ChristenUnie


Bijdrage debat Begroting Sociale Zaken en Werkgelegenheid voor 2004 Woensdag 3 December 2003 - 20:44

Tineke Huizinga-Heringa: Voorzitter, 2004 zal voor veel Nederlanders in financieel opzicht een moeilijk jaar worden. De regering ontkomt niet aan forse bezuinigingen. De ChristenUnie heeft in alle toonaarden steeds benadrukt dat de positie van de meest kwetsbare groepen in de samenleving extra aandacht verdient. Wij vinden dat de regering daar te weinig werk van maakt. Bij de behandeling van de begroting van VWS vorige week is duidelijk geworden dat vooral chronisch zieken en gehandicapten op en rond het minimum, en dan met name de ouderen onder hen, weinig reden tot vreugde hebben.

Een bezinning op de inrichting van ons sociale stelsel juichen wij toe, wij moeten onszelf voortdurend de vraag te stellen of de verantwoordelijkheden goed zijn verdeeld. Als de discussie daarover tot de conclusie leidt dat de overheid verantwoordelijkheden aan burgers en organisaties moet overdragen, moet dat wel zorgvuldig gebeuren. En juist daar wringt de schoen, zoals al verschillende keren is gebleken (o.a Wet Werk en Bijstand, kortingen op reïntegratiebudgetten en bijzondere bijstand, e.a.). Maatregelen die primair worden ingegeven door budgettaire overwegingen, moeten niet te gemakkelijk worden verdedigd onder het mom van verantwoordelijkheden leggen waar ze horen.

Werkgelegenheid en reïntegratie
Het streven naar een activerend stelsel wordt door beide bewindslieden zeer voortvarend ter hand genomen. Wij delen de opvatting dat dor hout gekapt moet worden ter bevordering van de werkgelegenheid. Vanzelfsprekend moeten bij de drang tot deregulering, zoals nu weer ten aanzien van de Arbeidstijdenwet en de Arbowetgeving, de belangen van werkgevers en werknemers wel in balans blijven. Heeft de minister een overzicht van voorgenomen dereguleringsprojecten op zijn ministerie?

De positie van kansarmen op de arbeidsmarkt is ernstig aangetast door het afschaffen van premiekortingsregelingen als SPAK en VLW en door de enorme bezuinigingen op de reïntegratiemiddelen. Prikkels voor werkgevers om deze mensen in dienst te nemen zijn wel heel rigoureus afgebouwd. Ik vraag nu speciaal aandacht voor de voorgestelde versobering in het kader van de Wet REA. Wij hebben grote moeite met stopzetting van subsidies voor herplaatsing bij een andere werkgever en voor scholing.

Bijzondere bijstand en schuldhulpverlening
Voorzitter, de versobering van ons sociale stelsel heeft voor velen ingrijpende gevolgen. Bij de behandeling van de Wet Werk en Bijstand heb ik aandacht gevraagd voor te verwachten problemen rond de schuldhulpverlening, door de enorme kortingen op het bijzondere bijstandsbudget. Schuldhulpverlening wordt immers vooral uit dat budget betaald. Onze zorg wordt bevestigd nu dit probleem in een aantal commentaren op de begroting ook zeer indringend onder de aandacht wordt gebracht. Het amendement van collega Noorman dat de bezuinigingen op de bijzondere bijstand wil beperken, heb ik dan ook ondertekend.

In het nieuwe Nationaal Actieplan armoede en sociale uitsluiting (NAP 2003) is de doelstelling het aantal problematische schulden met 10% te reduceren helaas losgelaten. Sterker nog, de regering heeft geen idee hoe groot de omvang van het probleem nu is. Wil de staatssecretaris dat laten onderzoeken? Ziet de regering meerwaarde in verplichte raadpleging van een centrale schuldenregistratie, die meer informatie biedt dan de BKR (bijv. toegang tot het register van de Wet Schuldsanering natuurlijke personen), zodat een duidelijk schuldenoverzicht ontstaat en overkreditering wordt tegengegaan?

Zal de aangekondigde wijziging van de Wet Financiële Dienstverlening een adequaat middel zijn tegen overkreditering? (mede nav. antwoord 119) Als illustratie noem ik de dubieuze handelswijze van postorderbedrijf Wehkamp. Argeloze klanten ontvangen van dit warenhuis thuis een brief met het aanbod een krediet op te nemen. Heeft de staatssecretaris mogelijkheden om dit soort praktijken hard aan te pakken.

Voorzitter, het zou niet goed zijn als de wachtlijsten voor schuldhulpverlening de komende jaren niet afnemen of zelfs toenemen. Kan de staatssecretaris ingaan op de verwachte effecten van de aangekondigde wijziging van de Wet Schuldsanering Natuurlijke Personen? En hoe staat het met de certificering van schuldhulpverleningsorganisaties, waar wij al sinds 1995 op aandringen?

WAO
Voorzitter, 2004 wordt een belangrijk jaar voor de toekomst van het WAO-dossier. Het is jammer dat het WAO-pakket zo verbrokkeld wordt gepresenteerd. Onze fractie heeft grote moeite met de zogenaamde negatieve lijst van ziekten op basis waarvan moet worden beoordeeld of iemand duurzaam arbeidsongeschikt is. Ook bij een individuele toetsing zal de bewijslast bij de werknemer komen te liggen. Zou het niet beter zijn bij moeilijk objectiveerbare ziekten een dubbele keuring te laten plaatsvinden? Een dubbele keuring lijkt ons in die situaties zinvoller dan bij bepaalde doelgroepen.

En wat zijn de vooruitzichten voor jonggehandicapten als ze niet volledig arbeidsongeschikt zijn? Tot nu toe krijgen ze dan vanuit de Wajong een aanvulling op hun loon, omdat hun productie geen uurloon op het minimumloon oplevert. Is de sociale werkvoorziening dan nog de enige mogelijkheid voor deze groep om betaald werk te verrichten? Over de sociale werkvoorziening gesproken: wij hebben veel sympathie voor het amendement waarmee zeer terecht compensatie wordt beoogd voor de afschaffing van SPAK en VLW.

Alimentatie
Voorzitter, er komt eindelijk nieuwe alimentatiewetgeving. Die is hard nodig, omdat momenteel nog niet eens 30% van de onderhoudsplichtige ex-partners meestal gaat het om mannen - bijdraagt aan het onderhoud van hun eigen kinderen. De regering wil dat percentage laten stijgen tot 95% door een nieuwe wettelijke regeling, die meer duidelijkheid moet bieden over de hoogte van de bijdragen van ex-partners (antw. 279). Dit wetsvoorstel ligt nog bij de Raad van State. Met welke besparingen voor 2004 rekent de regering nu? Welke wijzigingen van het alimentatiestelsel zijn nog meer te verwachten? Wij hebben twee concrete voorstellen. Ten eerste krijgt wat ons betreft het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen, dat nu alleen een taak heeft op het terrein van de kinderalimentatie, ook de mogelijkheid partneralimentatie te innen. De rechter stelt toch niet voor niets bijdragen vast? Zeker nu de verhaalsplicht voor gemeenten in 2004 verdwijnt, is het zaak de inning van alimentatie over de hele linie goed te regelen. (Dit zal het LBIO naar onze verwachting niet voor grote uitvoeringstechnische problemen stellen, omdat men ervaring heeft met de inning van kinderalimentatie.)

Ten tweede zouden wij preferente vordering van kinderalimentatie mogelijk willen maken. Wij hebben begrepen dat het regelmatig voorkomt dat het LBIO achter het net vist, als de betalingsplichtige schulden heeft, omdat het bureau geen preferente schuldeiser is, zoals bijvoorbeeld de belastingdienst. Graag een reactie op deze suggesties. (motie)

Algemene Nabestaandenwet/functioneren SVB
Voorzitter, wij ontvangen nog altijd klachten over de slechte uitvoering van de Algemene Nabestaandenwet. Weduwen of weduwnaars worden helaas nog regelmatig geconfronteerd met terugvorderingen van teveel betaalde nabestaandenuitkeringen, omdat de Sociale Verzekeringsbank foute berekeningen heeft gemaakt. Dat laatste is trouwens geen wonder, gezien het enorm complexe karakter van deze slechte wet. Het komt zelfs voor dat wanhopige nabestaanden zelf het teveel betaalde bedrag maandelijks terugstorten naar de SVB en daar dan vervolgens weer een chagrijnige reactie op krijgen. Voor 2004 is gelukkig beterschap beloofd. Wij zouden willen voorstellen dat slechts de helft van onverschuldigd betaalde rekeningen hoeft te worden terugbetaald, als de terugvordering niet het gevolg is van verwijtbaar gedrag van de nabestaande. Zou dit niet een goede prikkel zijn om de rechtmatigheid van de uitvoering op een optimaal niveau te brengen?

Bureau Keteninformatisering Werk en Inkomen
Voorzitter, tot slot een vraag over de uitvoering van de sociale zekerheid en dan vooral over de gegevensuitwisseling. In ons land moet het Bureau Keteninformatisering Werk en Inkomen als ik het goed heb begrepen toegroeien naar een soort centrale
verzamelplaats/gegevensbank op het gebied van informatiestructuur voor uitvoeringsorganisaties. Niet alleen op het terrein van de sociale zekerheid, maar ook bijvoorbeeld van de zorg. We kunnen wat dit betreft nog wat leren van onze zuiderburen, die met hun Belgische Kruispuntbank zelfs zover zijn, dat kon worden overgegaan tot een wettelijk verbod op de uitvraag van al bekende gegevens bij de burger. Hierdoor zijn de uitvoeringsinstanties verplicht reeds bekende cliëntgegevens bij elkaar op te halen, met inachtneming van dezelfde privacywaarborgen als in ons land. Hiermee schijnen vele miljoenen efficiencywinst te worden geboekt. Gaan wij die kan ook op in ons land en wat is dan de planning of reikt onze ambitie niet zover als die van de Belgen? (motie)

---