Verbond van Verzekeraars

Betere stroomlijning kapitaaloverdracht

Verzekerden die de uitkering van een kapitaalverzekering willen omzetten in een lijfrenteverzekering bij een andere verzekeraar, ondervinden soms problemen. Het overdragen van waarden is vaak dermate tijdrovend, dat verzekerden kunnen worden geconfronteerd met nadelige financiële consequenties. Dat moet veranderen, vindt het Verbond, die daarvoor de Overeenkomst Stroomlijning Kapitaaloverdrachten heeft opgesteld.

Volgens een grove schatting van het Verbond worden er jaarlijks zon 10.000 uitkeringen van kapitaalpolissen van de ene verzekeraar naar de andere overgedragen. Het gaat dan om uitkeringen van kapitaalverzekeringen waarop een aanwendingsverplichting rust voor een lijfrenteverzekering, met een gemiddelde waarde tussen de 50.000 en 100.000 euro. De uitkeringen komen bijvoorbeeld beschikbaar omdat de einddatum van de verzekering is bereikt of omdat de verzekerde is overleden. Ook kan gedurende de looptijd de waarde van de polis worden verkast, als de verzekerde de polis bij de oude verzekeraar eerder beëindigt door middel van afkoop.

Tijdrovend
In de praktijk blijkt het overdragen van het kapitaal echter niet altijd zo eenvoudig. Belangrijkste oorzaak is dat de overdragende verzekeraar heel wat informatie moet verzamelen én dat er vaak niet helder is geregeld wélke gegevens hij moet aanleveren en binnen welke termijn. Het is natuurlijk geen simpel product en het gaat bovendien om best grote bedragen, zegt Norbert Schultz, voorzitter van de issuecommissie Uitvoerbaarheid van het Verbond, die nauw betrokken is geweest bij de totstandkoming van de overeenkomst. Voor een verzekeraar is het belangrijk dat goed wordt gecontroleerd of alle gegevens kloppen. Als de uitkering word overgeboekt als gevolg van overlijden (expiratie) moet bijvoorbeeld worden gecheckt of de verzekerde ook daadwerkelijk is overleden. Dat kost tijd, zeker als de nabestaande pas een paar weken na het overlijden doorgeeft dat de verzekerde is overleden. Het ligt niet altijd aan de verzekeraar dat de overdracht langzaam verloopt.

Nadelen voor consument
De tijdrovende overdracht kan nadelige gevolgen hebben voor de consument. Terwijl de overdragende verzekeraar alle gegevens bij elkaar zoekt, heeft de verzekerde vaak al een offerte bij de nieuwe verzekeraar aangevraagd, zegt Schultz. Zulke offertes zijn gezien de rentestanden echter erg aan actualiteit gebonden. Op het moment dat de overdragende verzekeraar alle gegevens compleet heeft, is de kans groot dat de offerte niet meer geldig is, en dus moet de verzekerde alles opnieuw aanvragen. Een andere bijkomstigheid is dat er renteverlies kan ontstaan over de periode tussen het beschikbaar zijn van de waarden en de overdracht ervan. Verder is er geen compensatie voor de latere aanwending van het kapitaal en kan de verzekerde te maken krijgen met fiscale afkoop in verband met het overschrijden van de redelijke termijn die de fiscus stelt aan het uitvoering geven van aanwending.

Oplossing
Om de nadelige gevolgen voor de consument weg te nemen, heeft het Verbond de Overeenkomst Stroomlijning Kapitaaloverdrachten opgesteld. Deze heeft vooral tot doel om het proces van kapitaaloverdrachten beter te regelen. Zo is er een minimumbepaling voor de vaststelling van de overdrachtswaarde in opgenomen, waarin staat hoe de overdrachtswaarde moet worden vastgesteld als er vertraging ontstaat in de uitkering. Daarnaast moet de overdragende verzekeraar ook een zogenaamd overdrachtsformulier invullen, waarin precies staat welke gegevens nodig zijn voor de overdracht.
De overeenkomst wordt in oktober naar alle Verbondsleden gestuurd. Verzekeraars die willen deelnemen, kunnen intekenen op de overeenkomst, die per 1 januari 2004 in werking treedt. Schultz heeft er goede hoop op dat het merendeel van de verzekeraars zal deelnemen. Het is niet alleen voor de verzekerde, maar ook voor het imago van verzekeraars van groot belang dat dit soort zaken in de toekomst goed wordt geregeld.

Verzekerd!, oktober 2003