Resolving mammalian relationships with molecules
Datum 10-1-2003
Tijd van 13:30 tot 14:30 uur
promovendus O. Madsen
promotores Prof. dr. W.W. de Jong
faculteit Faculteit der Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatica
beschrijving Het menselijk genoom is nu bekend, maar omstreden blijft
hoe de mens en z´n mede-primaten verwant zijn met de andere
zoogdieren. Het blijkt moeilijk te achterhalen hoe de 18 placentale
zoogdierenorden zo´n 70-100 miljoen jaar geleden uit een
gemeenschappelijke voorouder ontstonden. Om dit te ontrafelen werden
een aantal van hun genen vergeleken. Belangrijkste resultaat is dat de
zoogdierstamboom vier hoofdtakken heeft, waarvan drie nog nooit
vermoed. Een daarvan is van Afrikaanse oorsprong en omvat olifanten,
zeekoeien, klipdassen en aardvarkens, maar ook de eigenaardige
olifantspitsmuizen, goudmollen en tenreks. Twee groepen zijn op de
noordelijke continenten ontstaan; de ene bestaat uit hoefdieren,
walvissen, roofdieren, vleermuizen, schubdieren en onze egels, mollen
en spitsmuizen, en de andere uit primaten, knaagdieren en
haasachtigen, samen met vliegende maki´s en boomspitsmuizen. Bevestigd
werd dat de Zuid-Amerikaanse luiaards, gordeldieren en miereneters een
aparte groep vormen.
Tot nu toe werden de Afrikaanse goudmollen en tenreks samen met
Euraziatische egels, mollen en spitsmuizen in de orde Insectivora
geplaatst, maar deze orde wordt nu dus in twee groepen gesplitst.
Interessant zijn de convergente morfologische aanpassingen binnen de
hoofdgroepen. Dit is het meest opvallend bij de insecteneters, waar
sommige tenreks van Madagaskar sprekend op onze egels en spitsmuizen
lijken, en de goudmollen op onze gewone mol. Het onderzoek heeft
bijgedragen aan de opheldering van de zoogdierstamboom, maar roept
belangrijke paleontologische en morfologische vragen op.
biografie Ole Madsen (Nijmegen) is werkzaam op de afdeling Biochemie
van de Faculteit der Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatica.
contactpersoon Communicatie
email o.madsen@ncmls.kun.nl
telefoon 024 - 361 22 30
Katholieke Universiteit Nijmegen