Utrecht, 02 december 2003
Milieuorganisaties in actie voor meer stilte
Kan het buiten stiller? Ja!
De stilte in natuur- en recreatiegebieden wordt vooral verstoord door
utoverkeer, vliegtuigen, treinverkeer en de industrie. Maar met
maatregelen per gebied kan veel worden verbeterd. Dat blijkt uit nieuw
onderzoek van Stichting Natuur en Milieu en de 12 provinciale
Milieufederaties in De Wieden, De Weerribben, Nationaal Park Utrechtse
Heuvelrug en De Zak van Zuid-Beveland. Op de stilste plek, een
heideterreintje op de Utrechtse Heuvelrug, onthulden de organisaties
vandaag een stiltebankje.
Lees hier de onderzoeksverslagen en enquetes onder bezoekers
Veel mensen hebben de behoefte om even te ontsnappen aan de drukte. Om
buiten in de natuur rustig te wandelen of te fietsen. Maar stilte is
zeldzaam. Stichting Natuur en Milieu startte in 2001 een project om
stilte in kaart te brengen. Deze zomer zijn nieuwe geluidsmetingen
gedaan door de Rijksuniversiteit Groningen in vier grote natuur- en
recreatiegebieden. Het blijkt dat de stilte vooral wordt verstoord
door wegverkeer, treinverkeer, vliegtuigen en de industrie. Bewoners
en bezoekers ervaren het wegverkeer als het meest storend, blijkt uit
aanvullende enquêtes. In De Zak van Zuid-Beveland is ook de industrie
een hinderlijke geluidsbron en in De Wieden en De Weerribben zijn dat
de motorboten.
De stilste plek in de onderzochte gebieden is een heideveldje van
Natuurmonumenten bij Maarn, in het Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug.
Om deze plek te markeren onthulden de milieuorganisaties daar vandaag
een stiltebankje, waar recreanten rustig en ongestoord van de geluiden
van de natuur kunnen genieten.
De milieuorganisaties hebben per gebied met bewoners, bezoekers,
overheden en ondernemers gezocht naar mogelijkheden om stilte beter te
beschermen. Per gebied is een samenhangende aanpak en handhaving van
regels nodig. Maatregelen zijn het autoluw maken van lokale wegen,
beperking van maximumsnelheden op grote en kleinere wegen, aanpassing
van vliegroutes en vlieghoogte, de aanleg van natuurtransferia
(parkeerterreinen aan de rand van een gebied) en het stimuleren van
fiets- en wandelrecreatie. Gedeelten van waterrijke gebieden zouden
alleen toegankelijk moeten zijn voor stille boten (kanos en
fluisterboten). De betrokken beleidsmakers, ondernemers en
belangenorganisaties in de vier gebieden hebben al toegezegd aan deze
maatregelen te gaan werken.
Nadere informatie:
Karin de Feijter, tel. 030-2331328
Jelka Both, tel. 030-2331328
Stichting Natuur en Milieu