Partij van de Arbeid

16-09-2003

YUP haalt de discussie naar Osdorp

Lacherig en verlegen vragen twee jongens na afloop een handtekening aan Wouter Bos. Niet voor zichzelf hoor voegen ze er snel aan toe. De handtekening is voor een vriendinnetje, Melanie. Met hun zwarte zware schoenen, donderblauwe trui en survivalbroek ogen ze niet bepaald als het prototype Bosfan. En niet zo heel lang geleden behoorden ze nog tot de ettertjes van Osdorp. De twee jongens zijn nu junior teamleader bij Beware Watch Out, een project van de politie in Osdorp om criminele jongeren uit de buurt weer op het rechte pad te brengen. Het bezoek van Wouter Bos aan Beware Watch Out maakte deel uit van de eerste YUP-bijeenkomst in Osdorp afgelopen zaterdag 6 september.

Young Urban Politics (YUP) is een initiatief van jonge pvda-leden in samenwerking met andere politieke partijen. Organisator en directeur van YUP, Sanne van Osnabrugge: "Doel van de bijeenkomst is om te discussiëren met jonge Osdorpers over verschillende politieke en maatschappelijke kwesties. Naast de inwoners van Osdorp waren de leden van verschillende politieke partijen en lokale en landelijke politici uitgenodigd om mee te discussiëren."

Beware Watch Out

Voorafgaand aan de discussie konden belangstellenden meedoen aan twee buitenactiviteiten om de buurt beter te leren kennen. Naast het bezoek aan Beware Watch Out kon een rondleiding door de buurt gemaakt worden met stadsdeelvoorzitter Simon Willing. Wegens te weinig animo ging de rondleiding echter niet door. Het bezoek aan Beware Watch out waar Wouter Bos ook aan mee deed - trok meer belangstellenden.

Rob Raat, projectleider van Beware Watch Out, vertelt anderhalf uur vol enthousiasme over het succes van dit project en de problemen waar ze telkens weer tegen aanlopen. Raat: "Toen we tien jaar geleden begonnen, waren we op veel problemen voorbereid maar niet op de tegenwerking van de officiële instanties. De problemen met jeugdzorg lopen uiteen van een voogd die zijn pupil de afgelopen vijftien jaar slechts eenmaal opzocht tot jongens die van de kinderrechter intensieve begeleiding krijgen opgelegd, wat in de praktijk niet meer betekent dan een half uurtje begeleiding per maand." Bos beloofde de hier gesignaleerde problemen aan de orde te stellen tijdens zijn bezoek aan jeugdzorg over een paar weken.

De rechter verwijst de jongens door naar het project in plaats van een andere straf. De jongens zijn allemaal tussen de 13 en 19 jaar, afkomstig uit Osdorp en veelpleger, wat wil zeggen dat ze allemaal behoorlijk wat op hun kerfstok hebben staan. Op donderdagavond en
zaterdag surveilleren ze in het winkelcentrum van Osdorp om de orde te handhaven. Daarnaast bieden ze een helpende hand bij evenementen, bijvoorbeeld als verkeerregelaar. De aanpak van Beware Watch Out bestaat uit twee delen: verantwoordelijkheden geven én nuttige vaardigheden leren die ze veelal niet van huis uit hebben meegekregen.

De regels zijn streng en wie zich daar niet aan houdt mag bijvoorbeeld in zn eentje een touringcar schrobben. Dat de aanpak werkt blijkt wel uit de cijfers. Van de ruim 350 jongens is slechts tien procent na afloop weer in aanraking gekomen met de politie. Met de rest gaat het redelijk goed. Raat vertelt trots over zijn jongens die inmiddels een eigen bedrijf zijn begonnen en sommigen stromen door naar junior teamleader, zoals de jongens die vandaag aanwezig zijn.

Multicultidrama?

De opkomst voor het avondgedeelte is veel groter. De zaal zit helemaal vol en ook de Osdorpse Marrokaanse jongeren zijn in grote aantallen naar Dizizid aan de Sloterplas gekomen. Wat betekent dat er vanavond niet alleen over ze gepraat wordt, maar dat ze vooral zélf kunnen meepraten. Ivette Foster leidt de discussie aan tafel en Tarik Yousif zorgt er voor dat ook in de zaal iedereen aan het woord komt.

Voorafgaand wordt een documentaire getoond die de Humanistische Omroep vorig jaar uitzond over het Beware Watch Out project. Daarna nemen Frits Huffnagel (VVD), Hannah Belliot (PvdA), Rob Raat (projectleider 'Watch Out') en Simon Willing (voorzitter van het dagelijks bestuur VVD in Osdorp) plaats aan tafel. Ze praten na over de video en de problemen rond het hoge percentage criminele jeugd in Osdorp.

De discussie komt al snel op de stigmatisering van allochtonen. Volgens Belliot werkt die stigmatisering frustrerend. Kinderen (van allochtoonse ouders) gaan naar school en daar horen ze al voortdurend dat er gepraat wordt over hun ongewenste aanwezigheid. Veel aanwezigen vinden dat de fixatie te veel ligt op een kleine groep jongeren die problemen veroorzaken. Over de 95 procent die zich wel gedraagt, hoor je niets. LPF vraagt vanuit de zaal waarom de groep om wie het gaat zelf niets doet om die stigmatisering tegen te gaan. Waarop een jongen uit ze zaal antwoordt dat ze wel willen maar zo vaak tegengewerkt worden. "Solliciteert u eens telefonisch, zeg dat u Mustafa heet en in Amsterdam-West woont. Hoe snel krijgt u die baan?" Daarna is het pauze. Tijd om te dansen op Travassie.

Na de pauze kondigt Ivette Foster het tweede deel van de discussie aan als het multicultidrama of te wel het zoveelste debat over de multicultirele samenleving. Ze roept op te houden met deze debatten, geneuzel over een kleine groep. Aan tafel heeft een nieuwe groep plaatsgenomen: Fatima Elatik (PvdA), Marijke Vos (GroenLinks), John Leerdam (PvdA), Joop van Riessen (laatsvervangend Korpschef Politie Amsterdam-Amstelland) en Paul Meyer (voorzitter LPF Noord Holland).

De gasten aan tafel bespreken eerst de zin en onzin van dit soort discussies. John Leerdam vindt dat we vooral moeten ophouden met de termen allochtoon en autochtoon gebruiken.

Joop van Riessen: "Het wordt tijd dat we leren dat ze bevolging veranderd is. Als we in vakjes blijven denken dan blijven deze discussies bestaan. We moeten accepteren dat er in Nederland 180 verschillende nationaliteiten wonen." Volgens Paul Meyer van de LPF mixen die verschillende groepen niet met elkaar. John Leerdam is het daar niet mee eens: "De jongens en meisjes vrijen allang met elkaar..."

Dan vraagt iemand in de zaal wat de toegevoegde waarde is om te discussiëren over cultuur. Steeds weer appels met peren vergelijken. De sociaal economische positie met meer in de discussie. Van Riessen vindt iemands sociale achtergrond nog geen legitimatie voor crimineel gedrag. Fatima Elatik: "Jongeren groeien op onder een veel hogere druk. De jongerencultuur is gecommercialiseerd. We moeten ze helpen naar volwassen worden begeleiden."

Een jongen uit de zaal staat op en zegt dat het heel vervelend is dat je als allochtoon altijd alles goed moet praten. "Als er ergens een bom ontploft dan wordt mij meteen gevraagd: waarom doen jullie moslims dit?" Waarom is de beeldvorming over allochtonen zo vaak negatief? Iemand in de zaal constateert dat bij de media en het onderwijs bijna iedereen wit is. Daar zouden volgens hem veel meer allochtonen bij moeten zijn. Leerdam is blij met deze oproep en benadrukt het belang om samen te participeren om dit integratieproces te versnellen. Ivette sluit af met de oproep om vooral met zn allen te blijven praten. Dan klinkt de muziek van Travassie weer uit de speakers en kan er gedanst worden.

Marije de Gram