VVD



27 okt 2003 - VVD: Harde aanpak is noodzakelijk om criminaliteit aan banden te leggen

De Tweede-Kamerfractie van de VVD pleit voor een slimmere, efficiëntere en hardere aanpak van criminelen in Nederland. Door een omslag in de criminaliteitsaanpak hoopt justitiewoordvoerster Laetitia Griffith de komende jaren een veiliger Nederland te bewerkstelligen. Zo pleit zij voor strengere controle op de naleving van voorwaarden die bij een voorwaardelijke veroordeling worden opgelegd en voor flexibelere inzet van Justitie in de buurt (JIB)-kantoren. Ook vindt zij dat er een diepgaand onderzoek moet komen naar de effectiviteit van TBS-behandelingen en dat als een behandeling na twee jaar nog niet aanslaat dit moet worden omgezet in een verzorgingsplek (long-stay).

Griffith beaamt de visie van justitieminister Donner dat Nederland veiliger moet worden. Ze ondersteunt de hardere maatregelen die nodig zijn om de criminaliteit tegen 2006 met een kwart te verminderen en zij zal de minister de komende jaren aan zijn beloftes houden.

Griffith vindt dat er strenger toezicht moet komen op de naleving van de voorwaarden die worden opgelegd bij de voorwaardelijke veroordeling. Bij overtreding van de bijzondere voorwaarden moet sneller en adequater door de reclassering en de politie worden opgetreden. In de praktijk zal het voornamelijk gaan om het ontrekken aan een behandeling of reclasseringstoezicht, maar ook om de toezicht op de naleving van bijvoorbeeld het straatverbod ingeval van stalking. De VVD pleit voor een persoonsgebonden aanpak, in plaats van een delictgebonden aanpak.

Daarnaast moet volgens Griffith bij overtreding van de voorwaarden de officier van Justitie de niet ten uitvoer opgelegde straf zelfstandig, zonder tussenkomst van een rechter, kunnen omzetten in een vrijheidstraf. Tevens pleit Griffith ervoor dat jonge delinquenten, al naar gelang het misdrijf, worden berecht zoals volwassenen. ,,Als je in staat bent om 'volwassen' misdrijven te plegen, dan kun je ook als een volwassene worden bestraft'', meent Griffith.

Griffith vindt ook dat de JIB-kantoren moeten worden behouden. Deze moeten echter wel flexibeler en effectiever worden ingezet. Daar waar JIB-kantoren niet langer nodig zijn, moeten deze in een andere wijk kunnen worden ingezet, waar het wél nodig is.

De liberale politica pleit tenslotte voor een diepgaand onderzoek naar de systematiek van het TBS-stelsel. Zij twijfelt aan de effectiviteit van de TBS-behandeling. Of iemand genezen wordt verklaard hangt nog steeds af van het persoonlijk inzicht van de behandelende psychiater. Als deze zegt dat vrijlating niet verantwoord is, kan een rechter toch besluiten tot vrijlating. Als nu niets gedaan wordt aan het TBS-stelsel, dan implodeert het. Daarnaast vindt Griffith dat als een behandeling na twee jaar nog niet aanslaat dit moet worden omgezet in een verzorgingsplek (long-stay). Patiënten die wel worden vrijgelaten moeten gedurende veel langere tijd (tien jaar) worden gevolgd en onderworpen aan toezicht.

Tenslotte pleit Griffith voor een strenger en consequenter optreden richting drugskoeriers. Zij is niet onder de indruk van de door minister Donner voorgestelde aanvullende maatregelen en zegt dat er sprake is van oude wijn in nieuwe zakken. Het in 2002 ingezette twee sporenbeleid heeft ondanks de forse investeringen en inspanningen geen zichtbare resultaten opgeleverd en dat vindt zij onbegrijpelijk. Ook staat zij versteld van het voorstel van minister Donner om aangehouden drugskoeriers, na de drugs in beslag te hebben genomen, zonder dagvaarding heen te zenden. Dit is in strijd met internationaal gemaakte afspraken over de bestrijding van de drugshandel.

27 oktober 2003