02-12-2003
Politieke correctheid is dodelijk voor
tolerantie
door Michael van der Vlis
22 november 2003
Ergernissen en zorgen
Tjalling Halbertsma krabbelde in de kantlijn van een stuk een
incorrecte opmerking en de spraakmakende gemeente stond op zn
achterste benen. Tjalling heeft het gevoel voor ironie van zijn
lezerskring overschat en dat is dom. Erger is dat iemand in (de
directe omgeving van) de fractie er mee naar de pers liep, want dat is
vals. Maar de reden voor dit stukje zijn mijn zorgen over de heilige
verontwaardiging die over Tjalling werd uitgestort.
Olie of zand in de machine?
Er zijn mensen die ironie niet kunnen onderscheiden van belediging,
satire niet van laster, mooi bloot niet van porno, een harde grap niet
van discriminatie, een associatie niet van een gelijkstelling, een
sam-en-moos mop niet van antisemitisme. Dat is jammer en schadelijk.
Het verschil binnen die begrippenparen is het verschil tussen plezier
en boosheid, het verschil tussen olie en zand in de machine van de
menselijke samenleving.
Politieke correctheid.
Het voorbijzien van het verschil binnen die begrippenparen leidt in
linkse kringen tot politieke correctheid en in rechtse kringen tot de
dorpse knoet (en tot bijv. dat gestoethaspel van Balkenende rond
grappen over het koningshuis). In beide kringen is het dodelijk voor
tolerantie en begrip en dat zijn voor mij centrale politieke doelen.
Er zal altijd spanning bestaan tussen groepen mensen met verschillende
achtergronden. Dat kan zich oplossen in een lach of het kan leiden tot
haat. En die marge is vrij smal. Daarom vind ik de humorloosheid van
politieke correctheid zo gevaarlijk.
Doe even normaal!
Wij, Amsterdammers, hebben (zoals alle grootstedelingen) een
geschiedenis van steeds maar weer nieuwe groepen instromers. Dat zich
dat in Amsterdam uiteindelijk altijd wel weer voegt en tot verrijking
van onze samenleving leidt is een centrale kwaliteit van onze stad en
één van de belangrijkste redenen waarom ik zo van die stad houdt. Dat
er onderweg links en rechts wat klappen vallen is overmijdelijk. Als
je bij het uitdelen van die klappen partij bent of je betrokken voelt
is de beste reactie natuurlijk een harde tegengrap, maar als je die
niet paraat hebt is het devies: bij samenleven met anderen hoort
(wederzijds) een beetje eelt op je ziel, dus doe even normaal!
Michael v/d Vlis
Partij van de Arbeid