Gemeente Zwolle

Lek tunnel IJsselallee boven water

Het lek in de tunnel IJsselallee is gevonden. Tijdens de werkzaamheden aan de noordwestelijke toerit van de tunnel (aan de stationszijde) trof de aannemer afgelopen maandag op 5,5 meter onder het wegdek, bedekt onder een dikke laag grond, stromend water aan dat zich langs de damwand een weg naar de oppervlakte baande.

Het lek bevindt zich vermoedelijk in een straal van één meter rondom deze waterbron. De vondst van het lek op de noordwestelijke toerit, bevestigt het vermoeden van de gemeente dat de folie kapot is bij de aanhechting op de damwand van de tunnel. Op deze plek heeft de gemeente in 1998 al speciale gel- en cementinjecties laten uitvoeren om het lek te dichten. Dat leverde destijds niet het gewenste resultaat op. De vondst van het lek heeft geen invloed op de verdere uitvoering van de werkzaamheden aan de tunnel. Ook wanneer de exacte plek voorafgaand aan de reconstructie bekend was geweest, was het bouwen van een nieuwe tunnelbak de enige optie om het lek te dichten.

Maatregelen
Om het grondwaterstroom te bedwingen en de reconstructiewerkzaamheden aan de tunnel niet te vertragen, heeft de aannemer direct na de ontdekking enkele maatregelen getroffen. Langs de damwand een zogenoemde grindkoffer aangebracht met drie openingen naar de pompenkelder. Een grindkoffer is een sleuf in de grond gevuld met grind. Het water bereikt via het grind de kelder. Het (grove) grind is zo zwaar dat het grondwater ondanks de waterdruk op zijn plaats blijft liggen en niet wegspoelt. De grindkoffer is afgedekt met grond. Hier wordt later de werkvloer op aangebracht. Dat is een dunne betonvloer van ongeveer 5 cm, die als bodem wordt gebruikt voor de later aan te brengen constructievloer. De openingen naar de pompenkelder zijn op zodanige hoogte aangebracht dat de onderkant van de werkvloer droog blijft.

Voorgeschiedenis
De tunnel in de IJsselallee is in 1981-1982 gebouwd. De IJsselallee gaat hier onder de spoorlijn Zwolle-Deventer door. Precies op de kruising bestaat de tunnel uit een betonnen bak. Dat is een heel gebruikelijke constructie. De twee 'toeritten' ? waar de weg omlaag gaat de tunnel in ? zijn gelegd op een speciaal soort folie dat het grondwater moet tegenhouden. Begin 1998 bleek dat de folie onder de noordwestelijke toerit kapot was, waardoor er grondwater op de weg stroomde. In de loop van dat jaar verslechterde de situatie zodanig dat er permanent water op het wegdek liep. Met de winter in aantocht werd het risico van een 'ijsbaanallee' te groot en heeft de gemeente besloten de lekkage aan te pakken door middel van speciale injecties. Helaas was het effect hiervan van korte duur en eind 2000 heeft de gemeenteraad gekozen voor een structurele oplossing.


---