27/01/2003 Sectie NVF
Juryrapport Zilveren Camera 2002
Ook dit jaar kende de wedstrijd om de Zilveren Camera weer meer
deelnemende fotografen die samen ook weer meer foto's en fotoseries
inzonden. Voor het eerst bevonden zich onder het ingezonden materiaal
geen dia's. Verheugend is dat deze kwantitatieve groei niet ten koste
gaat van de kwaliteit. Ook het digitaal ingezonden materiaal is
inmiddels van zeer goede kwaliteit. Bij veel ingezonden series blijft
helaas het probleem dat de selectie te wensen overlaat. Fotografen
zullen op dit punt kritischer moet worden of de hulp inroepen van een
bevriende collega of fotoredacteur.
Opvallend dit jaar was het grote aantal inzendingen in de beide
documentaire categorieën. Zowel in binnen- als in buitenland werden
hiervoor opvallend sterke series gemaakt en ingezonden. En hoewel de
inzendingen van de Olympische Winterspelen in aantal zeer beperkt
waren (en zich volledig op het schaatsen richtte) was ook de categorie
Sport in de breedte van hoog niveau.
Ondanks het grote aantal inzendingen had de jury bij een aantal
categorieën de indruk dat kansrijke kandidaten ontbraken. Het gegeven
dat verschillende zeer gerenommeerde fotografen niet (meer) inzenden
voor de wedstrijd is moeilijk te accepteren voor de jury. De
organisatie moet zich blijven inspannen om deze fotografen op ander
gedachte te brengen.
De categorie Politiek Nieuws was enigszins teleurstellend, mede in het
licht van de vele gebeurtenissen die zich in en rond Den Haag hadden
afgespeeld. Wat zich hier lijkt te wreken is de veelal beperkte
toegankelijk. En als de pers welkom is dan vaak slechts voor het
obligate handen schudden vooraf. Van een vrije pers is bij belangrijke
evenementen al lang geen sprake meer.
Het succes van Pim Fortuyn bij de gemeenteraadsverkiezingen had
internationaal al de nodige aandacht getrokken. Het zo bejubelde
poldermodel begon de eerste scheurtjes te vertonen. Maar een politieke
moord in Nederland bleef volstrekt ondenkbaar. Het onmogelijke vond
plaats in Hilversum, in het Mediapark: Pim Fortuyn werd er
doodgeschoten.
Fortuyn loopt als een rode draad door 2002: opkomst, overwinning,
moord, begrafenis, gevolgd door de perikelen rond de politieke partij
waar Fortuyn zijn naam aan had gegeven, de LPF. En daarnaast: de val
van het kabinet Kok, de parlementaire enquête naar de bouwfraude en de
gebeurtenissen in Screbrenica, het huwelijk van Prins Alexander en
Maxima en het overlijden van de geliefde Prins Claus. Een jaar vol
dramatiek en emotie.
Vanzelfsprekend worden deze gebeurtenissen weerspiegeld in de winnende
foto's en series. Maar de Zilveren Camera is geen jaaroverzicht. De
jury betrekt journalistieke en fotografische criteria bij haar keuze
en dus zijn niet alle `belangrijke' gebeurtenissen vertegenwoordigd in
de uiteindelijke selectie.
Vooraf stond voor zeer velen al vast dat de foto van de vermoorde
Fortuyn de winnaar van de Zilveren Camera 2002 moest worden. De jury
had deze voorspelling graag gelogenstraft en met een andere,
verrassende keuze gekomen. Maar toen na twee intensieve dagen van
jurering de balans werd opgemaakt, kwamen alle negen juryleden tot de
conclusie dat een geloofwaardige tegenkandidaat - ondanks de hoge
kwaliteit van een aantal andere foto's - simpelweg ontbrak. Eensgezind
koos de jury dus voor de foto van de in Rotterdam wonende
ANP-fotograaf Robin Utrecht (28). Zijn foto van de dode, op de grond
liggende Fortuyn heeft zich in ons collectieve geheugen vastgezet, een
icoon van een voor onmogelijk gehouden, traumatisch gebeurtenis. Een
foto die zich ook nu weer met overtuiging opdrong aan de jury, een
foto waar je eenvoudigweg niet omheen kan. Een foto die het
journalistieke instinct van de ware persfotograaf verraadt.
Namens de jury van de Zilveren Camera,
Adriaan Monshouwer, voorzitter