Universiteit van Tilburg

Persberichten september 2003

Rapport Somaliërs op doorreis verschijnt op 29 september

Somaliërs verhuizen en masse naar Engeland

Op maandag 29 september verschijnt het onderzoeksrapport Somaliërs op doorreis - Verhuisgedrag van Nederlandse Somaliërs naar Engeland, een onderzoek naar redenen, motieven en attitudes ten opzichte van migratie van een grote groep Somaliërs met een Nederlands paspoort naar Engeland. Ten grondslag aan die migratie liggen sociaal-economische motieven. Ook assimilatiedwang, de steeds beperkter mogelijkheid om in het moderne Nederland te komen tot ontplooiing van de eigen (islamitische) identiteit blijkt een reden te vormen om te verhuizen naar Engeland, dat een grote islamitische gemeenschap kent.

Het onderzoek is uitgevoerd in opdracht van het Ministerie van Justitie. De inhoudelijke verantwoording van het rapport lag bij cultuurpsycholoog drs. Esther van den Reek van de Universiteit van Tilburg. De initiatiefnemer van het onderzoek is Adan Igeh Hussein, een Nederlander van Somalische herkomst, die tevens verantwoordelijk was voor het opzetten van een netwerk. De data zijn ontleend aan een empirische studie onder 200 Somaliërs in Nederland en Engeland. De gegevens zijn verzameld middels vragenlijsten en groepsgesprekken. Somaliërs vormen een van de grootste nieuwe etnische groepen in Nederland. De meeste Somaliërs zijn begin jaren negentig naar Nederland gekomen op basis van politiek asiel als gevolg van de burgeroorlog in hun land. Er is al vaker gesignaleerd dat het integratieproces, de betrokkenheid en sociale zelfredzaamheid van een groot aantal van hen heel moeizaam verloopt. Voor veel Somaliërs een reden om Nederland de rug toe te keren. Naar schatting van de doelgroep zelf vertrokken de afgelopen vijf jaar circa 10.000 Nederlandse Somaliërs naar Engeland, met name naar Birmingham, Leicester, Bristol en Londen. De belangrijkste redenen voor Somaliërs om vanuit Nederland verder te migreren lijken tweeledig: economisch-sociaal-maatschappelijke deelname en cultuurreligieuze mogelijkheden. Een aanzienlijk aantal ondervraagden ervaart op beide dimensies een dusdanige dwang, begrenzing, en beperkte vrijheid in Nederland dat zij verhuisden naar Groot-Brittannië. De problemen en moeilijkheden waarmee de Somalische groep in Nederland te maken heeft, houden niet alleen verband met hun culturele bagage, vluchtgeschiedenis, traumatische ervaringen en het verwerkingsproces, maar ook de sociale, economische en culturele veranderingen in de nieuwe samenleving hebben enorme invloed op de situatie van Somaliërs in Nederland.
Somaliërs achten de mogelijkheden voor hen om de economisch-sociaal-maatschappelijke Nederlandse ladder te beklimmen zeer beperkt. Dat brengt restricties met zich mee op zowel gemeenschaps- als gezinsniveau, en ook voelt men de consequenties, onder andere op financieel gebied. De mogelijkheden in Nederland om aan het arbeidsproces deel te nemen of educatie te volgen, ervaren met name Somalische mannen - relatief hoog opgeleid als teleurstellend. Het Nederlandse allochtonenbeleid is volgens veel van de respondenten zo betuttelend, dat mensen niet gepusht worden tot zelfontplooiing en dat hen alle eigen initiatief tot opleiding en arbeidsdeelname wordt ontnomen. Vrouwen noemen het ontbreken van een sociaal netwerk; in Somalië wordt een kind niet alleen opgevoed door de ouders, maar spelen familieleden een belangrijke rol.
Afnemende tolerantie van autochtone Nederlanders ten opzichte van andere culturen en religies noemt de Nederlandse Somalische groep als een motief om te verhuizen naar elders. Deze ervaren vrijheidsbeperking op gebied van religie, normen en waarden, en cultuuroverdracht wordt geregeld in één adem genoemd met de beperking op de ontplooiing van de eigen (islamitische) identiteit en het gevoel in Nederland niet geheel zichzelf te kunnen zijn buitenshuis. Men heeft het idee dat buiten de privé-kring niet de mogelijkheid bestaat zich moslim te voelen en zich volgens de islamitische normen en waarden te gedragen. Nederland ervaart men als een land dat tolerantie vooral in theorie hoog in het vaandel heeft: op een groot aantal maatschappelijke vlakken vooruitstrevend, maar niet waar het de allochtonenkwestie betreft. Veel respondenten spreken van assimilatiedwang: de beperkte mogelijkheden tot praktisering van het islamitische geloof en de onmogelijkheid kinderen op te laten groeien binnen de normen en waarden van de eigen cultuur, ook buitenshuis. Dat stuit bij velen op weerstand, en vormt voor een aanzienlijke meerderheid het belangrijkste motief om te verhuizen naar Engeland, waar een grote islamitische gemeenschap volgens tradities leeft. De respondenten hebben het idee dat in Engeland minder de nadruk wordt gelegd op een op assimilatie gericht integratie- en inburgeringsbeleid, en meer op eigen verantwoordelijkheid en ideeën: op competentie in plaats van op tekortkomingen. Het overnemen van waarden en normen, taal, cultuur en omgangsvormen wordt niet, zoals in Nederland, als een voorgeschreven wet ervaren. De mogelijkheid om naar etnische herkomst samen te leven in een wijk waar men ondersteuning en betrokkenheid ervaart van een omvangrijk Somalisch netwerk blijkt een belangrijke reden om naar Engeland te verhuizen. Vrijwel niemand van de volwassen respondenten heeft plannen ooit terug te keren naar Nederland. Echter, nogal wat kinderen en jongeren kunnen niet aarden in de islamitisch georiënteerde omgeving. Zij willen, vrijwel zonder uitzondering, terug naar Nederland dat zij als hun vaderland zien.

Noot voor de pers
Het onderzoeksrapport Somaliërs op doorreis - Verhuisgedrag van Nederlandse Somaliërs naar Engeland is voor persvertegenwoordigers en andere belangstellenden verkrijgbaar bij de Wetenschapswinkel van de Universiteit van Tilburg, tel. 013 466 26 45, e-mail: wetenschapswinkel@uvt.nl. Voor meer informatie over het rapport kan ook contact opgenomen worden met afdeling Voorlichting van Justitie, tel. 070 370 66 98.
Laatst gewijzigd: maandag 29 september 2003 bullet Meer zoekmogelijkheden
bullet Wetenschap en onderzoek

Zie ook

Contact
E-mail: M.M.C.Hanssen