CDA

CDA
23-10-03
Wijn: Toeslag - voor kosten zorg, wonen en kinderen - op basis van draagkracht

Mensen willen liefst zelf bepalen welke producten ze willen kopen en dus waaraan zij hun geld willen besteden. Keuzevrijheid. De keuzevrijheid ontstaat als de inkomensondersteuning niet wordt gekoppeld aan producten en diensten, maar ondersteuning afhankelijk te laten zijn van de draagkracht van mensen en het samenlevingsverband waarin zij functioneren, dus niet alleen naar het individu kijken.

Wijn: Geef de mensen zelf een extra rugzakje met geld waar ze voor hun kind zelf een opvangplaats van kunnen bekostigen of zorg voor hun gehandicapte kind kunnen inkopen in plaats van verplichte winkelnering bij bepaalde instellingen. Een soort persoonsgebondenbudget (PGB) waarmee nu al in de zorg succesvol meer wordt gewerkt. Hulpbehoevenden kunnen met dit PGB naar eigen behoeften hun zorgpakket samenstellen en inkopen.

Met ander woorden niet kostenverlaging van het product of dienst staat centraal, maar het creëren van extra vrijebestedingsruimte bij mensen op basis van draagkracht. Hoe? Door een beperkt aantal toeslagen in te voeren die zich richten op de belangrijkste onvermijdbare lasten, namelijk zorg, wonen en kinderen. Dit in plaats van al die vele subsidieregelingen.

De staatssecretaris gaf ook aan hoe je de hoogte van de toeslag kunt bepalen:

a. voor de belangrijkste onvermijdbare lasten (zorg, wonen en kinderen) een percentage van het belastbare (gezins)inkomen vast te stellen dat aanvaarbaar wordt geacht om aan deze voorzieningen te besteden; het systeem van lastenmaximering;

b. dit vervolgens af te zetten tegen kosten voor goede zorg, passend wonen en schoolgaande kinderen. Daarbij wordt geen luxe meegenomen. Wel wordt bij voorbeeld rekening gehouden met verschillen in huishoudens (al of niet kinderen), met gehandicapten en gebruik van voorzieningen;

c. het verschil tussen de onvermijdbare lasten en wat gegeven het inkomen aanvaardbaar is, wordt dan in de vorm van toeslagen uitbetaald als extra vrije bestedingsruimte.

Zo ontstaat naar mijn mening een systeem van inkomensafhankelijke en dus gerichte inkomensondersteuning naar (gezins)draagkracht; een inkomensondersteuning die de mensen vrijelijk kunnen besteden. Een systeem dat bovendien eenvoudig en overzichtelijk is, aldus Wijn.

Joop Wijn zei verder: Ik zal mij binnen het kabinet sterk maken om in deze kabinetsperiode zo veel mogelijk concrete stappen te zetten voor de stroomlijning en harmonisatie van inkomensafhankelijke regelingen, mogelijk in de richting van een toeslagensysteem op de terreinen van zorg, wonen en kinderen.

Eén loket

Wat de uitvoering betreft, zie ik mede in het kader van een slagvaardigere en efficiëntere overheid een veranderende rol voor de Belastingdienst. De Belastingdienst als het centrale loket dat niet alleen heft en int, maar ook inkomensafhankelijke toeslagen aan burgers verstrekt. Dus één loket voor de burger.