Waterschap Peel en Maasvallei
Waterschappen dringen aan op extra impuls beverrattenbestrijding
Waterschap Peel en Maasvallei (Venlo) en Waterschap Roer en Overmaas
(Sittard) dringen per brief bij de Unie van Waterschappen aan op
uitbreiding van capaciteit in het kader van bestrijding van de
beverratten. Deze uitbreiding is nodig om de grootte van de populatie
en de onverminderde toestroom van de beverrat uit Duitsland een halt
toe te roepen. Middels deze brief ondersteunen de Limburgse
waterschappen het standpunt van de Landelijke Coördinatiecommissie
Muskusrattenbestrijding, die eveneens het standpunt is toegedaan dat
de beverrattenbestrijding in Limburg een extra impuls zou moeten
krijgen.
Bestrijding van de beverratten is noodzakelijk, omdat de beestjes
grote schade aanrichten aan waterkeringen en landbouwgewassen. De
beverrat heeft nagenoeg geen natuurlijke vijanden.
Achtergrond
In 2002 is door de twaalf provincies en de Unie van Waterschappen
besloten om de beverrat in vijf jaar uit te roeien en daarvoor een
landelijk budget beschikbaar te stellen. Jaarlijks is voor de
uitroeiing van de beverrat 735.123,95 beschikbaar. De provincies en de
Unie van Waterschappen dragen beide 50 % van de kosten.
De twee Limburgse waterschappen Peel en Maasvallei en Roer en Overmaas
hebben in dit kader in 2002 vijf beverrattenbestrijders aangesteld
voor een periode van vijf jaar. Omdat de capaciteit ontoereikend was
om de gestelde doelstelling te behalen, is boven op deze vaste
formatie in 2003 additionele inzet ingehuurd van 2 fte. In totaal zijn
er in Limburg in 2003 3.009 beverratten gevangen.
De nu voor 2004 toegewezen capaciteit voor Limburg ligt met 5,86 fte
lager dan de inzet in 2003. Deze bezetting sluit niet aan bij de
behoefte en de kansen om de beverrat binnen vijf jaar uit te roeien in
Nederland en daarom dringen de waterschappen aan op uitbreiding van de
bestrijdingscapaciteit.
Duitsland
Om de beverrattenpopulatie onder controle te krijgen is het overigens
noodzakelijk dat ook in het buurland Duitsland de bestrijding van de
beverrat ter hand wordt genomen. Op dit moment is dat niet het geval.
Gebeurt dat niet, dan zal naar verwachting de toestroom ongewijzigd
hoog blijven en bestrijding voor lange termijn noodzakelijk blijven.
De beide Limburgse waterschappen ondernemen op dit moment initiatieven
om via de grenswatercommissies te komen tot gezamenlijke
kennisontwikkeling en studie over de muskus- en beverratpopulatie in
de grensstreek met Duitsland.
Het waterschap
Het waterschap is één van de vier democratisch verkozen overheden die Nederland
kent. In tegenstelling tot de andere overheden heeft het waterschap slechts één
taak; de zorg voor de waterhuishouding. Vanaf 1 januari 2004 is het
waterschapsbestel in Limburg vereenvoudigd. Slechts twee waterschappen met één
waterloket zorgen voor de hoeveelheid water in beken, sloten en vennen, de
kwaliteit van dat water en de kades langs de Maas. Het voordeel van de fusie
voor de waterconsument -burgers, bedrijven, agrariërs en natuur- en
milieuorganisaties- is tijd- en kostenbesparing. Want bij één all-in waterloket
kunnen zij terecht voor alles wat met oppervlaktewater te maken heeft. In het
kader van de nieuwe waterschappen vinden er medio mei 2004 bestuursverkiezingen
plaats.
Waterschap Peel en Maasvallei is gevestigd in Venlo en heeft als werkgebied
Noord en Midden-Limburg. Waterschap Roer en Overmaas is gevestigd in Sittard.
Het werkgebied van dit waterschap is Zuid-Limburg. Zodoende staan de
waterschappen dichtbij de burger en wordt de specifieke kennis over het gebied
geclusterd.