Nederlandse Cystic Fibrosis Stichting
Nederlandse Cystic Fibrosis Stichting
Financiële gevolgen zelfzorgmiddelen voor chronisch zieken en mensen
met handicap
Het zal u niet ontgaan zijn: de bezuinigingen die het kabinet
doorvoert binnen de gezondheidszorg treffen chronisch zieken en
gehandicapten hard. Al per 1 januari 2004 worden verschillende
maatregelen van kracht. Eén daarvan is het verdwijnen van
verschillende zogenaamde zelfzorgmiddelen uit het ziekenfondspakket.
Dit betreft bijvoorbeeld een aantal laxeermiddelen die ook wel bij
Cystic Fibrosis gebruikt worden. De kosten hiervoor kunnen behoorlijk
oplopen. Daarom zijn hierover in de Tweede Kamer vragen gesteld aan de
minister. Hieronder vindt u de vragen en de antwoorden van de minister
zoals deze zijn geformuleerd in een brief aan de Tweede Kamer van 1
maart 2004 (DBO-K-U-2454754):
---
Antwoorden op kamervragen van het Kamerlid Smits over de kosten van
zelfzorgmiddelen voor chronisch zieken en mensen met een handicap.
(2030407630)
1) Weet u hoe ingrijpend de financiële gevolgen zijn van uw besluit om
mensen met een handicap of chronische ziekte «zelfzorgmiddelen», zoals
laxeermiddelen en klysma's, vanaf 1 januari jl. zelf te laten betalen?
2) Bent u op de hoogte van het feit dat maandelijks terugkerende
kosten voor mensen die op medische indicatie langdurig zijn aangewezen
op laxeermiddelen en klysma's, zoals mensen met een dwarslaesie, spina
bifida of andere chronische aandoeningen op kunnen lopen tot meer dan
EUR 70 per maand?
Antwoord minister op vragen 1 en 2
Ik ben ervan op de hoogte dat de kosten van bepaalde
zelfzorggeneesmiddelen, met name laxeermiddelen, in uitzonderlijke
gevallen kunnen oplopen tot een behoorlijk bedrag per maand. In
dergelijke gevallen, waarbij mensen relatief hoge uitgaven aan
ziektekosten hebben, kunnen zij ofwel via hun belastingaangifte een
beroep doen op de aftrek buitengewone uitgaven krachtens de Wet
inkomstenbelasting ofwel een beroep doen op de Bijzondere Bijstand.
3) Is er in deze gevallen nog sprake van zelfzorg; zoals pleisters,
pijnstillers en dergelijke waar de meeste mensen vanuit gaan?
Het gaat om geneesmiddelen die door het College ter Beoordeling van
Geneesmiddelen zijn aangewezen als niet-receptplichtig middel.
Dergelijke geneesmiddelen kunnen in beginsel zonder medisch toezicht
worden gebruikt. Het feit dat ze daarnaast ook door een arts kunnen
worden voorgeschreven doet daar niets aan af. Overigens werden de
geneesmiddelen die u in uw voorbeeld noemt ook vóór 1 januari jl. niet
vergoed als zij niet
door een arts waren voorgeschreven ten behoeve van chronisch gebruik.
4) Bent u bereid te onderzoeken hoeveel chronisch zieken en mensen met
een handicap op medische indicatie gebruik maken van laxeermiddelen en
klysma's, en wat de maandelijks terugkerende kosten voor deze mensen
zijn?
5) Was het, toen u dit besluit nam, werkelijk uw bedoeling om mensen,
die vanwege hun ziekte of handicap, op medische indicatie, langdurig
gebruik moeten maken van laxeermiddelen op extra maandelijkse kosten
te jagen?
6) Deelt u de mening dat deze groep mensen uitgezonderd zou moeten
worden van de verplichting deze laxeermiddelen en klysma's zelf te
betalen?
7) Bent u bereid deze maatregel voor deze groep mensen terug te
draaien, zodat zij op medische indicatie voor vergoeding van deze
middelen in aanmerking komen?
Antwoorden minister op vragen 4, 5, 6 en 7
Het is op zich niet verrassend dat het niet langer vergoeden van
zelfzorggeneesmiddelen in individuele gevallen grotere financiële
consequenties kan hebben dan mijn oorspronkelijke voorstel om per
medicijnvoorschrift een gematigde eigen bijdrage te innen. Zoals ik
tijdens het Algemeen Overleg geneesmiddelen van 28 januari jl. heb
aangekondigd, zal ik de gevolgen van de zelfzorgmaatregel voor
chronisch zieken evalueren. Het gebruik van laxeermiddelen en klysma's
zal daarbij worden meegenomen.
© NCFS, Dr. A. Schweitzerweg 3, 3744 MG Baarn
telefoon 035 - 64 79 257, fax 035 - 64 79 489, e-mail info@ncfs.nl