Katholieke Universiteit Nijmegen

KU Nijmegen begeleidt studenten bij publicatie van artikelen

Eerste publicaties van studenten Honours Programma in eigen magazine

Deze week verschijnt de eerste uitgave van het Honours Review, een tijdschrift met artikelen van studenten die het Nijmeegse academische Honours Programma volgen. Dit programma is bedoeld voor excellente en gemotiveerde studenten die over de grenzen van hun eigen vakgebied willen kijken. De eerste lichting schreef meer dan 350 toetsopdrachten. De beste werkstukken zijn door de hoofddocenten van de cursussen voorgedragen en door een deskundig redacteur bewerkt tot een artikel, essay of boekbespreking. De resultaten zijn samengebracht in het eerste Honours Review, dat vanaf nu twee keer per jaar zal verschijnen. Over Schrödingers kat, Anna Karenina, Robert Mugabe en de betekenis van de sociobiologie voor de sociale wetenschappen. Honours Review is bedoeld voor iedereen die een brede belangstelling heeft voor actuele wetenschappelijke ontwikkelingen en hun betekenis voor cultuur en samenleving.

Rector Magnificus prof. Kees Blom heeft donderdag 4 september bij de start van de tweede jaargang van het Honours Programma de eerste exemplaren uitgereikt aan de auteurs. De rector benadrukte nog eens het belang dat de KU Nijmegen hecht aan gedegen academische opleiding van de studenten. Daarbij hoort ook het begeleiden van studenten bij het publiceren van hun werkstukken. Dit Honours Review mag dan ook gezien worden als een kweekvijver voor aankomend wetenschappelijk talent, aldus prof. Blom

Prestigieus Programma

Het Honours Programma is bedoeld voor studenten die over de grenzen van hun eigen vakgebied heen willen kijken. Het gaat daarbij niet om oppervlakkige bestudering van een willekeurig onderwerp, maar om het zelfstandig met vrije blik onderzoeken van belangrijke wetenschappelijke, culturele, maatschappelijke en levensbeschouwelijke thema's, zonder dat ze zich op voorhand laten begrenzen door het perspectief van hun eigen discipline. Paden banen in het oerwoud dat denken heet, dat is de quintessens van dit in 2002 met 170 cursisten gestarte programma.
Studenten die zich inschrijven krijgen (kosteloos) een prestigieus programma aangeboden. Ze werken in kleine groepen van maximaal 25 studenten De cursussen worden verzorgd door topdocenten van de universiteit, die op hun beurt deskundigen uit het maatschappelijk of culturele veld uitnodigen. Ook excursies maken deel uit van het programma. Zo waren bezoeken aan het onderzoeksinstituut CERN in Génève en het Joegoslavië Tribunaal in Den Haag, onderdeel van cursussen Evolutie: van Kosmos tot Mens en Slechte mensen. Van deelnemende studenten wordt een actieve betrokkenheid en studie gevraagd. Het programma heeft een totale omvang van 600 uur, verdeeld over vier cursussen (een cursus per semester).

Voor het jaar 2003/04 hebben zich 6 276 honoursstudenten ingeschreven (het maximum aantal) en is het aantal cursussen uitgebreid naar 12. Nieuwe thema's zijn onder meer:
de waan van de wetenschap, over de paradox van de wetenschap in deze eeuw die problemen beheersbaar heeft gemaakt, maar ook nieuwe vraagstukken voortbrengt; gelijkheid en keuzevrijheid, waarin het gelijkheidsbeginsel wordt onderzocht: past het wel in een heterogene of multiculturele samenleving? Is het niet in strijd met individuele keuzevrijheid?; beeld van een stad, de constructie van het westerse Rome-beeld tussen tijd en eeuwigheid; ongeregeld leven: ethische conflicten omtrent de `nieuwe mens'; oprecht veinzen: over werkelijkheid en literaire verbeelding in het werk van Frans Kellendonk, met medewerking van de hedendaagse schrijvers Oek de Jong, Willem-Jan Otten, Herman Franke, Nelleke Noordervliet en Bas Heijne.

Werkstukken en artikelen

Elke cursus wordt afgesloten met een toets, meestal een schrijfopdracht. De inhoudelijke kwaliteit van de werkstukken en de wens van de docenten om de studenten in de gelegenheid te stellen om op een serieuze manier te werken aan de publicatie ervan, hen ook te confronteren met eisen van kwaliteit en competitie, was aanleiding voor het oprichten van het tijdschrift Honours Review. Manuscripten die door de studenten van het Honours Programma zijn geschreven worden door de hoofddocenten voorgedragen voor publicatie in het Honours Review.

Uit het eerste nummer:

"Paradoxaal genoeg heeft men op het gebied van taalonderzoek enerzijds veel te danken aan kleine kinderen, die hun taalvermogen nog moeten vergaren en anderzijds aan de mensen die het vermogen tot taalproductie of taalbegrip gedeeltelijk of volledig zijn kwijtgeraakt."
Jesse-Valentijn Veenvliet (geneeskunde) in Jong geleerd is oud vergaan.

"Höfgens relaties zijn met name gebaseerd op uitbuiting, criterium 5b `interpersonal exploitiveness' van het DSM-III-R. Hij likt de hielen van het kwaad om zijn eigen doelen na te kunnen streven. Mensen worden door hem gebruikt als instrumenten ten behoeve van zijn carrière." Sarah van der Land (bedrijfscommunicatie) in Hendrik Höfgen, Mefisto in eigen persoon?

"De quintessens van de sociobiologie is namelijk niet dat gedrag genetisch bepaald is, maar dat er een genetische basis is voor gedragingen. En deze gedachte laat wel degelijk ruimte voor de `vrije wil'. Zelfs als gedrag voor 100% genetisch is gedetermineerd kan de mens nog een vrije wil hebben. Want in een evolutionair perspectief is het veel voordeliger om een organisme te hebben dat zijn eigen keuzes kan maken in een bepaalde omgeving, dan een organisme dat voorgeprogrammeerd moet worden voor elke mogelijke situatie." Hans van Loon (sociologie) in Sociobiologie: wetenschap of ideologie?

"Zodra de waarnemer een blik op een superpositie van bijvoorbeeld een levende en een dode kat zou werpen, zou een neuron in zijn oogzenuw een superpositie van `vuren' en `niet-vuren' creëren. Deze superpositie gaat vervolgens onmiddellijk ineenstorten. Volgens Max Tegmark, natuurkundige aan de universiteit van Pennsylvania, zou de superpositie ongeveer binnen 10־²º seconden ineenstorten. Zo snel dus dat het onmogelijk door het brein verwerkt kan worden. " Birgit Knudsen (psychologie) in De Einstein-Podolsky-Rosen-paradox

5-9-2003