26 februari 2003
Culturele Coproducties:
Kristien Hemmerechts tijdens de boekenweek te gast in Oss
Op maandag 17 maart 2003 is Kristien Hemmerechts, één van de
schrijfsters van het Boekenweekessay 2003, te gast in Oss. Zij
leest voor uit eigen werk en vertelt over haar leven en
schrijverschap. Haar boeken sluiten nauw aan bij het thema van de
Boekenweek van dit jaar: Styx, dood en leven in de literatuur. De
lezing vindt plaats om 20.00 uur in De Linck, ingang Muzelinck te
Oss en wordt georganiseerd door Libris Boekhandel Derijks en de
Bibliotheek Oss. Zowel in de bibliotheek als de boekhandel zijn
vanaf nu toegangskaarten te koop voor 6,-. De activiteit maakt deel
uit van de Culturele CoProducties.
Kristien Hemmerechts
Kristien Hemmerechts (Brussel, 1955) zei vorig jaar in een interview:
"Ik heb aanvaard dat de dood mijn thema is. Ik heb daarover iets mee
te delen." Met name het in 1998 verschenen boek Taal zonder mij, naar
aanleiding van het overlijden van haar man de dichter Herman de
Coninck, maakte grote indruk.
Aanvankelijk schreef zij verhalen in het Engels en promoveerde in 1986
in Leuven op het werk van de schrijfster Jean Rhys.
Kristien Hemmerechts debuteerde in 1987 met de roman Een zuil van zout
en ontving in 1992 de Frans Kellendonkprijs. Men prees haar sobere,
trefzekere stijl en frisse thematiek. Dit jaar schreef zij in opdracht
van de stichting Collectieve propaganda van het Nederlandse boek
speciaal voor de Boekenweek 2003 een deel van het Boekenweekessay
onder de titel Hotel Terminus, waarin een schrijfster in een
raamvertelling nadenkt over de plaats van de dood in een verhaal. Een
boek met een voor Kristien Hemmerechts therapeutische gedachte.
Onlangs verscheen haar nieuwste boek Een jaar als (g)een ander. Dit is
een dagboek dat zij nauwgezet bijhield van 5 februari 2001 tot 15
februari 2002, een jaar waarin ze veel tijd doorbracht aan de
schrijftafel, maar ook een jaar waarin ze lezers en schrijvers
ontmoette, op de tandem door Madagaskar fietste, de terroristische
aanslag in New York volgde en de bombardementen op Afghanistan. Ze
beschrijft haar ervaringen open en zonder opsmuk, het zijn dromen en
gedachten van een vrouw van wie het leven "een paar keer ontploft is".
Over zichzelf zei ze onlangs in een interview in Psychologie Magazine:
"Ik registreer alles, een enorme rijkdom én een geweldige last."
Momenteel heeft ze zichzelf een loopbaanonderbreking gegeven. Over
twee jaar kan ze haar docentschap aan de universiteit van Brussel weer
oppakken en nu geeft ze nog een dag in de week les aan de
toneelopleiding in Antwerpen; de rest van de tijd is om te schrijven
en lezingen te geven. "Als je publiceert en veel interviews geeft,
loop je het risico dat je jezelf te serieus neemt. Lesgeven biedt
tegengas. Studenten zijn superkritisch. Ik vind het belangrijk dat je
steeds andere meningen hoort en niet alleen de meningen van degenen
die je bewonderen, dat je gedwongen wordt om steeds opnieuw na te
denken. Ik wil niet verstarren".