Chronisch zieken en Gehandicapten Raad Nederland
ethische onderwerpen
Ongerustheid bij CG-Raad na toekenning schadevergoeding
Is een leven met handicaps die te voorzien zijn, schadevergoeding waard? Het lijkt erop dat dit zo is, nu het Haags Gerechtshof de claim van de ouders van de meervoudig gehandicapte Kelly heeft toegekend. De Chronisch zieken en Gehandicapten Raad Nederland (CG-Raad) is bijzonder verontrust over de mogelijke maatschappelijke gevolgen van deze uitspraak. CG-Raad voorzitter Jan Troost licht toe:
Voor de eerste maal in de geschiedenis is nu een zogenaamde 'wrongful
lifeclaim' toegekend (wrongful life = het verwijt geboren te zijn). En wel
aan het meisje Kelly, voor haar aldus als mensonwaardig bestempelde leven
met handicaps.
De CG-Raad vindt dit ronduit een verontrustende uitspraak. Juridische
acceptatie van dergelijke claims kan ernstige gevolgen hebben voor ouders
die kiezen voor een kind, ondanks dat te voorspellen valt dat hun kind een
(grote) kans op een handicap heeft.
Een onwenselijke tendens, want er wordt impliciet een oordeel uitgesproken
over de waarde van een leven met handicaps. Er bestaan geen objectieve
meetbare criteria waarmee de waarde van een leven getoetst kunnen worden. De
CG-Raad vindt dat nadere wetgeving, zoals die bijvoorbeeld in Frankrijk
bestaat sinds 2002 onontkoombaar is geworden door deze uitspraak. Deze
wetgeving maakt het onmogelijk dat mensen op grond van voorspelbare
handicaps later een vergoeding van hun ouders kunnen claimen voor hun
genetisch erfgoed.
Daarnaast is ook aan Kelly's moeder schadevergoeding toegekend.
Deze schadevergoeding wordt gegeven voor de gevolgen van fouten van de
verloskundige. Deze heeft nagelaten de door haar cliënt verstrekte
informatie om te zetten in adequate maatregelen. Door deze onachtzaamheid
werd de ouders het recht op zelfbeschikking ontzegd.
De ouders waren hierdoor niet in staat aan de hand van de resultaten van
prenatale diagnostiek een weloverwogen besluit te nemen over het al dan niet
geboren laten worden van Kelly.
Toekenning van schadevergoeding aan de moeder is daarom volgens de CG-Raad
wél een goede zaak. Behandelaars moeten goed luisteren naar hun
patiënten/cliënten en om op grond van de door hen verstrekte informatie tot
een goede, weloverwogen beoordeling en voorstel voor behandeling te komen,
op basis waarvan de patiënt toestemming kan geven. Deze uitspraak is een
juridische steun in de rug van de mondige patiënt.
28 maart 2003
---