Gemeente Dordrecht
SCHEFFERBEURS 2003
PRIJSUITREIKING IN HET DORDRECHTS MUSEUM,
ARY SCHEFFERBEURS VOOR VEELBELOVENDE, JONGE KUNSTENAARS
Op vrijdag 12 september om 17.00 uur vond in het Dordrechts Museum de
uitreiking plaats van de Ary Schefferbeurs. Elke twee jaar looft de
Vereniging Dordrechts Museum deze beurs (5.000) uit aan een
talentvolle jonge kunstenaar. Het is een van de oudste
kunstenaarsprijzen in Nederland. De prijs komt uit de nalatenschap van
Ary Scheffer (Dordrecht 1795 - Argenteuil 1858), die carrière maakte
in Parijs.
Het doel van de prijs is om een bijdrage te leveren aan de
ontwikkeling van beeldende kunstenaars afkomstig uit of werkzaam in de
regio Dordrecht. De genomineerden van dit jaar zijn Judith van den
Berg, Gerdien Kroes en Albert Zwaan. De winnaar laat twee jaar later -
bij de nieuwe toekenning van de beurs -zien hoe zij of hij zich heeft
ontwikkeld in het werk.
De jury kiest voor Albert Zwaan
Albert Zwaan is zichtbaar op zoek naar vormen om zijn ruimten te
schilderen. Die laat hij zien in de soms schraal- of juist pasteus
geschilderde doeken en panelen.
Dat levert een keur aan werken op die elk weer een aspect van zijn
schilderkunst laten zien. Hij is in staat op klein formaat grootse
ruimten te scheppen. De kwaliteit van zijn werk zit hem niet direct in
het experiment, maar zijn natuurlijk gevoel voor verhouding, kleur en
contrasten en dat maakt zijn werk zeer de moeite waard. Een winnaar
waarvan de Vereniging Dordrechts Museum in 2005 een boeiende
tentoonstelling van een gegroeide schilder Albert Zwaan tegemoet kan
zien.
Juryleden
voorzitter
Theun Okkerse, ontwerper, Dordrecht (voor Vereniging Dordrechts
Museum)
leden
Henk van Dalen, beeldend kunstenaar, Dordrecht (voor Vereniging
DordrechtsMuseum)
Lisan Freijsen, beeldend kunstenaar, Rotterdam
Nico Parlevliet, beeldend kunstenaar, Dordrecht
Moniek Peters, consevator moderne kunst, Dordrechts Museum
Juryrapport Schefferbeurs 2003
Judith van den Berg, Albert Zwaan en Gerdien Kroes zijn drie
kunstenaars die met hun omgeving aan het werk zijn, soms heel concreet
(Van den Berg) of met enige afstand (Kroes en Zwaan). Alle drie
getalenteerd.
Judith van den Berg (Papendrecht 1967, woont in Rotterdam)
Van den Berg speelt met alles wat wij als vanzelfsprekend aanvaarden.
Haar concepten gaan over het kijken en het daarvan bewust worden. Het
is als het argeloos wandelen over een trottoir totdat je voet op een
schuinliggende tegel stapt. Het vanzelfsprekende in het bestaan wordt
weer zichtbaar gemaakt. Moedwillig achterwege laten van het geluid bij
een tape waarop vrouwen te zien zijn die al gesticulerend een verhaal
vertellen, doet bij het bekijken ervan een beroep op andere zintuigen
dan gehoor.
Zorgvuldig pelt zij laag voor laag haar ideeën uit totdat de kern
overblijft. Werkelijkheid en fictie lopen doorelkaar in haar
installaties maar wat Van den Berg aanpakt, levert altijd een
'verhaal' op, eenvoudig en subtiel. Een intelligent kunstenaar die het
tot haar taak stelt complexe ideeën helder en toegankelijk te
communiceren met het publiek.
Gerdien Kroes (Dordrecht 1963, woont in Amsterdam)
De schilderijen van Gerdien Kroes zijn zowel rijp, eigen en poëtisch
als onbehaaglijk eerlijk en soms ronduit afstotelijk. In een rijk
palet aan penseelvoering en verfbehandeling - van fragiel tot robuust
- laat zij ons in haar volstrekt eigen wereld kijken. De huid van het
onderwerp lijkt te bepalen hoe het behandeld moet worden, transparant
of pasteus. Zo kan er binnen één werk een gelaagdheid ontstaan die het
kijken spannend maakt. Eigenzinnige deformaties en verrassende
combinaties van menselijke figuren en objecten bewonen haar werken.
Schijnbaar argeloze situaties resulteren bij haar in een absurdistisch
verhaal. Ieder werk is een schilderkunstige uitdaging, die zowel door
Kroes als de kijker wordt aangegaan: behaagt het of is het afstotend?
Haar kwaliteit ligt in het vermogen om niet alleen werken te maken die
zowel aantrekken als afstoten, maar in staat zijn zich in het geheugen
van de kijker vast te zetten.
Albert Zwaan (Dordrecht 1969, woont in Dordrecht)
Zwaan is een rasschilder, hij lijkt in verf te denken. In de vaak
smeuïge verflagen wordt de kijker meegevoerd in een wereld waar
landschap, bebouwing en luchten onderwerpen zijn. De drang om de
omgeving naar zijn hand te zetten of in ieder geval te
becommentariëren - zoals hij in het verleden als graffitikunstenaar
daadwerkelijk deed - komt nu in zijn schilderijen tot uiting. De
omgeving, of het nu gaat om de bebouwde, landschappelijke of een
combinatie van die twee, vormt voor hem een inspiratiebron. Zijn
schilderijen zijn weliswaar klein van formaat, maar hebben grote
onderwerpen die sterk verbonden zijn met de Hollandse
landschapsschilderkunst. Zwaan biedt de kijker volop gelegenheid zich
te verlustigen aan de schilderkunst. De kwaliteit van zijn werk zit
hem niet direct in het experiment, maar zijn natuurlijk gevoel voor
verhouding, kleur en contrasten maakt zijn werk zeer de moeite waard.