omgeving. In feite creëert hij een
tussenwereld waarin het schilderij als een venster op een niet
bestaande werkelijkheid fungeert. Hoewel de werken visueel krachtig en
helder zijn, lijken ze tegelijkertijd - door de koortsachtige kleuren
en het decoratieve karakter van het plakplastic - op hallucinerende
dromen. Landschappen en ruimten zijn ontheemd; figuren identiteitloos.
Een decor voor suspense waaraan de kijker zich enerzijds aan de
intense kleurenpracht en krachtige vormen kan vergapen en waarbij hem
tegelijkertijd het koude zweet kan uitbreken.
CBK Leiden, t/m 10 april
Openingstijden: wo. t/m za. 12-17 uur en tot 1 april ook zo 12-16 uur
(Goede Vrijdag gesloten);
Zie ook www.leiden.nl/cbk
Deze pagina is gewijzigd op 26-02-2004
Gemeente Leiden