Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport

Antwoorden op Kamervragen van het Kamerlid Bakker over het gebruik van ziekenhuisbed- den. (2020312620)


---

Heeft u kennisgenomen van het artikel "Patiënt ligt te lang in ziekenhuis; verpleegduur kan soms worden gehalveerd" (Volkskrant 3 juni 2003) dat verschenen is naar aanleiding van het rapport over het gebruik van ziekenhuisbedden van het College Bouw Ziekenhuisvoor- zieningen? Zo ja, wat is uw mening hierover?


---

Ja. Voor mijn mening verwijs ik naar de antwoorden op vragen 2 tot 5.


---

Wat is er de oorzaak van dat de gemiddelde verpleegduur van patiënten in Nederland veel hoger ligt dan de verpleegduur voor dezelfde aandoeningen in Australië?


---

De oorzaak hiervan kan in algemene zin gelegen zijn het ontbreken van kennis omtrent de inrichting van het optimale zorgproces ("best practices"), het ontbreken van implementatie van die "best practices" in de ziekenhuizen en verder in een gebrek aan doorstroming naar voorzieningen zoals verpleeghuizen. Mijn analyse is dat er geen gebrek is aan inzichten om- trent "best practices". Zo bestaan er voor ingrepen aan de heup en voor behandeling na beroerte uitstekende voorbeelden die zondermeer navolging verdienen. Ik onderschrijf de conclusie van het College dat met name ontbrekende implementatie van "best practices" en problemen met de doorstroming hiervan de oorzaak zijn.


---

Hoeveel kan worden bespaard als ziekenhuizen volgens een vaste behandelmethodiek gaan werken, zodat een efficiëntere behandeling kan worden gegeven en de verpleegduur daar- mee soms gehalveerd kan worden?


---

De meeste ziekenhuizen hanteren een vaste behandelmethodiek. Essentieel is juist dat deze behandelmethodiek ontleend is aan "best practices" zoals "stroke services" die ketenzorg bieden en "Joint Care" voor electieve gewrichtvervangende ingrepen. Een kortere opnameduur impliceert daarbij overigens niet noodzakelijkerwijs een besparing in financiële of personele zin. Soms zijn juist extra inspanningen noodzakelijk om een kortere opnameduur te realiseren. Daarnaast gaat van de FB-systematiek geen prikkel tot bekorting van de opnameduur uit. De belangrijkste winst die door introductie van "best practices" geboekt kan worden, is dat er meer patiënten geholpen worden door bekorting van de op- nameduur.

Onvoldoende capaciteit in vervolgschakels in de zorgketen, zoals naar vervolgzorg in een verpleeghuis, een verzorgingshuis of thuis, is een oorzaak van verkeerde beddagen. Echter ook tussen ziekenhuizen die in dezelfde regionale voorzieningenstructuur voor nazorg functi- oneren bestaan verschillen. De wijze waarop de zorg in afzonderlijke ziekenhuizen is georga- niseerd en de afspraken tussen de schakels in de gehele zorgketen zijn de achtergrond van de verschillen. Het Operationeel Team Wachtlijsten (OTW) dat op initiatief van VWS is op- gericht, kan behulpzaam zijn bij het bij elkaar brengen van partijen, het bemiddelen en het compromissen zoeken en formuleren. Daarbij wordt actief gezocht naar mogelijkheden om verpleeghuiscapaciteit te genereren bij verpleeghuizen, verzorgingshuizen en ziekenhuizen.



---



---

Wat gaat u doen om te stimuleren dat ziekenhuizen volgens de best mogelijke praktijk gaan werken?


---

Het ingezette beleid om te komen tot DBCs kan voorkomen dat efficiëntere oplossingen in financiële zin ongunstig uitpakken voor de ziekenhuizen. Met name voor de electieve zorg verwacht ik hier een belangrijke impuls tot efficiëntere inrichting van de zorg. Het beleid om de zorgzwaarte van patiënten met een beroerte beter tot zijn recht te laten komen in de verpleeghuistarieven heeft eveneens tot gevolg gehad dat er geen financiële beletsels meer zijn om de inrichting van zorgketens rond deze patiëntengroep nu ter hand te nemen. Daar- naast kunnen zorgverzekeraars en ziekenhuizen bij hun productieafspraken gebruik maken van de lokale productiegebonden toeslag (LPT) om de implementatie van "best practices" mogelijk te maken. Deze benadering heeft mijn voorkeur omdat deze partijen goed op de hoogte zijn van de lokale mogelijkheden en onmogelijkheden om tot verbetering van de in- richting van de zorgprocessen te komen. Een centrale regie, anders dan het scheppen van de genoemde randvoorwaarden (DBC, LPT, verpleegtarief bij beroerte), schiet daarbij zijn doel voorbij.


---

Hoe is het te verklaren dat de verkeerde bedproblematiek in het ene ziekenhuis slechts 1.8% van het hoge aantal verpleegdagen verklaart, terwijl dat in het andere ziekenhuis 10.2% is?


---

Dit kan verschillende oorzaken hebben. De aan het ziekenhuis aangeboden patiëntenpopula- tie kan van ziekenhuis tot ziekenhuis verschillen. De aanwezigheid van een afdeling spoedei- sende hulp kan hiervoor een reden zijn.
Daarnaast zijn er regionale verschillen in de beschikbaarheid van de verpleeghuiszorg na ontslag. Met name wanneer psychogeriatrische zorg noodzakelijk is kan de doorstroming vertraging oplopen. Een andere reden is dat de partijen in de regio (ziekenhuizen, verpleeg- huizen, thuiszorg) soms wel en soms niet in staat zijn om tot afspraken te komen omtrent de doorstroming. Hier zie ik nadrukkelijk nog ruimte voor initiatieven van partijen om tot verbeterde doorstroming te komen.
Verder worden omtrent het aanwenden van de lokale productiegebonden toeslag lokaal ver- schillende afspraken gemaakt tussen ziekenhuizen en verzekeraars. Het is de verantwoorde- lijkheid van deze lokale partijen om de besteding daarvan te richten op die veranderingen in de zorgverlening die het meest effect hebben.



---- --