European Commission
ECA/03/11
Luxembourg, 16 juni 2003
Persbericht van de Europese Rekenkamer betreffende speciaal verslag
nr. 4/2003 over plattelandsontwikkeling: steun voor probleemgebieden
(1)
De regeling ter ondersteuning van probleemgebieden biedt compenserende
steun aan 55,8 % van de landbouwbedrijven in de Gemeenschap. Het is
een steun per hectare die bestaande belemmeringen moet compenseren,
bijvoorbeeld voor bedrijven in landbouwgebieden met geringe
productiviteit en waar een versnelde vermindering van de activiteit de
levensvatbaarheid van het gebied in gevaar zou brengen. De jaarlijkse
kosten van deze steun belopen ongeveer 2 000 miljoen euro, waarvan
bijna de helft met communautaire middelen wordt gefinancierd.
De controle van de Rekenkamer had ten doel na te gaan of de regeling
op wettige en regelmatige wijze wordt uitgevoerd, of er een behoorlijk
toezicht is, of er relevante informatie over het effect ervan
beschikbaar is en of er tijdig maatregelen worden getroffen ter
ondervanging van eventuele tekortkomingen.
De voornaamste bevindingen zijn:
de Commissie heeft onvoldoende steekhoudende bewijzen voor de
geldigheid van de indeling als probleemgebied. Na opmerkingen van
de Rekenkamer in 1990 begon de Commissie aan een controle van de
bestaande indeling, maar deze werd nooit voltooid, deels wegens
het verzet van sommige lidstaten. Hoewel bepaalde macro- en
sociaal-economische indicatoren vervolgens sterk zijn veranderd en
sommige indelingen misschien niet meer geldig zijn, heeft de
Commissie geen wijzigingen in de regelgeving voorgesteld;
de lidstaten hanteren een breed scala van indicatoren om te
bepalen of een gebied al dan niet een probleemgebied is, hetgeen
kan leiden tot verschillen in de behandeling van de begunstigden;
de Commissie beschikt niet over genoeg deugdelijke informatie
inzake het effect van de maatregel en met name inzake de juistheid
van het compensatieniveau, zodat overcompensatie kan voorkomen;
het begrip "goede landbouwpraktijken" is een belangrijk criterium
voor de erkenning geworden. Maar door het ontbreken van
duidelijke, verifieerbare definities en van een coherente
toepassing is de naleving van dit basiscriterium moeilijk te
controleren en laat de doeltreffendheid van de verificaties te
wensen over;
deze regeling, die nu 30 jaar bestaat, is nog steeds niet aan een
algeheel onderzoek naar haar doeltreffendheid onderworpen.
Op grond van deze bevindingen beveelt de Rekenkamer aan:
een volledig en grondig onderzoek van de huidige indeling van alle
probleemgebieden te verrichten;
in nauwe samenwerking tussen de Commissie en de lidstaten een
geschiktere reeks indicatoren voor de indeling als probleemgebied
samen te stellen;
deugdelijke informatie te verzamelen over het effect van de
regeling, mogelijke gevallen van overcompensatie vast te stellen
en corrigerende maatregelen te treffen;
aan het begrip "goede landbouwpraktijken een duidelijke en
verifieerbare definitie te geven;
de regeling in haar geheel te onderzoeken en passende
toezichtsindicatoren vast te stellen.
Speciaal verslag nr. 4/2003 :
http://www.eca.eu.int/NL/RS/2003/rs04_03nl.pdf
Europese Rekenkamer - Dienst Externe Betrekkingen
12, Rue Alcide De Gasperi, L-1615 Luxemburg
Tel.: (352) 4398 45410 Fax: (352) 4398 46430
E-mail: euraud@eca.eu.int
(1)
Dit persbericht wil slechts een samenvatting geven. Het door de
Rekenkamer vastgestelde speciaal verslag is beschikbaar op de
internetsite ( HYPERLINK http://www.eca.eu.int http://www.eca.eu.int)
en zal binnenkort in het Publicatieblad van de Europese Unie^, serie
C, verschijnen.