AutoRai

20-10-2003

Europese titel Alfa 147 GTA ook voor Tim Coronel

Het was dus Cable 1's Tim Coronel die naast de Nederlandse titel in de Pearle Alfa 147 GTA Challenge ook het Europees kampioenschap Alfa 147 GTA in de wacht sleepte.

Hij deed dat in het hol van de leeuw, namelijk op het snelle en zo fraaie circuit van Monza onder Milaan tijdens een zinderende finale die het publiek op de banken bracht.

Coronel kreeg de titel niet cadeau. Natuurlijk hij had een voorsprong van vijftien punten op zijn nog enige resterende rivaal voor het EK, de Italiaan Maurizio Campani maar moest er terdege rekening meehouden dat men in het Italiaanse kamp belust was op revanche. Revanche voor de verpletterende nederlaag tijdens de EK-race op het Circuit van Zandvoort op de dag van de Marlboro Masters.

Op ons thuiscircuit Monza, zo zwoeren Campani en zijn vrienden toen, zullen we die Hollanders een toontje lager laten zingen.

In de kwalificatietraining bleek inderdaad het voordeel van het thuiscircuit, net zoals dat op Zandvoort voor de Nederlanders had gegolden. Coronel kwalificeerde zich moeizaam als tiende terwijl zijn grote rivaal Campani de derde startpositie pakte achter zijn landgenoten Iacone en Larini.

Ik moet dus, zei Coronel aan de vooravond van de race, in ieder geval zesde worden, dan ben ik zeker van de Europese titel, ook al laten de Italianen Campani winnen.

Achteraf bleek daar geen sprake van. Larini en Iacone gingen een spectaculair duel aan voor de winst in de race, terwijl Campani aan een derde plaats genoeg had om zich kampioen van Italie te mogen noemen.

Maar dat wist Coronel tijdens de race natuurlijk niet. Hij startte voorzichtig, nam geen risico's en werkte zich pas na een paar ronden wat naar voren. Veel steun had hij daarbij van zijn teamgenoot Sandor van Es die vorig jaar de Pearle Alfa 147 Challenge had gewonnen.

Coronel: In de laatste ronde lag ik zevende, en ingeklemd tussen twee Italianen. En ik moest zesde worden. Van Es wist dat ook en die gaf me bij het aanremmen voor een bocht zo'n zet dat ik die Italianen voorbij ging. Toen was het voor de baker. Achteraf had ik twaalfde mogen worden omdat Campani slechts derde werd, maar ja, dat kon ik niet weten.

Larini won de wedstrijd op de valreep door in de laatste bocht Iaconen voorbij te steken en Automotive's Melvin de Groot reed een opmerkelijke race die hem wat het Nederlandse klassement betrof in de race op de tweede plaats achter Coronel liet eindigen.

Van Es werd fraai derde en succes was er ook voor Sandra van der Sloot van het Dayzersteam. Overall werd ze elfde, in het Nederlandse klassement vierde en ze realiseerde heel knap de snelste raceronde met een gemiddelde van 160,13 km per uur.

Natuurlijk waren er ook de nodige tegenvallers. Rory Bertram van Tempo Team die in het eindklassement van de Pearle Alfa 147 GTA Challenge nog tweede had kunnen worden achter de kampioen Tim Coronel viel uit met mechanische pech terwijl hij heel fraai op de vierde plaats reed.

Sebastiaan Bleekemolen van het Dayzersteam lag op een gegeven moment vijfde maar werd vervolgens de baan afgereden door de als een kamikaze rondrijdende Fabrizio Armetta. Die vervolgens Cable 1's Jan-Joris Verheul torpedeerde waardoor deze in een spin raakte en Automotive's Boy Zentveldt met zich mee sleurde de vangrails in. Een pleister op de wonde voor de eigenaar van Automotive, Peter Zentveldt, was dat de jonge Andre van Wonderen de Nederlandse titel veroverde in de Olympische klasse.

Van Wonderen bleef heel fraai overeind tussen alle geweld op het zo snelle circuit van Monza en liet zien dat men in de toekomst veel van hem kan verwachten.