Zonder Europese daadkracht geen uitzicht op vrede in het Midden Oosten
De Nederlandse vrouwen zagen hoe de Westelijke Jordaanoever verdeeld
raakt in geïsoleerde enclaves. Palestijnen kunnen nauwelijks naar
familie, werk of school. De economie is lamgelegd en de werkeloosheid
gestegen tot meer dan vijftig procent. Israël bouwt een muur op de
Westelijke Jordaanoever die honderden kilometers lang zal zijn.
Palestijnse dorpen en steden zijn afgesloten en vruchtbare
landbouwgrond wordt hiermee geannexeerd. De effecten van de muur zijn
dramatisch voor de lokale economie Tijdens een bezoek aan Gaza zag de
delegatie dat Israël complete straten met de grond gelijk heeft
gemaakt. Vele honderden huizen zijn vernietigd.
De sociaal-economische situatie is sinds het uitbreken van de Tweede
Intifada dramatisch verslechterd en heeft een extra negatief effect op
Palestijnse vrouwen. Zij krijgen te maken met werkeloosheid, verlies
van inkomen, toename van huiselijk geweld en trauma's van hun
kinderen. Tijdens gesprekken met de Palestijnse vrouwenbeweging bleek
steeds weer dat deze vrouwen onvoldoende betrokken worden bij het
vredesproces.
De steun van Europa is hard nodig om de cirkel van geweld te
doorbreken. Dat benadrukten zowel Palestijnse als Israëlische
gesprekspartners. Europa heeft de middelen om naleving van
internationaal recht en mensenrechten af te dwingen, maar verzaakt
deze middelen te gebruiken. Een voorbeeld hiervan is het
Associatieverdrag tussen de EU en Israël. Dit verdrag maakt
sanctiemaatregelen mogelijk. De delegatie is van mening dat Europa
niet langer aan de kant moet staan, maar moet toezien op de handhaving
van de internationale rechtsorde. Zo niet dan is hier sprake van
schuldige nalatigheid!
In het kader van het project United Civilians for Peace, een
samenwerkingsverband van de Nederlandse vredes- en
ontwikkelingsorganisaties Cordaid, ICCO, IKV, Kerkinactie, Novib en
Pax Christi, bezocht van 6 tot en met 12 juli een delegatie van negen
prominente Nederlandse vrouwen Israël en de bezette Palestijnse
gebieden.
Bijgevoegd vindt u de samenstelling van de delegatie United Civilians
for Peace en de slotverklaring
Gevangen achter prikkeldraad: zonder Europese daadkracht geen uitzicht
op vrede in het Midden-Oosten
Prominente Nederlandse vrouwen: ?Israëls militaire bezetting
Palestijnse gebieden bedreigt Israëls eigen veiligheid?.
Op het moment dat Israëlische en Palestijnse onderhandelaars zich
buigen over de routekaart naar vrede en Palestijnse groepen een
wapenstilstand handhaven, bezocht een delegatie van negen prominente
Nederlandse vrouwen Israël en de bezette Palestijnse gebieden. De
delegatie was geschokt te zien dat, terwijl er op dit moment wordt
getracht de routekaart ten uitvoer te brengen, op de grond het
tegendeel wordt bewerkstelligd door Israël.
Israël bouwt een 8 meter hoge muur op de Westelijke Jordaanoever. De
muur zal vele honderden kilometers lang zijn. In het noorden is de
bouw van deze muur reeds voltooid. Israël annexeert hiermee juist
vruchtbaar Palestijnse landbouwgrond. Als de muur voltooid is
verliezen de Palestijnen nog eens bijna de helft van de West Bank en
Gazastrook (dat is 22% van het hele Israëlische/Palestijnse gebied).
De 40.000 inwoners van Qalqilia zitten door de muur gevangen in hun
eigen stad. De effecten van de muur zijn dramatisch voor de lokale
economie. Aansluiting met landbouwgrond en Palestijnse dorpen zijn
afgesloten.
Daarnaast maakt Israël beweging van Palestijnen tussen dorpen en
steden bijna onmogelijk. Ieder dorp wordt van de doorgaande wegen
afgesloten door blokkades, hopen zand, en militaire controleposten. De
Westelijke Jordaanoever raakt steeds meer verdeeld in tientallen
geïsoleerde enclaves. Palestijnen kunnen nauwelijks naar hun familie,
werk, school of ziekenhuis en staan uren te wachten voor meerdere
controle posten. De economie is lamgelegd en de werkeloosheid is
gestegen tot meer dan vijftig procent. De delegatie concludeerde dat
onder het mom van eigen veiligheid, Israël isolatie en totale
ondermijning van de Palestijnse samenleving creëert.
Tijdens het bezoek aan Gaza zag de delegatie dat Israël complete
straten met de grond gelijk heeft gemaakt. In Rafah, Khan Younis en
Beit Hanoun zijn vele honderden huizen vernietigd. Ook blaast Israël
als collectieve strafmaatregel huizen op. Deze ernstige inbreuken op
internationaal humanitair recht zullen niet worden gestaakt tenzij de
internationale gemeenschap, zijn verantwoordelijkheid neemt. De
systematiek van ernstige inbreuken op de Vierde Geneefse Conventie
door de bezettende mogendheid wordt vooral getoond door de
voortdurende landonteigeningen ten behoeve van nieuwe en uitbreiding
van bestaande Israëlische nederzettingen. Het beeld dat hiermee wordt
geschapen is dat er een proces is van complete transformatie van land
en bevolking. Palestijnse steden en dorpen zitten gevangen tussen
nederzettingen en een netwerk van wegen die alleen door Israëlische
kolonisten en het leger gebruikt mogen worden.
De delegatie vindt het belangrijk om te benadrukken dat het conflict
aan beide kanten slachtoffers eist en grote groepen burgers
traumatiseert. Echter, er is geen sprake van symmetrie. Israël
controleert alle facetten van het dagelijks leven in de bezette
Palestijnse gebieden. Palestijnen voeren een strijd voor gelijkheid,
het recht op inkomen, onderwijs en gezondheidszorg, veiligheid, en
zeggenschap over hun leven. De wijze waarop Israël zich als bezetter
gedraagt is volgens de delegatie het belangrijkste obstakel voor
wederzijdse veiligheid, ontwikkeling en onderling vertrouwen.
De dramatische verslechtering van de sociaal-economische situatie
sinds het uitbreken van de Tweede Intifada in September 2000 heeft een
negatief effect op de hele Palestijnse samenleving. Op Palestijnse
vrouwen heeft dit nog een extra effect. Zij krijgen te maken met
werkeloosheid, verlies van inkomen, een toename van huiselijk geweld,
en de trauma?s van hun kinderen. De delegatie was onder de indruk van
de goed georganiseerde Palestijnse vrouwenbeweging, met sterke
leiders. Een terugkerend onderwerp van gesprek was dat deze vrouwen
volstrekt onvoldoende betrokken worden bij het vredesproces.
De delegatie had ook intensief contact met Israëlische vrouwen-,
vredes-, en mensenrechtengroepen. Allen benadrukten dat de bezetting
de bron is van veel mensenrechtenschendingen in de Palestijnse
gebieden. Bovendien heeft de bezetting een zeer negatief effect op de
Israëlische samenleving. Die is sinds de afgelopen jaren verder
gepolariseerd en gemilitariseerd geraakt. Het lijden van de ander
wordt ontkend en niet gezien. In plaats daarvan wordt geïnvesteerd in
de verdere intensivering van de bezetting, zoals de bouw van een muur,
nederzettingen en wegen voor kolonisten in de bezette gebieden. Tevens
trekken deze Israëlische groepen het democratische gehalte van Israël
in twijfel. Rechten van burgers zijn alleen beschermd zolang zij joods
zijn. Volgens Israëlische mensenrechten organisaties worden
Palestijnen slecht behandeld in gevangenissen en onderworpen aan
foltering tijdens verhoor. Een aantal leiders en militanten is zonder
vorm van proces geliquideerd. Dit systeem werkt altijd in het nadeel
van Palestijnen Het Israëlische rechtssysteem dient 'vermeende'
Israëlische belangen en niet de algemeen geldende universele rechten.
Zoals een van de vertegenwoordigers van de Israëlische vrouwenbeweging
het uitdrukte: ?Wij blijven ons inspannen tot de Palestijnen dezelfde
rechten hebben als wij?.
Zowel Palestijnse als Israëlische gesprekspartners benadrukten dat
zonder significante steun van Europa voor de naleving van
internationaal recht en mensenrechten de cirkel van geweld niet
doorbroken kan worden. Europa verzaakt de middelen te gebruiken die
zij voor handen heeft om naleving hiervan af te dwingen. Een goed
voorbeeld hiervan is het Associatieverdrag tussen de EU en Israël. Dit
verdrag maakt sanctiemaatregelen mogelijk. De delegatie is van mening
dat Europa niet langer aan de kant moet staan door zich te beperken
tot politieke steun voor het vredesproces, maar vooral moet toezien op
de internationale rechtsorde.
Alleen een rechtvaardige vrede biedt veiligheid voor iedereen. Dit
betekent uitvoering van alle VN-resoluties, waaronder 194, 242, 338 en
1397. Zolang dit niet gebeurt betekent dat niet alleen dat het
conflict voortduurt en verergert maar ook de uitholling van
internationale afspraken en geldende regels. De internationale
gemeenschap, Europa en ook Nederland dienen een veel poractievere rol
te spelen. Zo niet dan is hier sprake van schuldige nalatigheid.
De delegatie heeft zich voorgenomen bij terugkomst in Nederland in
eigen kring en daarbuiten haar ervaring te delen, haar zorgen te
uiten, en steun te verwerven voor maatregelen ter bevordering van het
respect van de rechten van alle burgers in dit gebied. Ook zal gezocht
worden naar strategische mogelijkheden om Palestijnse en Israëlische
vrouwen te steunen in hun noodzaak om effectieve zeggenschap en
invloed te hebben op hun eigen toekomst.
In het kader van het project United Civilians for Peace, een
samenwerkingsverband van de Nederlandse vredes- en
ontwikkelingsorganisaties Cordaid, ICCO, IKV, Kerkinactie, Novib en
Pax Christi, bezocht van 6 tot en met 12 juli een delegatie van negen
prominente Nederlandse vrouwen Israël en de bezette Palestijnse
gebieden. De delegatie stelde zich tot doel om een beeld te krijgen
van het Israëlisch-Palestijnse conflict, met een bijzondere aandacht
voor de rol van vrouwen, en om aan de hand van de waarnemingen
conclusies te trekken over de situatie, en op basis hiervan haar
achterban in Nederland in te lichten en te betrekken. Daartoe bracht
de delegatie verschillende veldbezoeken aan plekken op de Westelijke
Jordaanoever en in Gaza die getroffen zijn door het conflict, en sprak
met Israëlische en Palestijnse politici, vrouwen, maatschappelijke
organisaties en deskundigen.
Samenstelling delegatie United Civilians for Peace:
Tineke Lodders-Elfferich,
delegatieleider. Voorzitter van de ontwikkelingsorganisatie ICCO,
bestuurslid Vereniging voor Christelijk Wetenschappelijk Onderwijs en
tot 10 juni 2003 lid van de Eerste Kamer CDA fractie.
Sylvia Borren, voorzitter UCP en algemeen directeur van de
ontwikkelingsorganisatie Novib.
Lily van den Bergh, is documentairemaakster en secretaris van het
internationale netwerk 'Vrouwen in het Zwart', onderdeel van de
Coalition of Women for a Just Peace.
Özden Kutluer-Yalim, bestuurslid TIYE International, de
koepelorganisatie van landelijke organisaties van zwarte, migranten,
en vluchtelingen vrouwen.
Tiny van Hoeyen-Timmers is VVD raadslid van de gemeente Haarlem.
Jacobine Geel, theologe en presentatrice van het NCRV programma Heilig
vuur.
Anja Meulenbelt schrijfster en lid van Eerste Kamer voor de
Socialistische Partij. Ze is voorzitter van de Stichting Kifaia dat
hulp biedt aan gehandicapten in de Gazastrook.
Ria Papac Koedoot, bestuurslid van de Nederlandse Vrouwen Raad.
Inge Stemmler, voorzitter van de Werkgroep Internationaal van de
Vrouwen Alliantie
Bron: Novib, 14 juli 2003
Auteur: Cordaid,ICCO,IKV,Kerkinactie,Novib,Pax Christi
Novib