Kongolees gezin kreeg vorige week na 9 jaar , 3 asielprocedures en een in bewaring stelling, op humanitaire gronden alsnog een verbijfsvergunning.
Ex ambassadeursvrouw met volledig vernederlandste dochters wacht een warm onthaal door de Dierense bevolking.
Op maandag 27 januari a.s. zal Sophie Yangala en haar dochters Véronique (12) en Tanya (8)
officieel in Dieren en de gemeente Rheden welkom worden geheten.
Dit zal gebeuren tijdens een dankdienst in de Ontmoetingskerk aan de Admiraal Helfrichlaan.
Om 18.30 uur zullen de kinderen met ouders van basisschool pc. De Boomgaard in Dieren zich verzamelen bij het huis van het Kongolese gezin, om zich vandaar gezamenlijk met hen in fakkeloptocht naar de Ontmoetingskerk te begeven. Om 18.45 zullen de kerkklokken worden geluid. Bij aankomst zullen ze muzikaal worden opgewacht door de Gelreband (showfanfare). Tijdens de dankdienst zal, naast de woordvoerdsters van actiecomité en leerkrachten, burgemeester Koek de aanwezigen namens het gemeentebestuur toespreken.
Na afloop zal er uitgebreid gelegenheid zijn het gezin te feliciteren met hun definitieve vaderland, kan worden nagepraat en kan men genieten van Kongolese specialiteiten.
Inmiddels heeft Sophie Yangala een nieuwe lastgeving ontvangen om maandag 27 januari bij de Vreemdelingendienst te verschijnen. Was het op vrijdag 13 december j.l. nog voor het uitreiken van een uitreisdocument met enkele reis Kinshasa, en om na achteraf zou blijken in bewaring gesteld te worden, nu gaat het om het verstrekken aan haar van een verblijfsvergunning.
Op maandag 20 januari j.l. kwam burgemeester Koek het gezin Yangala persoonlijk vertellen,
dat alsnog een verblijfvergunning op humanitaire gronden was toegekend.
De vreugde was groot ten huize van Sophie, Véronique en Tanya.
Het gezin dat al 9 jaar in Nederland woonde, volgens het model van de Rijks Opvang Asielzoekers volledig was geïntegreerd in de Dierense bevolking, 2 asielprocedures had doorlopen en aanvankelijk was uitgeprocedeerd, werd op sinterklaas 2002 opgeschrikt door een brief van de politie. Ze dienden met pasfoto s diende te verschijnen bij de vreemdelingenpolitie, ten overstaan van de Consul van Congo. Bij deze gelegenheid werd Sophie Yangala in bewaring gesteld en opgesloten in de Tafelberg in Amsterdam-Zuidoost, waar een buitengewoon streng regime heerst.
Een storm van protest vanuit de Dierense bevolking waaronder de klasgenoten van Véronique en Tanya, de kerken, het gemeentebestuur met persoonlijke inzet van burgemeester Koek, kamervragen van Jan de Wit (SP), een demonstratie voor het ministerie van Justitie en op het Binnenhof, tal van andere steunbetuigingen en initiatieven, en een golf van media-aandacht, zorgden er, naast nieuw bewijsmateriaal en een medisch rapport, voor dat de IND besloot het gezin om humanitaire redenen alsnog een verblijfsvergunning te verstrekken.
Sophie Yangala vluchtte in 1993 vanuit een maison surveillée in het toenmalige Zaïre, waar ze met haar man werd vastgehouden. Ze werd terwijl ze zwanger was gemarteld en verkracht, nadat haar man had aangegeven niet langer voor het Mobutu-regime te willen werken. Vóór de detentie werkte Yangala s echtgenoot als Zaïrees ambassadeur in o.m. Taiwan, Zweden, Burundi en Zambia.
Het echtpaar had toen 5 kinderen: 3 zoons en 2 dochters.
Sophie Yangala wist met hulp van een bewaker te ontsnappen en uit Zaïre te vluchten. Ze sloot zich in nonnenkleding- aan bij een gezelschap Rooms Katholieke nonnen die een pelgrimage naar het Vaticaan maakten, waarbij ze de plaats in nam van een ziek geworden zuster. In het vliegtuig werd haar als non gevraagd de zorg op zich te nemen van een alleen reizend kind , in werkelijkheid haar toen jongste dochter van 3 jaar.
Tijdens een tussenstop in België ging Sophie Yangala met haar dochter van boord, werd in opdracht van de nonnen door een taxichauffeur naar Nederland gebracht en belandde uiteindelijk in Goes, waar ze ontredderd werd aangetroffen door een motoragent. Die zorgde voor vervoer naar het asielzoekerscentrum van Burgh-Haamstede.
Tijdens de verhoren heeft ze nooit over haar beproevingen en haar vlucht kunnen vertellen, en evenmin over haar afkomst,
omdat de IND daar totaal niet in geïnteresseerd was.
Tijdens haar verblijf in het asielzoekerscentrum werd in het Oosterscheldeziekenhuis te Goes haar jongste dochter geboren, die dus letterlijk geboren en getogen is in ons land.
Het gezin Yangala is volledig uit elkaar geslagen en verstrooid over de wereld: een oudere dochter heeft de vluchtelingenstatus in Zweden, een andere zoon, Consol, heeft deze status in Engeland aangevraagd, en zoon Vincent woont in België en is dáár getrouwd. Vast staat verder, dat zoon Guy in Amerika , vanwege gevaar voor zijn veiligheid, de vluchtelingenstatus kreeg toegekend en inmiddels Amerikaans staatsburger is geworden. De inmiddels opgespoorde kinderen en een voorganger van kerkelijke gemeente, die de kinderen liet onderduiken en daardoor zelf de asielstatus moest aanvragen en kreeg (in Frankrijk), waren allen bereid te getuigen over de marteling en arrestatie die Yangala heeft doorgemaakt.
Persinfo: Comité Stop Uitzetting Yangala
Woordvoerders: Rüdiger en Yvonne Versteege
Goudenregenlaan 19,
internet: www.sophie-yangala.nl
6951 NX DIEREN
telefoon: 0313-413753
e-mail:
Dieren 26 januari 2003