ChristenUnie
Geen behoefte aan kernparlement! Maandag 11 Augustus 2003 - 16:05
André Rouvoet plaatst staatsrechtelijke kanttekeningen bij
parlementaire cultuur
Als we niet oppassen heeft ons land binnenkort een kernparlement,
bestaande uit de drie coalitiepartijen, aldus André Rouvoet,
fractievoorzitter van de ChristenUnie. De gang van zaken rond de
afschaffing van de verlengde WW-uitkering per 11 augustus bevreemdt
hem zeer: Het is toch even wennen hoor om de CDA-woordvoerder dit
voorstel, dat nota bene nog niet eens is ingediend bij de Tweede
Kamer, te horen verdedigen alsof hij namens de regering spreekt.
De stelling van CDA-woordvoerder Hessels dat er nog een parlementaire
behandeling volgt met de mogelijkheid van amendering klopt feitelijk
wel, maar deugt niet. Formeel is het inderdaad juist dat het
wetsvoorstel nog behandeld gaat worden, maar materieel hebben de
coalitiepartijen zich reeds akkoord verklaard met een maatregel,
waarvan ík in ieder geval nog geen letter op papier heb gezien, aldus
Rouvoet.
De leider van de ChristenUnie heeft al langer onbehaaglijke gevoelens
over de parlementaire cultuur. In de nadagen van het demissionaire
kabinet Balkenende I stonden CDA, VVD en LPF de behandeling toe van
bijzonder controversiële voorstellen, zoals de veiligheidsnota en de
spoedwet wegverbreding. Onder dit kabinet gaat het al niet veel
anders. Zeer tegen de zin van de partijen die niet zijn
vertegenwoordigd in de regering wordt de nieuwe bijstandswet er
doorheen gejast. En nu wordt middenin het zomerreces de verlengde
WW-uitkering abrupt afgeschaft. Kennelijk met goedvinden van de
coalitiepartijen. Anders zou de regering het nooit aandurven zon
omstreden maatregel te nemen, meent Rouvoet. Hij roept de
coalitiepartijen op zich te bezinnen op de parlementaire gezindheid.
Kamerleden moeten niet willen optreden als verdedigers van het
kabinetsbeleid. Ze zijn immers eerst en vooral controleurs van dat
beleid.
En het kabinet zou zich volgens Rouvoet niet op voorhand tevreden
moeten stellen met de steun van alleen de coalitiefracties. In een
volwassen parlementaire democratie telt de opvatting van alle
partijen, niet alleen die van de regeringspartijen. Dit is juist nu
van belang, omdat de basis waarop deze coalitie rust nu ook weer niet
zo groot is.
---