Staatsbosbeheer raadt zwemmen in open water af
STAATSBOSBEHEER
Staatsbosbeheer raadt zwemmen in open water in verband met
gezondheidsrisico's tijdelijk af. Door de aanhoudende warmte kan de
waterkwaliteit snel afnemen doordat de bacteriegroei in het water
toeneemt. Dit geeft risico op blauwalgen, die als groene slierten of
slijmerige proppen in het water zweven. Zwemmen in water met blauwalgen
kan klachten als hoofdpijn, maag- en darmstoornissen, oog- oor- en
huidirritaties opleveren. De poelen en vennen in natuurgebieden van
Staatsbosbeheer die geen officiële zwemgelegenheid zijn, worden door
provincie of waterschap niet op waterkwaliteit gecontroleerd. Bij deze
plaatsen zijn waarschuwingsborden geplaatst. De zwemplaatsen van
Staatsbosbeheer, de zogenaamde speelvijvers, worden uiteraard wel op
waterkwaliteit gecontroleerd.
Het warme weer van de afgelopen periode schept gunstige condities voor
blauwalgen in het oppervlaktewater. Blauwalgen ontwikkelen zich
voornamelijk bij hogere temperaturen. Dit geldt vooral voor stilstaand
water, bijvoorbeeld plassen, poelen en vennen. Wanneer een poel, ven of
plas in een natuurgebied van Staatsbosbeheer geen officiële
zwemgelegenheid is, maakt Staatsbosbeheer het publiek door middel van een
waarschuwingsbord kenbaar dat zwemmen op die plek niet is toegestaan.
Zwemmen in een van de speelvijvers van Staatsbosbeheer kan vooralsnog
wel.
Contact met oppervlaktewater waarin de blauwalg voorkomt, leidt in veel
gevallen tot huidirritaties. Als mensen of dieren tijdens het zwemmen
water binnen krijgen, kan het maag- en darmklachten veroorzaken. Het is
daarom verstandig om ook honden niet te laten zwemmen in stilstaand
water.
In de zomer wordt de waterkwaliteit van officiële zwemgelegenheden elke
twee weken gemeten door de waterschappen. De provincie houdt vervolgens
toezicht op de waterkwaliteit. Als uit gegevens van de waterkwaliteit
blijkt dat het ongezond of gevaarlijk is om in dat water te zwemmen geeft
de provincie een waarschuwing of wordt zwemmen door de provincie
verboden. De meeste provincies hebben een zwemwatertelefoon ingesteld.
Ook hebben de meeste provincies een zwemwaterkaart uitgegeven waarop al
het open water dat officieel zwemwater is, is aangegeven.